Het is dit jaar alweer twintig jaar geleden dat we zijn overgegaan op de euro. Er zijn nu dus volwassen mensen die de gulden nooit hebben meegemaakt. En nee, ik hoef en wil de gulden niet terug, zoals sommigen van de realiteit losgezongen typjes voorstellen die in één adem ook een nexit er doorheen willen jassen. Maar ik mag als boomer toch wel vinden dat we, qua vormgeving, mooi geld hadden in Nederland. Vrolijk en kleurrijk, zeker als je het vergelijkt met wat andere Europese landen hadden, met van die behoudende rioolkleuren. Ik weet nog dat vrienden van mijn ouders uit Duitsland het Nederlandse geld net speelgoedgeld vonden vanwege die uitgesproken kleuren, en dat een dubbeltje kleiner was dan een stuiver maar wel meer waard was konden zo ook al niet goed begrijpen.
Terugrekenen van euro's naar guldens doe ik vrijwel nooit, maar een enkele keer heb ik het in een flits gedaan als ik iets een belachelijke prijs vind hebben. Zoals van de week, ik liep langs de plaatselijke banketbakker en zag in de vitrine één van mijn lievelingsgebakjes staan: harde mokka's. Daar stond een prijs bij van €3,-. Ik liep er voorbij en voordat ik het wist dacht ik: dat is in echt geld ƒ6,60. Zes gulden zestig voor één gebakje!! Ik kan me nog herinneren dat ze ƒ0,90 waren, maar ik ben dan ook van ver uit de vorige eeuw. Zoals ik al zei, het is slechts incidenteel dat ik terugreken en dan niet eens bewust maar in een reflex.
Voor de jonge lezers en ook voor hen die het zich nog wel kunnen herinneren hieronder de bankbiljetten van de Nederlandsche bank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten