Ballonnetje

Ik heb altijd een zwak gehad voor Sandra Reemer, dus toen er een aantal jaar geleden een voorstelling kwam waarin zij ook speelde was een kaartje voor het theater snel gekocht. Het was een fijne voorstelling waarin ze samen met collega's liedjes van Annie M.G. Schmidt zong. Na de voorstelling hebben Sandra en ik nog even met elkaar gezeten en gekletst. Er was wel een klik en we hebben daarna nog kort gemaild. Vervolgens kwam ze op een cruciaal punt in haar leven waarin, zoals ze het zelf zei, haar Indische kant die altijd was weggestopt zich niet meer liet wegdrukken en er een zoektocht kwam die fysiek en mentaal heftig was. Voor een periode stopte ze ook met zingen en in de spotlight staan. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Maar niet lang daarna overleed ze vrij plotseling na een kort ziekbed op 6 juni 2017 slechts 66 jaar oud. Een maand eerder was mijn moeder overleden en ook het overlijden van Sandra greep mij aan, ik weet nog dat ik dacht: gaat dan iedereen maar dood. 

Ze is als kindsterretje begonnen op 11 jarige leeftijd, had een zeer succesvolle tijd samen met Dries Holten eind jaren zestig, begin jaren zeventig als Sandra en Andres en ook als solozangeres heeft ze mooie dingen gedaan. Drie keer heeft ze Nederland vertegenwoordigd op het Eurovisie Songfestival en ook als presentatrice stond ze haar vrouwtje. Nu heeft haar vroegere platenmaatschappij Philips het bij hen opgenomen repertoire vrijgegeven. Niet dat er een CD van uitkomt, dat is niet meer van deze tijd, maar op o.m. Spotify is het te beluisteren en kun je de opnames desgewenst aanschaffen. 

Gisteren was ik ermee bezig, vanaf haar eerste grammofoonplaatjes als jong meisje, één van haar eerste liedjes was het vrolijke ""K Zweef Aan M'n Ballonnetje" waarin de destijds 12 jarige Sandra zong: 

'K zat op mijn balkonnetje lekker in het zonnetje

'K had een rood ballonnetje met een draad eraan

'K pakte dat balonnetje. 'k sprong van het balkonnetje

'K zweefde in het zonnetje ver bij huis vandaan

Ja ja, ik weet het, het is geen Shakespeare, maar het was 1962 en Sandra was nog maar 12 hè. Heb dankzij Philips haar hele kinderoeuvre nu kraakvrij in m'n muziekbibliotheek, en toen ik na die hele sessie de rolgordijnen opendeed omdat de zon was weggedraaid, lag er op mijn balkonnetje ineens een ballonnetje. In de bijna 22 jaar dat ik hier woon is er nog nooit een ballon op mijn balkon terecht gekomen. Toeval? Nah, u weet, ada lebih banyak antara langit dan bumi. Ik zie het dan ook als een groet en een knipoogje van Sandra. 

Sandra Reemer.