Klein protest

Meestentijds als ik het journaal zie word ik daar niet vrolijker van, er zijn zelfs momenten dat ik een traantje moet wegpinken, maar gisteren heb ik toch gelachen. Er was namelijk een item met de voorman van dat clubje met de lekkere Nederlandse naam Farmers Defence Force, Mark van den Oever, die de gemeente Nijmegen voor de rechter had gesleept vanwege een noodverordening die burgemeester Hubert Bruls had afgekondigd. De terrorboeren wilden namelijk met 500 (vijfhonderd!) tractoren gaan protesteren aanstaande vrijdag bij de finish van de Nijmeegse Vierdaagse. 

Een kind begrijpt dat zulks natuurlijk onwenselijk is in een stad waar al heel veel mensen zijn vanwege het evenement, dan kan die losgeslagen operette van boeren met hun trekkers er niet ook nog es bij, hun reputatie kennende zeker niet, maar Mark staat niet zo in de werkelijkheid. Waarom ik in de lach schoot is de wijze waarop Mark praat, met een soort Calimero-achtige intonatie. Toen de rechter voorstelde om zonder landbouwvoertuigen te komen en Mark reageerde (met die stem) dat een boerendemonstratie zonder trekkers een gewone demonstratie is en dat dat absoluut niet kon, lachte ik hardop. Ze ontlenen hun status dus echt aan die dingen, zonder voelen ze zich de miezerige mannetjes die ze dus klaarblijkelijk zijn. Maar ik kwam echt niet meer bij toen er een compromis kwam, waarmee Mark akkoord ging. Er mogen vijftig demonstranten komen en er mag 1 (één!) tractor mee om hun zelfvertrouwen te ondersteunen. 

Het leek wel een item in een satirisch programma, Arjen Lubach had het niet beter kunnen doen. Kostelijk. 

Mark van den Oever.