Als je zoals Betty White al bij het allerprilste begin van de Amerikaanse televisie in 1939 op een experimenteel kanaal tot letterlijk aan haar dood op 31 december j.l. de Amerikaanse huiskamers bent binnengekomen, dan ben je er gewoon altijd geweest. Betty staat dan ook sinds 2014 in het Guinness Book Of Records als vrouw met de langstlopende televisieloopbaan. Wij kennen haar voornamelijk van de geweldige comedy "Golden Girls" waarin ze samen met Beatrice Arthur, Rue McClanahan en Estelle Getty speelde. De serie heeft gelopen van 1985 tot 1992. Maar in Amerika is Betty een icoon. Naast rollen in diverse series en films had ze o.m. ook een eigen talkshow in de jaren vijftig waarin ze als vaste gast een zwarte muzikant uitnodigde. Dat was iets ongekends in die dagen van segregatie in Amerika. Maar daar had Betty lak aan.
Ze was tevens de eerste vrouw, nog voor Lucille Ball, die een eigen televisieserie produceerde in 1953, "Life With Elizabeth", waarin ze zelf ook speelde. Ze had ook een groot gevoel voor zelfspot. Zo kan ik me haar gastrol herinneren in "Ugly Betty" in de episode "Bananas For Betty", waarin ze zichzelf speelde en uit een taxi werd geduwd door één van de hoofdkarakters. Betty White de lieveling van het publiek lag daardoor in het ziekenhuis. Als de camera aan was van alle nieuwsuitzendingen was ze de Betty zoals iedereen haar kende, maar ging ie uit bleek ze een vuilbekkende bitch vol met sterallures. Echt tranen gelachen.
17 januari zou ze 100 jaar worden en dat zou haast een nationale feestdag worden in Amerika. Zelf keek ze er erg naar uit. Er zou een documentairefilm komen "Betty White: 100 Years Young - A Birthday Celebration" en naar verluidt komt die er alsnog, alleen kan Betty het zelf niet meer meemaken. In de laatste week van 2021 verscheen al ter ere van haar aankomende honderdste verjaardag een groot interview met haar in het tijdschrift "People". Op de vraag of er nog iets was in Hollywood wat ze niet had gedaan, maar altijd wel had willen doen, antwoordde ze: 'Robert Redford'. En zo zullen we Betty blijven herinneren als immer ad rem en grappig tot het laatst toe. Op 31 december is ze in haar slaap overleden. En hoewel je op 99 jarige leeftijd niet in de kindermeel bent gestikt en ze een geweldig mooi leven heeft gehad, had ik haar zo graag nog die nationale viering van haar honderdste verjaardag gegund.
Onder de foto's heb ik een clipje geplaatst uit 'Golden Girls' van anderhalve minuut, waarin Betty improviseert in één van Rose haar St. Olaf-verhalen. Vanaf 0.50 zien we haar collega's Beatrice (Dorothy) en Rue (Blanche) het niet meer hebben terwijl Betty in haar rol blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten