Vandaag is de Canal Parade in Amsterdam, de apotheose van de Prideweek. Afgelopen week werd de lhbt-gemeenschap wat meer onder de aandacht gebracht, en wat ik, slechts voor een gedeelte, heb gezien aan reacties daarop op de diverse social media kanalen is om heel droevig van te worden. Voor een gedeelte, omdat ik op een gegeven moment afhaak. Ik weet dat het een kleine groep is, maar, zoals wel meer, erg luid. Waar ik me het meest aan stoor is de uitspraak 'Het wordt me door m'n strot geduwd'.
Nu ben ik een aimabel persoon, zelden boos of kwaad, dus laat ik dan ook nu heel beheerst, maar wel met een wat verbeten trek om mijn mond en doordringende blik met daarbij elk woord heel afgemeten uitgesproken zeggen: "Als heteromensch zeg je beter nooit tegen iemand uit de lhbt gemeenschap dat hun aanwezigheid jou door de strot wordt geduwd. Als er één groep is waarbij van kinds af aan heteronormativiteit op alle gebied door de strot wordt geduwd zijn het de lhbt'ers".
Dit gezegd hebbende wil ik graag de aandacht vestigen op Charles Aznavour, die in 1972(!!) het nummer 'Comme Il Disent' opnam. Een lied over een travestiet, sterker nog gezongen in de ik-vorm. De zeer heteroseksuele Charles deed dat met verve. Een pionier! Ik geloof dat hij het nummer zijn verdere carrière is blijven zingen. In 2014 heeft de Nederlandse zanger Marijn Brouwers er een Nederlandse vertaling van opgenomen, en die wil ik graag met u delen.
Wat Maakt Een Man Een Man
Ik woon met moeder in een flat
Vergane glorie vaal parket
Kamers en suite
Eenzaam ben ik eigenlijk nooit
Ik heb een kat een vogelkooi
Met twee parkieten
Vaak als moeder rusten gaat
Boen ik de vloer en doe de vaat
Ik bereid het eten
Ze helpt soms best een beetje mee
Maar liever niet want van ons twee
Kan ik het beter
Zo trek ik overdag de kar
Om daarna 's avonds in een bar
Te mogen stralen
Wanneer alleen de nacht mij ziet
Dan treed ik op als travestiet
Voor volle zalen
Ik speel en dans op de muziek
En ik betover het publiek
Met mijn striptease
Subtiel en toch met veel bravoure
En in de zaal ontstaat rumoer
Wat is dat dan
Wat maakt een man een man
Na de show wacht op de stoep
Mijn eigen trouwe vriendengroep
Van beide seksen
We lopen arm in arm op straat
Terwijl ons leven wordt bepraat
Zonder complexen
En altijd geeft er iemand weer
Een lekker scherpe valse sneer
En dan geschater
De zelfspot druipt er altijd af
Maar ons plezier wordt afgestraft
Als niet veel later
Er onderweg naar huis terug
Weer ogen priemen in mijn rug
Ik word nagezeten
Met veel gevoel voor ironie
Denk ik ach, dat zijn jongens die
Niet beter weten
Het woordje gay betekent blij
Dat kan wel zijn maar niet voor mij
Hoe kan ik blij zijn
Ik ben een man ik ben een zoon
Toch ben ik schijnbaar niet gewoon
Maar wat is dat dan
Wat maakt een man een man
En eenmaal thuis in bed alleen
Hangt weer die stilte om me heen
Voor ik ga slapen
Ik denk aan die man van van de week
Die mooie man die voor mij leek
Te zijn geschapen
Waardoor ik weer de slaap niet vat
Ik had die man hier graag gehad
Maar ik ben alleen want
Al leek het of hij flirten wou
Was deze man daar met een vrouw
'T kwam weer van één kant
Een echte kerel stoer en lang
Is waar ik eigenlijk naar verlang
Al heel mijn leven
Je raakt uiteindelijk wel gewend
Dat je nou eenmaal single bent
De klok slaat zeven
Die uren dat ik wakker lag
Gaan over in een nieuwe dag
Maar hoop doet leven
Er zal ooit iemand voor mij zijn
En dan doet niemand mij meer pijn
Maar wie is dat dan
Wie maakt een man een man
© Charles Aznavour, Marijn Brouwers, Petra van der Eerden, Joost Prinsen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten