Cecil

Iedereen die niet onder een steen heeft gelegen de afgelopen week kent het trieste verhaal van de leeuw Cecil. Cecil leefde in het Hwange National Park in Zimbabwe, en is door Walter Palmer een tandarts uit Minnesota gedood. Voor de lol. Omdat het kon. Voordat Walter Cecil doodde had hij in voorgaande jaren ongeveer de helft van Noach's Ark al omgebracht. Hij noemt het zelf een hobby waar hij veel plezier aan beleeft. Het doden van dieren, waar een mens normaliter geen schijn van kans tegen maakt zonder wapens, is voor Walter een soort van verzetje. Heel belangrijk daarbij is dat hij daarna met het dode dier op de foto moet, breed lachend. Je bent dan de overtreffende trap van sneu.

29 juni verwondde hij Cecil met pijl en boog en jaagde het dier vervolgens twee dagen op om hem op 1 juli dan dood te schieten. Walter had er dus een soort spelelement aan toegevoegd. Daarna is de kop van Cecil van het lichaam verwijderd en is hij gestroopt. Met Cecil is hij de verkeerde leeuw tegengekomen, Cecil was namelijk het boegbeeld van het National Park. Walter wordt nu zelf achterna gezeten als de (semi) wilde dieren die hij zo graag doodde. Ik zeg karma. Zijn tandartspraktijk is gesloten, en gisteren hoorde ik op het journaal dat Zimbabwe om zijn uitlevering vraagt, wat ik enigszins discutabel vind, omdat ik Zimbabwe als rechtsstaat niet zo heel erg hoog heb zitten, en nu deze walgelijke kwestie in de openbaarheid komt doen ze plots het maatschappelijk gewenste.

Moet Walter worden uitgeleverd? Ja zeker wel, de man moet worden berecht voor zijn daad. Ik heb er zelfs een petitie voor ondertekend. Dit mag niet ongestraft. Dat is wat wij, de geschokten en de verontwaardigden kunnen doen, de petitie ondertekenen en het recht zijn loop laten hebben. Ik ben wel erg geschrokken van berichten/reacties van, ik gebruik de term losjes, 'mensen' op deze gebeurtenis. Wat zij in woorden allemaal met Walter willen of wat ze hem (ver)wensen staat op gelijk niveau met zijn lage immorele gedrag. Vergeet niet dat er heel veel Walters (m/v) zijn die zich geen groter plezier kunnen indenken dan een dier die hen met één uitval totaal zou kunnen vermorzelen te doden, en daar ook totaal misplaatst trots op zijn. Ergens in hun leven moet het wel heel erg zijn misgegaan.

En dan is het tijd om hand in eigen boezem te steken, want ja ik ben meer dan geschokt dat er mensen zoals Walter zijn, en ik zal geen dier kwaad doen, ik ben erom bekend dat ik insecten die verdwaald zijn in mijn huis vang om ze weer naar buiten te brengen, bovendien stem ik op de Partij voor de Dieren. Maar aan de andere kant eet ik wel vlees, niet iedere dag en geen Fred Flintstone hoeveelheden, maar toch, een stukje vlees vind ik best lekker, en als ik dat vanaf nu zelf zou moeten vangen zou ik het laten. Ik koop het heel laf in de winkel als lapje zodat het niet herkenbaar is als dier. Als ik zelf een kip/koe/varken zou hebben zou ik het dier tot aan haar natuurlijke dood toe verzorgen en vertroetelen. Dus mag ik wel iets van de Walters van deze wereld vinden? Mag ik, als gematigd carnivoor, wel een steen (in de vorm van een blogje) werpen? Ik neem de gok, dieren hebben zelf geen stem namelijk.

Cecil