Call me by your name

Vrijdag ben ik met vrienden Rick en Chris naar de film 'Call Me By Your Name' geweest. Een wonderschone verfilming van het boek van André Aciman. Het speelt zich af in Italië in 1983, waar professor Perlman, een archeoloog, met zijn vrouw en 17 jarige zoon Elio de zomer doorbrengt in een vakantiehuis. Op een zeker moment arriveert de 24 jarige promovendus Oliver die zich bij hen voegt, en langzaam bloeit er een innige band tussen Elio en Oliver op, ze worden verliefd.

Wat een fantastische verfilming van dit verhaal wat in het boek in retrospectief is geschreven, maar de regisseur, Luca Guadagnino, heeft dat gegeven losgelaten en het echt in 1983 gesitueerd. Het heeft het verhaal zichtbaar goed gedaan, je waant je met de meer dan prachtige filmische sfeerbeelden van de omgeving zonder internet, mobiele telefoons, e.d. écht in begin tachtiger jaren met ook de muziek uit die tijd. Er worden nog briefjes geschreven naar elkaar en men moet daadwerkelijk er op uit om elkaar te zien.

Het verhaal gaat vanzelfsprekend over de groeiende liefde tussen Elio (Timothée Chalamet) en Oliver (Armie Hammer) maar heeft nog zoveel meer lagen, dat het zo'n film is waar je nog dagen over kan door mijmeren. Bovendien heb je na het zien van de film een andere kijk op perziken. Er wordt ook echt de tijd genomen om de liefde te laten opbloeien tussen de jongens, verder is het allemaal heel herkenbaar voor iedereen die ooit 17 is geweest en verliefd, er zit zowel humor in als ontroering en er wordt verdomd goed in geacteerd. Timothée zet een echte 17 jarige neer, hoewel hij zelf iets ouder is (22). Met onzekerheden maar ook met de ongeremde bravoure en ongecompliceerdheid wat die leeftijd kenmerkt. Het laatste shot van de film met hem is weergaloos. Michael Stuhlbarg speelt professor Perlman, de vader van Elio, en die heeft op zeker moment in de film een adembenemende monoloog, waarbij er weer een laag aan het verhaal wordt toegevoegd.

Als je dit jaar één film gaat bekijken laat het deze zijn: 'Call Me By Your Name'. En voor ons, en anderen die 'm al gezien hebben is er goed nieuws; regisseur Luca heeft al aangekondigd dat er nog een vervolg op gaat komen, omdat in het boek Elio en Oliver 15 en 20 jaar na hun eerste ontmoeting elkaar weer treffen, wat in deze film niet voorkomt omdat hij, zoals gezegd, het verhaal niet vanuit retrospectief wilde verfilmen. Met dezelfde groep acteurs, want zo zegt hij; "Deze groep mensen zijn stuk voor stuk parels".