De reis verliep dan ook voorspoedig en 10 minuten eerder dan ik was vertrokken landden we al in Londen. Met de metro was ik binnen een half uur op de plaats van bestemming. De Londense metro blijf ik altijd iets wonderlijks vinden, alles staat heel duidelijk aangegeven maar het blijft een soort verrassingstocht door het onderaardse. Gekleurde bordjes volgen die je met trappen, roltrappen en liften langs bochtige nauwe gangetjes leiden om uiteindelijk altijd uit te komen waar je moet zijn. Bijzonder vind ik dat je twee trappen wordt opgestuurd, vervolgens tien stappen zet, en dan dezelfde aantal treden weer naar beneden moet ten einde bij het juiste perron te komen.
Ik was veel te vroeg in het hotel, en eerst ook in het verkeerde hotel, ik moest die aan de overkant hebben, maar ik kon mijn valies achter laten, en mijn eerste stop was de grote HMV winkel in Oxfordstreet om daar eens fijn tussen de cd's te neuzen. Dat leek op een deceptie uit te lopen, want de zaak was weg. Londen heeft de kwalijke gewoonte om zonder mij daar in te kennen rigoureuze beslissingen te nemen waardoor ik in het verleden voor gebouwen heb gestaan die een heel andere bestemming hadden gekregen als toen ik ze voor het laatst gezien had. Gelukkig bleek HMV verplaats naar een andere locatie in de straat, en heb ik wat leuke CDtjes kunnen scoren.
Na HMV ben ik naar Covent Garden gegaan, een favoriete locatie van mij, de vele terassen, de straatartiesten en de piepkleine winkeltjes, ik vind het geweldig. Vanwege het fijne weer de stad rondgelopen en uiteindelijk mijn hotel opgezocht om de kamer te kunnen betrekken, en die viel niet tegen. Heerlijk ruim aan de tuinkant, een mooie grote badkamer, fijn bureau waar ik dit blogje nu aan het schrijven ben, ik ben er dik tevreden mee. 's-Avonds naar het nieuwe winkelcentrum Westfield gegaan, een enorm luxe overdekte shopping mall, alles ziet er adembenemend uit en heel erg ruim opgezet, fantastisch om te zien.
Daarna even door Soho (uitgaansgebied) gelopen, maar wat een drukte was het daar, en ik was van de hele dag rondsjouwen toch ook wel moe, ja, de jaren gaan dus tellen, in 1997 gingen we 10 dagen lang elke avond uit. Ik ben lekker naar het hotel gegaan om met een bakje koffie even te relaxen.
Heerlijk geslapen, en ondanks dat het hotel toch midden in de stad ligt is het totaal stil en hoor je 's-morgens de vogeltjes fluiten. Eerst mijn verjaardagscadeautjes uitgepakt die vriend Harry had meegegeven, mocht het mij even door het hoofd geschoten zijn hoe oud ik was geworden, lieten een aantal van zijn goede gaven er geen misverstand over bestaan. Mijn verjaardagsontbijt heb ik genuttigd in de National Portrait Gallery en aansluitend heb ik de gallery bekeken. Je loopt door een soort fotoboek heen van af 1400 tot nu met geschilderede portretten, een aanrader.
Ik wilde ook graag het Charles Dickens museum bezoeken gevestigd in zijn voormalig woonhuis, het is niet zo groot maar wat een vriendelijk personeel en wat is het mooi en goed onderhouden, het weer was lentewarm te noemen dus heerlijk in de pittoreske tuin van het museum een kopje koffie met een zelfgemaakte brownie genuttigd. Daarna nog even in een van de vele mooie parkjes van Londen gezeten en ik voelde me heerlijk relaxed. In de namiddag fijn naar de hotelkamer om nog verder te relaxen, want daarvoor is vakantie natuurlijk ook bedoeld.
Na een verkwikkend bad roomservice besteld voor het diner, en ook al ben ik dan 50, ik had dat nog nooit eerder gedaan, ook na je 50e zijn er blijkbaar nog steeds eerste-keer-momenten. Omdat ik me weer fit voelde nu toch even Soho aangedaan en de twee bars bezocht die er de vorige keren ook al waren en er eens heerlijk de mensen geobserveerd. Mijn eerste twee dagen Londen zijn erg fijn geweest.
 |
| HMV in Oxfordstreet |
 |
| Covent Garden |
 |
| Hotelkamer Grange White Hall Hotel |
 |
| Westfield Shopping Center |
 |
| Vijftig |
 |
| National Portriat Gallery |
 |
| Charles Dickens Museum |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten