Powernap

Als beginnend bejaarde heb ik ontdekt dat ik een powernapje zo nu en dan erg verkwikkend vind. Dat het officieel mijn status als middelbaar mens bevestigd is klein bier vergeleken met hoe heerlijk ik het vind. Ik maakte er kennis mee toen ik een paar jaar geleden met vriend Jeroen in Londen was en we in de namiddag na een intensieve dag, voordat we ons naar een restaurant begaven, ons even te ruste legden voor een powernap. Als herboren konden we de stad erna rood verven.

En nu neem ik regelmatig een powernap, als ik thuis ben zet ik een muziekje op en vlij mezelf neer op de sofa en glij dan zo'n heerlijk slaap/waak/doezel-stadium en val dan ook in slaap, vaak maar heel kort, hooguit een kwartier en ben dan weer helemaal fit en energiek. Op mijn werk heb ik geen last van een instort moment, maar toch zou ik adviseren om het in CAO-onderhandelingen zeker te bespreken, hier kun je lezen waarom je baas er ook beter van wordt. En daar zou ik bovendien aan toe willen voegen dat wij die nu werken minstens tot een jaar of 82 door moeten om de jongeren die mede hierdoor niet aan het werk komen van een uitkering te kunnen blijven voorzien, dan zijn powernapjes niet meer weg te denken van de werkvloer.

Dr. Sara Mednick heeft zelfs een 'Take-a-nap-wheel' ontworpen waarop je kunt zien wat de beste tijd is voor jou om een powernapje te nemen. Nap lekker.