Woensdagavond met plezier naar het jaarlijkse Musical Awards Gala gekeken, en hoewel het natuurlijk altijd een ons kent ons feestje blijft kan ik erg genieten van het feit dat de musical in een klein land als Nederland in de loop der jaren zo'n prominente plaats heeft weten in te nemen. Het is een live programma en daardoor was het geluid niet altijd optimaal, maar dat soort calamiteiten hoort er nu eenmaal bij, net zoals de dankwoorden van de prijswinnaars, waarbij het me altijd verbaasd dat er acteurs en actrices zijn die heel slecht uit hun woorden kunnen komen, ik bedoel, improviseren is toch één van de dingen die je leert, en je had je kunnen voorbereiden voor het geval dat. Het is iets wat je internationaal ook ziet bijvoorbeeld bij de uitreiking van de Oscars waar je miljoenen verdienende winnaars ziet stuntelen in hun dankwoord, waarbij ik dan stiekem denk dat dat óók is geacteerd ('Kijk mij me toch eens geen raad weten'). Maar gelukkig waren er mensen als Stanley Burleson, Simone Kleinsma en Thomas Acda die prima een award in ontvangst kunnen nemen.
Voorstellingen die ik heb gezien vielen ruim in de prijzen,"Was Getekend Annie M.G.", "Adèle, Conny en Jasperina-De Grote Drie", "Liesbeth De Musical" en "From Sammy With Love". Het was zonder dat het uitgesproken werd toch een beetje de avond van Simone Kleinsma. Vorig jaar ontving ze nog een oeuvre-award in het bijzijn van haar man Guus Verstraete die kort erna plotseling overleed en nu was ze de te verwachten winnares voor de beste vrouwelijk hoofdrol in een grote musical. Ik merkte dat Simone die druk voelde want tijdens haar optreden was haar stem onvast en was ze ook haar tekst even kwijt, maar door haar vakvrouwschap en zeker door het ensemble werd de draad weer snel opgepikt. Mede door dit voorbeeld moet de award voor het beste ensemble die dit jaar eenmalig werd uitgereikt ("Lion King") een jaarlijkse terugkerende prijs worden. Een musical is niets zonder een goed ensemble. Ze geven de solisten een stevige ondergrond waarop die kunnen exalteren.
Ook zeer terecht was dat de prijs voor de beste vrouwelijke hoofdrol in een kleine musical naar Renée van Wegberg ging, die op unieke onnavolgbare wijze Liesbeth List gestalte gaf in de musical over diens leven en carrière. De musical over Adèle Bloemendaal, Jasperina de Jong en Conny Stuart won de award voor de beste kleine musical en terecht, de ondertitel is 'De Grote Drie', maar vlak het aandeel van David van den Tempel in die voorstelling niet uit. Het leuke is dat deze voorstelling al is gestopt maar zal nog éénmalig te zien zijn vanaf 11 t/m 22 juli in het DeLaMar theater in Amsterdam. Ik raad iedereen die nog niet is geweest om te gaan. David staat nu in de musical "Full Monty" waar een voorproefje van was te zien in de uitzending en die ga ik eind mei nog zien in het Luxor theater.
Het was een feestelijke avond met ruimte voor veel zang, dans, humor en ook voor emotie. Een kleine kanttekening van mij; hoe meer soldaten van Oranje er komen hoe minder goed ze kunnen zingen en volgens mij is die musical nu al langer te zien dan die hele oorlog duurde. Daarnaast, nodig Ivo Niehe alsjeblieft nooit meer uit. "Ik hou helemaal niet van musicals maar heb toch een leuke avond gehad". Hij had ook gewoon 'nee' tegen de invitatie kunnen zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten