Muziek. mijn eerste liefde

"Music was my first love and it

will be my last"

John Miles, 1976

Het moet in 1973 geweest zijn toen ik mijn eerste pick upje kreeg, het was een pick upje die al in huis aanwezig was en op een bepaald moment aan mij werd doorgegeven, ik kan het model vaagjes voor de geest halen, volgens mij waren de speakers ook het deksel van de pick up en was de kast van hout, wat ik wel zeker weet is dat naast 45 en 33 toeren je de snelheid ook kon instellen op 78 en 16 toeren. Het jaartal is voor mij helder omdat ik er 3 singletjes bijkreeg, waarvan er één van het Cocktail Trio was "Lief Zijn Voor Elkaar" en die komt uit dat jaar. 

Mijn eerst gekochte eigen single was een jaar later, Carl Douglas met "Kung Fu Fighting" . De eerste jaren kocht ik voornamelijk singletjes en incidenteel een LP, daarvan was de eerste "The Very Best Of Abba" in 1976. 1976 was ook het jaar dat ik muziek echt als een onmisbaar element in mijn leven ben gaan beschouwen, tot op de dag van vandaag. Verantwoordelijk daarvoor waren Toppop en het eerst Eurovisie Songfestival die ik zag waar Brotherhood Of Man wonnen met "Save Your Kisses For Me". Zij waren ook de eerste groep waar ik fan van werd. 

Ieder maand kocht ik de Popfoto tot ik van mijn ouders een abonnement er op kreeg, later verruilde ik dat voor de Hitkrant. Jarenlang ook posters aan de muur van mijn kamer geprikt van diverse artiesten uit die tijd. Na Brotherhood Of Man kwamen o.a Abba, Boney M., Baccara en Champagne die mijn aandacht trokken, en die muziek vind ik nog steeds leuk. In 1977 kwam het wonder van de radio-cassettedeck in mijn leven, gekregen met kerst, en een wereld vol ongekende mogelijkheden openbaarde zich. Tot 1984 heb ik trouw de Nationale Hitparade geluisterd, eerst op vrijdagmiddag en later op zondagmiddag, want daar werd niet door de platen heen gepraat en kon je die opnemen. Vanaf die tijd ben ik LP's gaan aanschaffen. 

Als ik in 1981 geslaagd was voor school mocht ik van mijn ouders van mijn spaargeld een lang gekoesterde wens in vervulling laten gaan, namelijk het aanschaffen van een stereotoren. Bovenop een pick up, daaronder een radio met een cassettedek, en daaronder ruimte om LP's neer te zetten, en flinke speakers erbij. Ik was de koning te rijk, en kon urenlang bezig zijn met muziek luisteren.

Weer wat later had ik flink gespaard en kocht toen een vrij prijzig Technics setje van een radio cassettedeck en een losse pick up welke een nouveauté was, de naald zat namelijk in de stofkap, en die bediende je met knopjes als de stofkap was gesloten. 

En toen was er iets nieuws, de CD, in eerste instantie vond ik dat onzin, en in de beginperiode waren er meer LP's dan CD's, maar dat veranderde snel, zodat ik een CD-speler kocht die ik aansloot op het bovengenoemde setje. De eerste CD die ik kocht was "The Singles Collection 1984-1990" van Jimmy Sommerville. Op een bepaald moment kon je apparaten kopen waarmee je zelf CD's kon branden, CD-recorders, heel duur, en geheel tegen mijn gewoonte in om als eerste iets nieuws te kopen op elektronisch gebied, want kinderziektes, deed ik dat nu wel, en hoewel ik er veel plezier van heb gehad ook veel ellende als het CDtje niet juist wilde afsluiten en je het kon weggooien en ze waren in die beginperiode aan de prijzige kant. 

Er heeft zich in de afgelopen 50 jaar een hele revolutie op het gebied van muziekbeleving thuis voltrokken, van plaatjes draaien via met de hand aan de pauzeknop zitten van de cassettedeck bij de radio, tot kraakvrije CD's al dan niet zelf opgenomen tot nu muziek streamen en/of opslaan op een externe harde schijf. Mijn muziekcollectie bestaat nu uit 46.281 verschillende nummers die allemaal op een harde schijf staan, maar die ik óók op CD heb, gekochte en zelf gebrande. Als dat jongetje in de jaren 70 die van zijn zakgeld iedere maand één singeltje kon kopen dat toen eens had geweten.