Optreden doet de nu 78 jarige Boudewijn de Groot niet meer. Maar zoals hij zelf schreef in het programmaboekje van zijn allerlaatste grote tournee: "Muziek zal er altijd zijn, zingen zal ik blijven doen tot het niet meer kan. Dus vaarwel, maar we zien elkaar hopelijk nog weleens terug, u en ik".
En dat is gelukkig ook zo. Er kwam nieuwe muziek uit en Boudewijn werkte samen met Henny Vrienten en George Kooymans onder de naam Vreemde Kostgangers en maakte met hen twee cd's. En nu is er onlangs weer een nieuw soloalbum uitgekomen: 'Windveren'. Vanzelfsprekend heb ik die aangeschaft want Boudewijn behoort tot één van de grootste muzikanten, zangers en tekstdichters van ons land. Zijn uit duizenden te herkennen stemgeluid heeft nog niets aan kracht verloren. Daarnaast heeft hij ons muzikale erfgoed weer uitgebreid met twaalf pareltjes. Ik heb de cd nog maar één keer gehoord, maar hij heeft de bijzondere gave dat de luisteraar telkens weer iets nieuws in de teksten kan ontdekken, zo wonderschoon. Eén lied greep mij meteen, het openingsnummer 'Aarde'. Ik wil het hieronder graag aan u voorstellen. U kunt de CD, met of zonder boek, of LP gerust aanschaffen, u haalt er iets prachtigs mee in huis.
Aarde
Want de aarde is een beetje dom
Die kan alleen maar draaien
Ze heeft geen weet van achterklap, en ritselen, en graaien
Want de aarde is vaak wat naïef
De mens is onbehouwen
Maar zij blijft vol vertrouwen
De aarde is te lief
Toch als het haar te veel wordt
Begint ze woest te koken
En zal ze ons bestoken
Met cholera en pest
Met noodweer en met rampen
Met gif en zwaveldampen
Met bevingen en branden
Zal zij de mensheid kwellen
En onze doden tellen
Is alles wat ons rest
De aarde is de zachtheid zelf
Terwijl ze verder dommelt
Ze heeft geen weet van politiek
En religieus gerommel
De aarde is heel lief en zoet
Terwijl de mens zich mateloos uitleeft
Geen eerbied en respect heeft
De aarde is te goed
Toch als het haar te veel wordt
Bestraft ze onze gekte
Met hagel en insecten
Wordt onze oogst verpest
Met meer dan zeven plagen
Zal zij de mens belagen
Want zonder mededogen
Zal zij haar oordeel vellen
En onze doden tellen
Is alles wat ons rest
Maar als de eeuwen zijn vervlogen
Miljarden jaren voorbij gegaan
Dan zakt de laatste mens ter aarde
Als eenzaam monster zonder waarde
En blijft de aarde tot in eeuwigheid bestaan
Want de aarde is een beetje dom
Weet niets van menselijk leven
Dus laat haar met rust
Laat haar gewoon
Wat door de ruimte zweven
© Boudewijn de Groot, Christon Kloosterboer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten