Kijkduin

Een paar weken geleden appte vriendin Talitha mij met het idee om in april samen met haar hondje Feddy een strandwandeling te maken. Haar opdracht is voldaan en de nieuwe is nog niet ingegaan en ik zit, laat ik zeggen, ook tussen banen in. We hebben de tijd. Die dag was gisteren en wat een prachtige dag voor een middag aan het strand.

Eerst even een bakje drinken bij mij en omdat we elkaar een tijdje niet hadden gezien vanwege werk, geen werk, een verhuizing, kortom het gedoe van het dagelijks leven, eerst wat bijkletsen alvorens we op weg gingen en vanwege het mooie weer kon het dak van de auto neer, zodat we met wapperende sjaal richting Kijkduin gingen. Voor mij jaren geleden dat ik er was, en de eerste voor ons beiden grote verrassing was dat we haast met de auto op het strand stonden en we geen parkeergeld hoefden te betalen. Het is daar vrij parkeren! Kom daar eens om zeg, ik heb dat nooit geweten.

Lekker een stuk over het strand gewandeld met een uitgelaten Feddy die heen en weer rende en kennismaakte met andere honden. Vervolgens zegen wij neer op een beschut terras. De u was in het uur, dus tijd voor wijn met een bittergarnituurtje. Dat was goed uit te houden, rozig van de zon of de wijn of misschien wel van beiden reden we weer terug naar het Capelse om de dag af te ronden met een etentje in Rasa Sayang het Indische restaurant waar Indische mensen zelf ook komen eten, wat een graadmeter is voor de authenticiteit en kwaliteit van het eten. Het was een zeer geslaagde dag.