Als boomer schijn ik een risicogroep te zijn in zake het covid virus. Het is mede daarom dat ik keurig mijn vaccinaties heb gehaald en me aan alle regels heb gehouden tijdens de lockdowns. Zoals al eerder gezegd voor mij geen grote opgave, mijn leven veranderde er niet heel erg door. Uit eten gaan, bioscoop- en theaterbezoek konden niet meer plaatsvinden, maar als dat het ergste is. Voor de bedrijfstakken zelf was het veel erger. Ik werkte destijds bij een niet essentieel bedrijf, al dachten ze daar zelf heel anders over, het ging dus morrelend dicht en we konden enkel bestellingen aannemen. Ik moet bekennen dat ik het wel een relaxte periode vond. Lekker cocoonen in huis en een gelimiteerd aantal mensen kunnen zien, een fijne introspectieve tijd voor mij.
Bijzonder is dat er ook zoiets als coronaschaamte blijkt te bestaan. Sommige mensen hebben het wel gehad maar willen dat voor anderen, en waarschijnlijk ook zichzelf, niet weten. Zij vinden dat ze gezond leven, verstandig eten, sporten, niet roken en drinken, en dat uitgerekend zij, ondanks de vaccinaties, tóch door het virus worden gegrepen geeft kortsluiting in de hersentjes. Dit soort mensen doen me glimlachen, ze doen niemand kwaad, het zijn slechts schattige paradijsvogels.
Zelf heb ik de laatste drie jaar nog geen snottebel gehad, maar om mij heen is iedereen één of meerdere keren besmet geweest met het coronavirus, ondanks vaccinaties en de voorzichtigheid die zij betrachtten. Nee, ik sla me er niet voor op de borst, ik ben (tot nu toe) gewoon nog niet aan de beurt geweest en waar dat aan ligt, geen idee. Het is een voordeel dat ik bewust alleenstaande ben, niemand kan het meebrengen naar huis en daarnaast ben ik geen menigtemens of heel aanrakerig naar anderen toe, dat zal meetellen en wellicht ben ik er niet zo vatbaar voor. Maar zeg nooit nooit.
Het is daarom dat ik voor mezelf en, meer nog, voor anderen gisteren de boosterprik heb gehaald. Ik werk nu in een daadwerkelijk essentieel metier en daar komen heel veel mensen. Daarnaast is de policy vanuit de overheid nu: vertrouwen op de eigen verantwoordelijkheid van mensen. Maar als we iets hebben geleerd de afgelopen coronaperiode is dat dat er zo goed als niet is. De ik-heb-corona-maar-moet-toch-boodschappen-doen-mensen. Ook paradijsvogels maar minder schattig.
Ik kon zelf een afspraak maken en wel in het splinternieuwe zwembad in mijn woonplaats op loopafstand. Dat leek me geweldig, omdat ik, gezien mijn leeftijd, me niet meer in Badeanzug kan vertonen in het openbaar en dus anders nooit het zwembad van binnen zou hebben gezien. Nu vonden de vaccinaties plaats in een bijzaaltje van het gebouw, maar toch. Het verliep allemaal heel smooth, prikje, kwartiertje wachten dat ik niet dood ter aarde zou storten en weer door.
En nu zie ik het wel. Ik hoop dat ook deze opkomende golf weer aan me voorbij gaat, en zo niet dan hoort u het, geen valse coronaschaamte bij mij.
 |
| Zwembad Aquapelle. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten