Laat ik voorop vertellen dat ik voor de zestien kandidaten van het programma 'Op Zoek Naar....Danny & Sandy' oprecht hoop dat al hun dromen mogen uitkomen, maar teringjantje wat is het door de bank genomen afschuwelijk slecht. Ten eerste de opzet van het programma, waar ik altijd met heel veel plezier naar heb gekeken, is veranderd. Men zoekt nu voor de re-re-re-reprise van de musical 'Grease' naar twee hoofdrolspelers, Danny en Sandy in plaats van één wat tot nog toe steeds het geval was. Acht jongens en acht meisjes doen dus live op tv auditie voor die rol waarbij er elke week één of soms ineens twee afvallen. Het is in eerste instantie opgedeeld in aparte meisjes- en jongensafleveringen. Dat loopt al niet zo lekker.
De jury, bestaande uit Jim Bakkum, Marlijn Weerdenburg, Maurice Wijnen en een wekelijks wisselend gastjurylid, becommentariëren het getoonde en dan mis je een gelauwerde autoriteit als Willem Nijholt die dat jarenlang heeft gedaan. Willem gaf opbouwend commentaar waar de kandidaten wat aan hadden en waar je als kijker van leerde. "Een gezongen zin begint bij het eerste woord...", ik hoor het hem nog zeggen en let daar sinds die tijd, als ik in het theater ben, ook op en of het überhaupt verstaanbaar is. Daarnaast kan ik me nog herinneren dat hij een jongen terecht bekritiseerde die in huilen uitbarstte vanwege de persoonlijke emoties die hem overvielen tijdens het zingen van een nummer. Willem betitelde dat als onprofessioneel en legde ook heel goed uit waarom. De jury van het huidige programma steekt louter de loftrompet af over iemand die kneitervals heeft gezongen en zeggen om de drie zinnen: "Ga d'r maar aanstaan" om de vaak amateuristische zang en performance te vergoelijken.
En slecht gezongen wordt er, vanaf het eerste nummer in de eerste uitzending. Ik dacht toen nog dat 'You're The One That I Want' blijkbaar een moeilijk nummer is om live te zingen, maar daar hadden de meeste kandidaten met alle volgende nummers die hen werden toegeschoven wel meer last van. De jury zei later dat men is gewend aan autotune tegenwoordig en dat dit allemaal echt live is. Maar lieve mensen, zingen, acteren en dansen in een musical is een vak, dan dien je al die disciplines goed te beheersen als je dat zeven keer per week moet spelen. En dat je heel hard kunt zingen (belten) betekent niet automatisch dat het ook goed is.
Misschien moeten we onder ogen zien dat het echte talent in Nederland onderhand wel gevonden is voor dit moment. Ik geloof dat we sinds 'Idols' 253 verschillende talentenshows hebben gehad, het raakt een keer op. Me er bewust van dat het programma gewoon een veredelde auditie is, is het wel een soort amateur hour met hele lieve en leuke jonge mensen die dan met z'n zestienen het beste waren van wie zich hadden opgegeven, maar het neusje van de zalm is het niet. Natuurlijk hebben ze allemaal pril talent, maar een dragende hoofdrol in een musical, en in dit geval zelfs twee. Ik heb er een hard hoofd in.
Ook omdat men de onzalige gedachte heeft gehad om het tv-publiek thuis te laten beslissen wie er doorgaan, wie afvallen en wie het dan uiteindelijk worden. Dit is hetzelfde publiek dat ervoor gezorgd heeft dat de Meilandjes programma's kunnen maken en Dreetje Hazes een zangcarrière heeft. Je zal maar de producent van 'Grease' zijn, dan zit je toch met samengeknepen billen te kijken wat het gepeupel in jouw musical wil hebben. Ga d'r maar aanstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten