Op weg naar vriendin Talitha in de metro, voor onze wekelijkse maandagavond, kwam het nieuws tot me: Henny Vrienten is overleden. Het emotioneerde me, ik wist niet zo goed hoe dat kwam. Ik was in de tijd van Doe Maar geen hele grote fan, ik vond de liedjes leuk, nederpop was hot in de jaren 80, het gaf stem aan een generatie en nu na jaren behoort het tot de soundtrack van mijn jeugd en die van mijn generatiegenoten. Zou dat het zijn? Dat het voelt of er een stukje jeugd sterft?
Ik heb Henny nooit ontmoet, maar als ik hem in latere jaren op tv zag werd ik iedere keer weer geraakt door wie hij was, een muzikant die wist waarover hij sprak en bovendien een warm, geïnteresseerd, aimabel en prettig mens. Was dat de reden van mijn getroffenheid?
Doe Maar is natuurlijk de rode draad in zijn leven, maar hij heeft zo ongelooflijk veel meer gedaan. Ik kan altijd nog vrolijk worden van het feit dat Henny het carnavalsliedje 'Jodelodelodelodelohitie' van de Twee Pinten heeft geschreven, meteen hun leukste liedje ook. Daarnaast schreef hij filmmuziek voor ruim twintig films en verschillende tv-series, w.o. 'Het Klokhuis' en 'Sesamstraat'. In 2017 maakte hij samen met Boudewijn de Groot en George Kooymans onder de naam Vreemde Kostgangers twee albums en traden ze ook op. Muziek stroomde door zijn aderen, en hij was nog lang niet klaar, dit is wat hij zelf schreef:
Enige tijd terug werd bekend gemaakt dat Henny ziek was en gisteren kwam het nieuws van zijn overlijden, hij laat zijn vrouw, vier zonen en een dochter achter. Henny is 73 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten