Met stomheid geslagen

Het gebeurt niet vaak, maar soms ben ook ik met stomheid geslagen. Nee, niet over het vervelendste jongetje van de klas, Griekenland, waarover ik al weken hoor dat het nu écht erop of eronder is, maar wat vertaald kan worden naar "één, anderhalf, twee, tweeënhalf, twee driekwart....", wat slechte opvoeders gebruiken om in een wanhopige poging de vrucht van hun lendenen zelf te laten inzien dat ie bij 'drie' moet doen wat er van hem verlangt wordt, en waarvan iedereen al weet dat het kind tóch doet waar ie zelf zin in heeft. "Grexit" is het meest nutteloze woord ooit, er wordt mee gedreigd als de 'ik tel tot drie, en dan...' van de half huilende ouder, maar er gebeurt helemaal niets en net zoals het gewenste kind, weet Griekenland dat ook. Ieder volk krijgt de leiders die het verdient, maar ik kan me niet voorstellen dat dat voor de zo geplaagde Griekse bevolking geldt. Het is een soort komedie aan het worden, maar dan van het vervelende soort, waar irritatie de plaats van de lach inneemt.

Nee, ik kon van de week geen woorden vinden toen ik las dat de door de stichting Redt Kleine Fady uitgezette collectebussen in winkels op de Slinge in Rotterdam waren gestolen. Gestolen! Fady Ghorghy is een Rotterdams jongetje van 4 jaar die lijdt aan neuroblastoom, een vorm van kanker. De stichting heeft zich tot doel gesteld om door middel van verschillende activiteiten geld in te zamelen om het kereltje voor behandeling naar Philadelphia in de Verenigde Staten te kunnen laten gaan. In de drie collectebussen uit verschillende winkels, met een foto van Fady er op, zat bij elkaar een bedrag van ruim €1200.

Er is dus iemand die geld, bestemt voor een doodziek kind, steelt. Kan zo iemand zichzelf nog gewoon in de spiegel aankijken? Slaapt zo'n iemand nog goed? Ik begreep dat er door het bekijken van camerabeelden in de winkels inmiddels een verdachte is opgepakt. Ook dat het bericht van de diefstal mensen in binnen,- en buitenland heeft geraakt en dat er vele donaties zijn binnengekomen.

Gisteren is Fady voor zijn achtste behandeling opgenomen in een ziekenhuis in Utrecht. Ik hoop van harte dat het de stichting lukt om het geld bij elkaar te krijgen voor de noodzakelijke behandeling in Philadelphia, en dat hij van de 25 kinderen die jaarlijks deze diagnose krijgen tot de 5 hoort die door de juiste behandeling overleven.

Fady met zijn ouders.