Prestatieleed

Ik zat in de eerste klas van de lagere school toen mijn ouders besloten dat ik op zwemles moest. Dat was geen succes. Daar kwamen mijn ouders achter toen ze op ouderavond van de juffrouw de vraag kregen voorgelegd hoe het zou kunnen komen dat ik vrijdags zo nerveus was. Vrijdag was de dag dat ik na schooltijd zwemles had. Mijn moeder snapte direct dat ik er nog niet aan toe was, mijn vader stribbelde nog wat tegen, maar uiteindelijk ging ik weer van zwemles af. In die jaren kregen leerlingen vanaf de derde klas schoolzwemmen, ik geloof dat het nu niet meer wordt aangeboden via school. Ik weet nog dat ik me er erg zenuwachtig om maakte. Maar vanaf dat moment vond ik zwemmen leuk, en ging ik ook vaak zwemmen als tijdverdrijf in het zwembad bij ons aan de Loevesteinlaan. En dan zwemmen als in spetteren en spatteren, echt baantjes zwemmen was het niet. Toch heb ik via het schoolzwemmen mijn A-diploma gehaald. En wel op dinsdag 16 november 1976, zo vertelt mij het diploma, waarop verder staat vermeld wat ik daarvoor moest kunnen:

• Gekleed te water en daarop 25 meter zwemmen
• 75 meter borstzwemmen en 50 meter rugzwemmen
• 1 minuut watertrappelen

Verder ben ik nooit gegaan omdat andere diploma's duiken en iets van de bodem ophalen inhielden en dat was en is een brug te ver voor mij. Als kind dus best vaak in het zwembad te vinden, maar nu kan ik me de tijd niet heugen dat ik heb gezwommen, en ik moet er ook niet meer aan denken. Buiten het feit dat ik het niet leuk vind, speelt ook mee dat ik van mening ben dat het op mijn leeftijd esthetisch niet verantwoord is om me in zwembroek te vertonen, dat is voor niemand prettig. 

Ik was en ben sowieso niet heel sportief, in 1977 heb ik 15 punten gehaald bij het Vaardigheidsdiploma Zaaleisen Lichamelijke Opvoeding. Ik heb daarbij moeten springen, klimmen. rollen, duikelen en overslagen moeten maken. Ik heb gesteund en gezwaaid in 'steun'(?) als ook gehangen en gezwaaid in 'hang'(?). Balbehandeling, balanceren en oefeningen op en van de plaats waren ook onderdeel van het examen. Dit alles was goed voor het B-diploma. Ter vergelijking, alleen het A-diploma was slechter, dan had je 9 punten of minder. 16 t/m 22 punten was goed voor een C-diploma, met 23 t/m 28 punten kreeg je een D-diploma, en de allerbeste kregen het E-diploma, die hadden 29 of 30 punten behaald. 

Zelfs de sportdag op maandag 6 juni 1977, wat voor vermaak was bedoeld, had een competitie element, waarop je hieronder de uitslag kunt lezen. Bijna zeven meter gekogelstoot, ik weet niet of dat ver is, maar ik vind van wel, en in slechts 10 seconden 50 meter hard gelopen. Geen enkele bal in het doel gekregen bij doelwerpen, maar dat zal met de prestatiedruk te maken hebben gehad, daar heb ik tot op de dag van vandaag moeite mee. Ik kan alles, maar niet als er op gelet wordt en het moet op dát moment, dan blokkeer ik. 

Ik wil maar even aantonen dat de algemene teneur van 'wat moeten onze kinderen toch veel tegenwoordig' vroeger niet anders was. Dit alles kwam natuurlijk weer uit de schatkist van de berging en ik had het waarschijnlijk geblokt, want het kwam pas weer terug toen ik deze kleinoden zag. Ik voel alsnog een lichte depressie opkomen van zoveel prestatie gerelateerd leed mij aangedaan door de schoolsystemen van toen.