Liesbeth List, de musical

Vorig jaar zaten we bij de voorstelling "Op Een Mooie Pinksterdag" met liedjes van Harry Bannink, Ruud Bos en Joop Stokkermans, toen werd verteld dat één van de dames, Renée van Wegberg, in het nieuwe seizoen de rol van Liesbeth List zou spelen in een musical over diens leven en werk. Wij besloten direct dat we daar zeker heen wilden gaan.

Ik heb Liesbeth List een aantal keren in het theater bezocht, twee keer een concert en ook toen ze de rol speelde van Édith Piaf in een musical over haar leven. Ik was weer eens tot tranen toe geroerd na de aangrijpende manier waarop Liesbeth die rol speelde, en toen Harry een cd  met de liedjes kocht en we haar de hand konden schudden wees ik op mijn rode ogen en toen zei Liesbeth: 'Dan hebben we het goed gedaan'. 

Ik had erg uitgekeken naar deze avond. Samen met Harry, Rick en Christian zaten we op de eerste rij en ik zal meteen met de deur in huis vallen: Renée ís Liesbeth List. De dictie, de manier van zingen, hoe ze beweegt, haar mimiek. Wat een talent heb je als je zo'n grote vedette als Liesbeth kunt vertolken. Bijzonder is dat we de avond beleven in het hoofd van de oudere en wat in de war zijnde Liesbeth, het is bekend dat Liesbeth's gezondheid niet meer optimaal is en de reden waarom ze uit het openbare leven zal terugtreden. Dit gegeven is prachtig, subtiel met respect in de voorstelling verweven. We maken een reis door Liesbeth's leven, het verdrietige begin in het Jappenkamp, de zelfgekozen dood van haar moeder en haar jeugd bij de familie List die haar de naam Liesbeth geven (haar echte naam is Elly Driessen).

De mannen uit haar leven, haar twee echtgenoten, Cees Nooteboom en Robert Braaksma de couturier Frank Govers en natuurlijk de onvermijdelijk Ramses Shaffy komen we allemaal tegen, als ook haar dochter Elisah en haar ouders. Naast de weergaloze Renée heb ik zoveel geweldig talent gezien, Jonathan Demoor die niet alleen haar man Robert met verve speelt, maar een zeer bruisende Jacques Brel neerzet. Rolf Koster die de zware dramatische momenten als Frank Govers doorprikt met een gevatte opmerking en bijna letterlijk zijn hele Robijn-reclame van vroeger nog eens overdoet. Alom aanwezig natuurlijk ook Ramses, gespeeld door Michael Konings, die meteen bij zijn opkomst alle aandacht naar zich toe zuigt, en direct zie je de, al dan niet terechte, immer adorerende Liesbeth naar hem opkijken. En ook Johnny Barendsen als Cees, Julia Berendse als Elisah, Bernice Havenaar en Job Greuter als Liesbeth's ouders, die alle vier ook nog andere rollen op zich namen, mogen niet onvermeld, en ik dacht het wel toen ik hem zag, Job heb ik ooit eens bij die geweldige showcases van Codarts gezien, hij speelde nu tevens virtuoos cello in deze voorstelling. Altijd leuk om de Codarts studenten terug te zien in diverse producties.

Het verhaal van Liesbeth's leven is er één van ups en downs, zowel privé als werk. Internationaal bekend, met gouden platen en Edisons overladen en toch wordt ze door de platenmaatschappij aan de kant gezet, en rest haar optredens voor een handje vol mensen, tot ze een grandioze comeback maakt gesteund door Frank Boeijen en ze gevraagd wordt voor de musical van Édith Piaf en haar ster weer straalt, zoals het hoort. Een leven vol van onzekerheid, bevestiging zoekend, en bijna ziekmakend perfectionisme.

Wat een geweldige voorstelling, en wat een mooie kers op de prachtige taart die Liesbeth's carrière is nu haar gezondheid haar niet meer in staat stelt om zelf nog op te treden. Ik heb ongelofelijk genoten van deze groep mensen met natuurlijk Renée voorop, en wens ze heel veel plezier en succes met de verdere tour. En ik voel me zeer bevoorrecht dat ik de echte Liesbeth ook heb mogen zien zingen en spelen en wens haar nog fijne jaren toe met haar dochter, kleinkind en vrienden.

Op de première met de grande dame Liesbeth List zelf.