The Ocean Cleanup

Als bewust kinderloze die zijn langste tijd op deez' aardkloot heeft gehad zou ik dus maling kunnen hebben aan het milieu in het algemeen en het 'doorgeven' van de aarde in het bijzonder. Wat zou ik me er druk om maken, ik leef nu en wat maakt mij het uit hoe toekomstige generaties het hier zullen hebben, dat is niet mijn probleem, dat mogen zij het hoofd bieden, en zoals gezegd zullen nazaten van mij er geen last van hebben, want die zijn er niet.

Toch probeer ik zoveel mogelijk mijn steentje bij te dragen, al is het marginaal en zelfs minder dan een druppel op een gloeiende plaat. Ik scheid mijn afval, plastic, papier en glas gaan naar de daarvoor bestemde plaatsen, ik zal nooit afval buiten zomaar weggooien, kortom dat kleine beetje wat een beschaafd mens kan doen om het voor toekomstige generaties ook nog leuk te houden hier. Daar hoef ik geen veren voor op m'n hoed, ik vind het normaal. Waarom ik het dan toch even benoem is dat ik met open mond van verbazing kijk naar mensen die al dan niet bewust één of meerdere kinderen bij elkaar gecopuleerd hebben, en dus alle reden hebben om aan het milieu te denken vanwege hen en de eventueel daaruit voortkomende kleinkinderen waar ze dan zeggen meer dan dol op te zijn. Veel van deze (groot)ouders zeggen er geen tijd of zin in te hebben om afval te scheiden, of ze zien het nut er niet van in. Gooien in het bijzijn van hun oogappels rommel op straat of in het water. Als kinderloze mag ik er natuurlijk niks van vinden, maar hoort dat niet ook bij de opvoeding? En gelukkig zijn er heel veel ouders die het hun kinderen wél leren en zelf het goede voorbeeld geven en uitleggen waaróm je niets op straat gooit of het afval zo verwerkt. Kinderen imiteren hun ouders en het aloude gezegde 'jong geleerd-oud gedaan' is hier zeker op van toepassing.

Het doet mij dan ook deugd als ik lees over de nu 21 jarige Boyan Slat, voormalig luchtvaart,- en ruimtevaarttechniekstudent aan de Technische Universiteit Delft, milieuactivist en uitvinder die in 2012 een drijvende installatie ontwierp om de tonnen plastic die in de oceanen drijven te vangen waarna het kan worden opgehaald door een tanker. Hij won er de prijs mee voor Best Technical Design. In 2013 richtte Boyan de The Ocean Cleanup op, een stichting om het idee verder te ontwikkelen en te implementeren. Na zijn speech bij TEDxDelft: 'How The Oceans Can Clean Themselves' kreeg hij veel aandacht uit binnen,- en buitenland en was er interesse in het project. Via crowdfunding werd de benodigde twee miljoen dollar binnen gehaald om een pilot uit te voeren. Die pilot zal in 2016 gaan plaatsvinden voor de kust van Tsushima.

In november 2014 won Boyan hiermee de Champions Of The Earth award van het VN-milieuprogramma. Hij was de jongste winnaar ooit. Ik kan enorm blij worden van jonge mensen als Boyan, die heel bevlogen hun kennis en ideeën ten goede aanwenden. Het kan niet anders dan dat zijn ouders de kleine Boyan hebben uitgelegd waarom ze hun afval scheidden en niets op straat of in het water gooiden. De kiem werd toen al gelegd.

Boyan Slat