Keukenhof

Enige tijd geleden hadden Harry, Rick, Chris en ik afgesproken om Koningsdag door te brengen in de Keukenhof, er van uitgaand dat het dan heerlijk lenteweer zou zijn. Met meer belangstelling dan gebruikelijk is hebben we de afgelopen week de weerberichten in de gaten gehouden. Sneeuwbuien teisterden het oosten van ons land, en hier hadden we hevige regenbuien, maar ook zonneschijn, niet erg hoge temperaturen, kortom het was spannend welke temptaties wij zouden moeten doorstaan. Ik hield me vast aan de mededeling dat de opklaringen vanuit het noord-westen zouden komen.

's Morgens onderweg had ik nog donkere luchten, buien afgewisseld met zonneschijn, maar eenmaal aangekomen bij Rick en Chris en we al kletsend de vanzelfsprekend verplichte oranjetompouce met een heerlijk bakje koffie nuttigden durfden we voorzichtig te voorspellen dat het weer best wel eens mee zou kunnen vallen. Nou ja, lang verhaal kort, het weer was fantastisch voor de Keukenhof.

Ik was er jaren niet geweest, en Rick zelfs nooit, maar wat is het er mooi, prachtige bloemen, tulpen in ontelbare kleuren, hyacinten, blauwe druifjes, één van mijn favoriete bloemen, die ook in het wit bestaan en wij ons afvroegen of dat nu witte blauwe druifjes zijn, heel veel andere bloemen waarvan ik de lutea wel erg bijzonder vond. Het park is heel ruim opgezet met leuke hoekjes, en verrassende doorkijkjes. Ook de overdekte gedeeltes waren een lust voor het oog. De orchideeënkas was met veel oog voor detail ingericht, kortom we hebben enorm genoten en prezen ons gelukkig dat de weergoden ons gunstig gezind waren.

Bij Rick en Chris heerlijk gegeten, dat was niet echt afgesproken, maar ze hadden rekening gehouden met Harry en mij dus dat was een leuke verrassing. Na het eten totale verbijstering teweeggebracht over het feit dat ik vrij veel enigszins foute oude Nederlandse liedjes die Chris op Spotify opzocht naadloos kon meezingen. Het is een gave. Daarna nog 2 spelletjes van ons favoriete spel 30 Seconds gespeeld, om het vervolgens een dag te noemen.

Harry was zo lief om me naar mijn moeder te brengen die op het hondje van mijn zus had gepast die nu eigenlijk bij mij logeert, volgt u het nog? Die had haar eigen avontuur beleefd toen ze van de stoel gleed toen ze het hondje de riem om wilde doen en niet meer kon opstaan. Ze heeft vervolgens 112 gebeld uitgelegd dat er niets ernstigs aan de hand was, alleen dat ze niet op kon staan. Drie man/vrouw sterk zijn vrij snel gekomen, konden door de achterdeur naar binnen, hebben het mensje overeind gezet, en de dame van het gezelschap heeft zelfs het hondje nog uitgelaten.

Normaal is er altijd wel één van ons in de buurt en nu toevallig niet, zul je altijd zien. Maar gelukkig niks ernstigs, alleen een verhaal voor bruiloften en partijen aan overgehouden.

Heel donker paarse hyacinten.

Lutea

Orchideeën