De wijk waarin ik ben opgegroeid in Den Haag was een wijk welke in de jaren vijftig is gebouwd, er was woningnood na de oorlog en Den Haag, net als andere steden, ging uitbreiden. Dat moest nieuwerwets en vernieuwend, niet meer die smalle straatjes van voorheen, maar hoog- en laagbouw afgewisseld met veel groen en ruimte. Ik hou van die jaren vijftigbouw, en herken het meteen als ik in andere steden ben. Als je de verhalen ook hoort van de mensen die er als eerste gingen wonen, de ongekende luxe die ze ervaarden in het hebben van een eigen badgelegenheid met een lavet, vaak vrij uitzicht en de door Harrie Jekkers bezongen gemeenschappelijke achtertuin, is een Haags begrip.
Wat er in mijn jeugd ook heel erg bij het straatbeeld hoorde waren klokken. Niet die van een kerktoren, maar gewoon klokken op een soort kleine lantaarnpaal. Ik weet dat er één stond vlakbij huis op de kruising Maartensdijklaan/Hengelolaan. Daar heb ik geen foto van kunnen vinden, wel een foto van zo'n klok op de nabijgelegen Loevesteinlaan. Niet iedereen had een horloge en zo konden mensen toch op bepaalde strategisch uitgezochte locaties zien hoe laat het was.
Nee, die klokken zijn er niet meer, wanneer ze precies zijn weggehaald weet ik niet, tot in de jaren tachtig of negentig zag je ze nog, maar gaandeweg zijn ze uit het straatbeeld verdwenen. Ze hebben hun functie verloren onze telefoontjes vertellen ons de tijd.
 |
| De Loevesteinlaan in Den Haag in aanbouw met prominent op een kruising een straatklok. |
 |
| Ook Kijkduin (achter het in aanbouw zijnde hotel is de zee) had zo'n klok. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten