Vriendschappen

"But us old friend, what's to discuss old friend?

Here's to us, who's like us? Damn few."

Liza Minnelli, 1987

Op dit moment in mijn leven ben ik gezegend met dierbare vrienden, waarvan sommigen meer dan twintig jaar terug gaan. Er zijn vrienden die ik op reguliere basis zie, de 'inner circle'-vrienden, die vreemd genoeg over het land verspreid zijn en waarvan er maar één haar domicilie daadwerkelijk in mijn woonplaats heeft, en dan nog een soort van parttime. Dat weerhoud ons er echter niet van om door het jaar heen regelmatig iets te ondernemen met elkaar. Dagjes uit, musea, etentjes, theaterbezoek, bioscoop, weekendjes weg of logeren bij elkaar, kleine vakanties van Schiermonnikoog tot Barcelona, kortom quality time waarbij plezier en jolijt voorop staan, maar ook respect voor en naar elkaar en interesse in elkaar is minstens zo belangrijk. Het zijn ook de mensen die ik blindelings vertrouw en waarvan wij weten van elkaar dat we er ook voor elkaar zijn als het eens wat minder gaat of tegen zit. We zijn best verschillend maar in basis is er toch iets gemeenschappelijks waardoor de groep in verschillende samenstellingen een bepaalde dynamiek heeft. We zijn nu allemaal op een leeftijd gekomen dat we dit niet als vanzelfsprekend beschouwen, maar beseffen dat het iets bijzonders is wat we moeten koesteren, en dat doen we.

Dan zijn er ook vrienden die ik helemaal zo vaak niet zie, vanwege drukte of simpelweg omdat ze in het buitenland wonen. Het zijn mensen waarmee ik, als we elkaar weer zien, zo de draad weer op kan pakken waar we hem de vorige keer hebben laten liggen. Ook dat vind ik een heel bijzonder iets, want ook al zien we elkaar niet veel ons gemeenschappelijk verleden is een brede basis. geen verwijten over en weer, maar begrip voor zoals het nu eenmaal is en genieten van elkaar als we dan eindelijk een afspraak hebben kunnen maken. 

In mijn vijftigjarig bestaan zijn er natuurlijk ook vriendschappen geweest die voorbij zijn gegaan. Het leven gaat zo zijn gang en dan kan er plots verwijdering ontstaan doordat iemand ineens een heel andere weg inslaat en de verschillen zwaarder gaan wegen dan de gemeenschappelijke interesses. Het is ook wel gebeurd dat een nieuwe partner van een vriend(in) waarmee ik totaal geen enkele connectie had het breekpunt is geweest, of de komst van kinderen die een centrale en een voor hen veeleisende plaats innamen. Zulke vriendschappen gaan dan op een wat lager pitje of verwateren. Zo heel erg is dat niet, zo'n nieuwe partner brengt ook weer familie en vrienden mee, en zodra er kinderen zijn heeft dat een aanzuigende werking op andere ouders met kinderen waarmee dan een verwantschap is omdat de kindtechnische ervaringen maken dat je qua levenssituatie op een gelijk niveau zit met elkaar. The circle of life, niets dramatisch.

Het is hier en nu dat ik naast alle vrienden en vriendinnen uit het heden ook die uit het vijftigjarig verleden wil bedanken dat ik hun vriend mocht zijn en we elkaars leven hebben verrijkt. Ik koester alle mooie, leuke, hilarische, gezellige en bijzondere momenten die we hebben beleefd met elkaar. Ik ben erg voor de stelling dat je iedereen met een reden ontmoet in je leven. Voor een bepaalde periode ben je belangrijk voor elkaar, dat kan kort zijn maar ook lang, het kan zich uitdiepen in een vriendschap van jaren en soms zelfs voor altijd.