"Goin' Back"

Er zijn van die liedjes die, hoe vaak je ze ook hoort, een gevoelige snaar blijven raken. Zo'n liedje is voor mij "Goin' Back". Het nummer is geschreven in 1966 door Gerry Goffin en Carole King en aan zangeres Goldie aangeboden, die nam het op maar met een gewijzigde tekst waardoor de single op last van Gerry en Carole werd teruggetrokken. Vervolgens nam Dusty Springfield het op en had er een wereldhit mee. Een jaar later namen de Byrds het nummer ook op, dit was zeer tegen de zin van bandlid David Crosby die het confectiepop vond. Voor het album "The Notorious Byrd Brothers" moest zelfs een nummer van zijn hand wijken voor "Goin' Back". Het leidde tot spanningen en het uiteindelijke vertrek van David uit de band.
Naderhand hebben veel artiesten het lied opgenomen.

Toen Dusty Springfield in 1999 veel te vroeg op 59 jarige leeftijd overleed werd dit lied (één van haar favorieten) gespeeld toen ze in haar woonplaats Henley-on-Thames op weg was naar haar laatste rustplaats. Ik heb er een hertaling van gemaakt:

Ik ga terug

Ik denk dat ik terug ga

naar de dingen die ik heb geleerd in m'n jeugd.

Naar de dagen dat ik jong genoeg was 

om de waarheid te zien als een deugd.

Om de tijd door te komen voldoen spelletjes niet meer

geen kleurboeken en de sint is een gewone meneer.

Maar jong blijven denken terwijl ik ouder word

is het spel wat ik nu speel, heel onverstoord.

Ik herinner me de tijd

dat ik onvoorwaardelijk van vrienden houden kon.

Ik heb nu denk ik wat meer te bieden

dan alleen het opblazen van hun ballon.

Er is nu meer te doen dan kijken naar bootjes op de rivier

maar iedere dag kan een avontuur zijn vol van plezier.

Nu speel ik verstoppertje met mijn angsten die me kwellen

en ik leef met de dag in plaats van m'n jaren te tellen.

Laat iedereen maar druk zijn met de dagelijkse realiteit

ik zie liever de wereld van een vroegere tijd.

Wat aardiger voor elkaar en niet zo stug.
Kom nog maar es langs als je me vinden kunt, ik ga terug.