"Je zult wel gemerkt hebben dat Ik me de laatste tijd niet zoveel meer met dingen bemoei, Ik laat het een beetje op z'n beloop, ben ook meer bezig met Moeder (Moeder Natuur), haar algehele gesteldheid is er sinds Mijn laatste bezoek niet beter op geworden. Toen ze van de week hoorde dat de wereldbevolking tot acht miljard was gestegen kon Ik haar nog maar net weerhouden om iets over jullie uit te storten wat desastreuze gevolgen zou hebben gehad, dus je zult begrijpen dat het meeste van Mijn aandacht naar haar uitgaat. "U heeft toch gezegd 'Gaat heen en vermenigvuldigt u'?" God keek me aan en trok een wenkbrauw op. "Ja, maar niet als konijnen. Zelf heb Ik ook maar één zoon, Ik dacht dat begrijpen ze wel, maar nee hoor, het werd weer eens verkeerd uitgelegd."
"Natuurlijk geef Ik zo op de achtergrond wel aanwijzingen", ging God verder. "In samenspraak met Moeder laat Ik via wetenschappers en klimaatdeskundigen oplossingen aandragen voor de problemen die Moeder ervaart en jullie daardoor ook. Hoewel Moeder er haar twijfels over heeft of jullie het wel snappen, zij is lang niet zo geduldig als dat Ik ben. Maar ook Ik heb er niet altijd meer fiducie in, onlangs zei hij van beneden nog soms door zijn hoeven te zakken vanwege wat sommigen voor waandenkbeelden hebben. Samen met hem heb Ik een soort experiment bedacht, nadat Ik Donald Trump had laten winnen destijds om te zien hoeveel de mensheid zou pikken. We bedachten om meer van dat soort onfrisse types in de wereld te plaatsen om eens te kijken hoe er op gereageerd zou worden. Nou, dat was voor Mij een vrij verontrustende uitkomst, hij van beneden had Me er al voor gewaarschuwd. Hier bij jou hadden we toch iemand met de naam Ezel of zoiets naar voren geschoven?"
"Baudet", antwoordde ik. "Och ja, die hebben we nog iets over reptielen laten zeggen. Was een idee van hem van beneden, Ik wist zeker dat ie dan in een dwangbuis afgevoerd zou worden, maar hij van beneden meende dat er mensen zouden zijn die het voor zoete koek zouden slikken. Daarover gesproken, Ik lust nog wel zo'n roze koek."
Ik schonk nogmaals koffie in en gaf God een tweede roze koek. "De lakmoesproef was toch wel dat WK" ging God verder terwijl hij in zijn koffie roerde. "Hij van beneden stelde voor om Qatar aan te dragen, Ik verklaarde hem voor gek, dat doet Mijn schepping niet, ze hebben dan wel een vrije wil, maar nee, Ik steek Mijn hand ervoor in jouw vuur dat dat nooit zal gebeuren. Nou, Ik heb dus lange tijd met Mijn hand in het verband gelopen. En toen het er eenmaal door was heb Ik de meest verschrikkelijke maar op waarheid beruste feiten uit dat land de wereld over laten gaan, zodat er op elk moment besloten kon worden het af te blazen. Maar nee hoor, voor de zoveelste keer stelt Mijn schepping me teleur. Nu laat Ik er alleen nog maar satire-achtige dingen gebeuren, zoals die uitnodiging vanuit Qatar om in ruil voor volledige reis- en onkostenvergoeding gedwongen positief te berichten en anderen die niet positief zijn aan te geven. Ik denk er nog over om arbeidsmigranten met een nationaal elftal te laten voetballen voor het oog van de camera of om bier te laten verbieden in en bij de stadions". (Inmiddels is dit inderdaad gebeurd)
"Die teleurstelling telkenmale breekt Me langzaamaan wel op". God keek er verdrietig bij. "Zeker nu Ik de laatste jaren zie hoe Mijn schepping Moeder bewust zo in de weg zit. Jullie zouden een prachtige twee-eenheid moeten en ook kunnen zijn, zoals het in den beginne ook altijd de bedoeling is geweest. Moeder heeft al aangeven voor zichzelf te kiezen, en Ik probeer nog, zoals Ik al eerder zei, op de achtergrond het één en ander te regisseren, maar ja die vrije wil, hè, die Ik jullie heb gegeven. Hij van beneden is fors aan het uitbreiden want verwacht een flinke toestroom, zeker als Moeder er echt klaar mee is. Zij is veel sterker dan de hele mensheid bij elkaar en Ik kan haar maar voor zolang in toom houden." God zag mijn licht ontredderde gezicht en herpakte Zich. "Wanhoop niet jongen, er zijn wel meer donkere tijden geweest sinds het bestaan van de mensheid", zei Hij plots heel monter, "en vooralsnog ziet een meerderheid van Mijn schepping de belangrijkheid in van Moeder Natuur, zeker de vele jongeren van nu en die nog gaan komen, daar heb Ik ook zo nog wel de hand in." Hij knipoogde daarbij.
"Ik ga maar weer es" zei God en Hij stond op. "Bedankt voor de koffie en de koeken, het is altijd fijn om bij jou even wat stoom af te blazen, en Ik weet dat je Mijn bezoekjes vastlegt in je blogjes, dat is ook een manier van Mij om Mijn boodschap aan de mensheid door te geven. Laat het niet gezegd zijn dat Ik niet met Mijn tijd meega!" Hardop lachend om Zijn eigen grap wandelde God mijn galerij weer af. Toen Hij halverwege was vlogen er vanuit de vijver een aantal eenden op wat mijn aandacht trok, ik keek weer naar God maar Hij was al weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten