Sint Maartenesk

Er is deze week begonnen met de renovatie van de bergingen. Mijn berging zal vanaf maandag aan de beurt zijn, maar in de bergingen waar ik direct boven woon wordt flink gewerkt. Het horen vergaat je. Naast dat de oude bergingen worden vervangen voor nieuwe, wordt er ook iets met de verwarming gedaan waardoor we zonder verwarming zitten. Dat is best fris zo 's avonds in mijn hoekwoning boven een vijver. Ik zit onder een dekentje. Gisteren hoorde ik dat het in de oorspronkelijke bedoeling lag dat de verwarmingen pas begin november weer operationeel zouden zijn, maar omdat de woningbouw geen vriesdoden op hun geweten willen hebben, is het naar voren geschoven en hebben we vanaf dinsdagavond weer een verwarmde woning. Inch Allah

Gisterochtend was ik bij de tandarts toen mijn telefoon afging, maar ik kon toen natuurlijk niet opnemen. De beller had niet ingesproken, dus zal het wel niet iets belangrijks geweest zijn, zou je denken. Denk opnieuw. Bij thuiskomt werd mij door één van de werkmannen gevraagd of ik van de hoekwoning was. Ik antwoordde bevestigend. "Ik heb u nog gebeld" zei hij, "we hebben namelijk door uw gasleiding geboord." Wel ja, waarom ook niet, na de 80 liter water van de boiler die leegliep in mijn keuken van de zomer, is dit wel een logisch volgende catastrofale gebeurtenis om me te doen voelen dat ik leef. 

Ze hadden de deur van de meterkast uit de hengsels gelicht, maar daar konden ze verder niets uitvoeren dan de gastoevoer te stoppen. Vandaag tussen 8 en 9 uur komen ze er iets aan doen. Iedereen nam het nogal luchtig op, met een ach-ja-dat-kan-gebeuren-houding. En dat is ook zo, maar het is gas mensen, GAS, ik vind dat wel iets, hoor. Wat die man door de telefoon uitlegde over wat ze gingen doen stelde me niet gerust, dat moet vanochtend nog maar eens duidelijk uiteen gezet. Vooral waarom ze in mijn keuken moeten zijn terwijl in de berging beneden het lek is. Hij had het over nieuwe leidingen leggen omdat het stalen pijpen zijn en niet te maken. Nou ja, bij leven en welzijn, zal ik kond doen van wat er uiteindelijk is gebeurd.

Voor mensen die nu een beeld hebben dat ik als een orkaanslachtoffer rillend onder m'n dekentje vanwege een niet functionerende verwarming met een lepel koude soep uit een blik zit te eten vanwege het ontbreken van gas, terwijl buiten de puinhopen hoog liggen opgetast, kan ik zeggen dat ze er niet zo heel ver naast zitten. Puinhopen en rillen klopt, maar gelukkig heb ik iets warm kunnen maken in de magnetron. 

Gezelligheid voor de deur.