Een gezellig weekend

Omdat ze dacht dat het best wel mooi weer zou kunnen zijn verplaatste vriendin Talitha haar verjaardag in april naar zaterdag 9 mei om dan in het Beatrixpark in Almere met een select gezelschap een picknick te organiseren. Ik reisde vrijdagavond af naar Almere met die heerlijke rechtstreekse verbinding vanuit Rotterdam. Het is dan echt een heel comfortabele reis.

Ik kon bij vrienden André en Edo logeren en dat is altijd gezellig, hoewel we goed op de hoogte blijven van elkaars leven middels de sociale media, zien we elkaar eigenlijk veel te weinig in real life, er gaat toch niets boven met een wijntje lekker kletsen en vooral veel plezier hebben met elkaar. Ze stonden me gewoontegetrouw al op het station op te wachten en we hebben er een leuke avond van gemaakt. 's Anderdaags moest ik toen ik wakker werd mijn dekbedje vasthouden, want de wind gierde zo om het huis dat ik het gevoel had dat het anders weg zou waaien, dit betekende natuurlijk dat de geplande picknick werd verplaatst naar Talitha's domicilie.

Daar werden we verrast met een overvloed aan wijn en lekkertjes, bovendien was het weer erg leuk om oude bekenden te zien en te spreken en nieuwe mensen te leren kennen in de aanwezigheid van een breed scala aan kinderen variërend van aandoenlijk verlegen tot nadrukkelijk aanwezig, maar ze vermaakten zich prima met elkaar en een Barbiefilm doet wonderen zo ontdekten we. In een afgeslankt gezelschap (Talitha, Jan, André, Edo en ik) zijn we gaan eten bij sushi restaurant Sake en dat was echt erg lekker, een aanrader voor als je Almere eens aan doet. Na zo'n copieuze maaltijd is het heerlijk om naar huis te wandelen in de avondlucht. Nog even na gekletst en de laatste aflevering van "Schaep Ahoy" gezien voor we naar bed gingen, want zondag was het weer vroeg dag.

Moederdag, dus na een uitgebreid ontbijt gingen André en Edo op hun jaarlijkse moederdagtoernee langs beide moeders en ik ging vanzelfsprekend mijn moeder opzoeken, die direct al zei: "Ik hoorde je binnenkomen!" Sinds vrijdag had ze haar nieuwe gehoorapparaatjes en als een kind zo blij was ze er mee, de laatste tijd moest ik uitvoerig zwaaien en roepen op de drempel van de woonkamer, anders had ze niet in de gaten dat ik binnen was gekomen. Mijn zus en nicht Leonie met haar twee kinderen kwamen ook langs en de oudste, Tyron (12 jaar) had zelf een appeltaart gemaakt, en die was meer dan lekker! Hij wil dan ook kok worden, ik stel, helemaal niet uit eigen belang, richting patisserie voor. Later waren ze de hond aan het uitlaten en hoorde ik in de verte kinderstemmen toen mijn moeder zei: "Ik hoor de kinderen, ze komen er aan". Het feit dat haar gehoor weer, binnen de mogelijkheden, optimaal is, was toch wel het mooiste moederdaggeschenk voor haar.
Het was een fijn weekend.

Hoe noem je een selfie waarbij van de maker alleen maar
een arm met een glas bier te zien is? Een hunnie? 

Mama en ik in vervlogen tijden.