Kindvrije zones

Mijn moeder was een vrouw bij wie tafelmanieren hoog in het vaandel stonden bij het opvoeden van haar kinderen. Één van de gouden regels was dat iedereen aan tafel bleef tot de laatste persoon (mijn vader) was uitgegeten. Deze en andere regels die men van beschaafde mensen mag verwachten tijdens het eten maakten dat wij als kinderen gewoon in een restaurant konden gaan eten, wij bleven zitten, gingen niet rennen, schreeuwden niet, kortom niemand aan tafel of andere gasten in het restaurant hadden last van de kinderen uit ons gezelschap. En zo hoort het ook, Joan Collins zei het ooit al eens "Children must be seen not heard".

Op een zeker moment vond iemand dat je tafelmanieren niet van een kind kon verwachten en vanaf toen waren er plots rennende, gillende, jankende, onuitstaanbare kinderen in restaurants te vinden. Hoezo niet verwachten? Een hond kan geleerd worden dat als de familie eet hij in z'n mand wacht tot zij klaar zijn voor hij zijn eigen eten krijgt. Een hond heeft net zoveel intelligentie als een kind van twee, dus ik zie het probleem niet. Maar dat probleem blijkt er dus wel degelijk te zijn, daarom is er een aktiegroep in het leven geroepen No Kids Allowed voor kindvrije horeca. Bij onderzoek door dagblad Metro blijkt er een breed draagvlak voor te zijn, maar liefst 70 % bleek dit een goed initiatief te vinden.

Een reagluurder reageerde met: "Dus mensen met moeilijk opvoedbare kinderen hebben geen recht op een avondje uit?" Jawel hoor, maar dan zonder kinderen. Het is denk ik een groot misverstand om het gewoon te vinden dat anderen last moeten hebben van jouw moeilijk opvoedbare kind. Het is jouw keus geweest om kinderen te krijgen, dus jouw probleem als je ze niet kunt/wilt opvoeden. Enige tijd geleden was ik op een verjaardag waar een vrouw meedeelde dat ze haar kind niet had meegenomen omdat die niet was te handhaven bij dit soort gelegenheden. Kijk, die vrouw snapt het.

Zelf eet ik vrij regelmatig buiten de deur, maar ik moet zeggen dat ik vrijwel nooit wordt geconfronteerd met ordeverstorende kinderen in een restaurant. Ik denk dat het er ook wel aan ligt wáár je dineert en hoe laat. Je kunt van een McDonalds, pannenkoekenhuis en zogenaamde 'eten-tot-je-ploft'-restaurants niet verwachten dat daar de fine fleur van de bevolking met de meest welopgevoede kinderen komen, en moet je dus ook niet klagen over hun decibellen. Bovendien zijn er genoeg ouders die weten of hun kind er wel of niet aan toe is om in een restaurant te gaan eten, zoiets is een gebeurtenis wat aandacht in de opvoeding verdient, het is niet slim om als je thuis niet aan tafelmanieren doet met je kind te gaan eten in een restaurant, zo'n kind heeft geen idee hoe zich daar te gedragen met alle gevolgen van dien.

Zou er dus markt zijn voor een kindvrij restaurant? In Duitsland en Australië zijn al horecagelegenheden die kindvrij zijn. Erger lijkt mij een lange vliegreis te moeten maken met jankend jong, in de metro of trein ga ik gewoon naar een andere plaats, maar dat doe ik ook als er mensen constant hun neus ophalen, rochelen of heel hard telefoneren, mijn aangeboren misofonie maakt dat ik daar niet goed tegen kan, en omdat dat míjn probleem is, blaas ik de aftocht, vind ik logisch. AirAsia en een Singaporese vliegtuigmaatschappij kennen kindvrije zones in het vliegtuig. En ook grote kindervriend Disney heeft op hun vier cruise schepen hele kindvrije gebieden ingericht. Daarnaast zijn 'Adults only resorts' sterk in opkomst in de diverse vakantiebestemmingen en ik hoorde van vrienden die logeerden in zo'n resort dat het een geweldige ervaring is.

Je kunt volgens mij gewoon besluiten om niet te gaan dineren in een restaurant als je vindt dat er teveel luidruchtige kinderen zijn of als ze later komen en je hebt er last van kun je vragen of er andere plaatsen zijn of je bestelling afzeggen en weggaan. In veel andere gevallen kun je het gewoon zoveel mogelijk uit de weg gaan, sinds er door veel ouders is besloten dat hun kinderen prinsen en prinsesjes zijn wie geen strobreed in de weg gelegd mag worden, is het een prettige gedachte dat jij er maar even last van hebt en zij 24 uur per dag, dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit, jaar in jaar uit. Maar ze krijgen er natuurlijk ook veel voor terug.