Skills

Als bewust kinderloze moet ik altijd enige voorzichtigheid betrachten om iets over kinderen te vermelden. Zeker in deze tijd van Het Gewenste Kind. Over het algemeen vind ik kinderen nogal aanwezig, het adagium 'Kinderen dien je te zien, niet te horen' is heden ten dage met al die prinsjes en prinsesjes aan wie het niets mag ontbreken verworden tot iets pruikerigs. 

Wat mij tijdens mijn werk is opgevallen is dat kinderen niet goed (meer) met geld kunnen rekenen. Bij het eerste kind dacht ik nog dat het om een zeldzaamheid ging, maar het is structureel. Ik schets u de situatie: kind koopt wat snoep en een pakje drinken (vaker nog energydrank), ik noem het bedrag wat het bij elkaar kost, vervolgens krijg ik een hand met muntjes en tel ik uit om aan het bedrag te komen wat ze verschuldigd zijn. Soms is het te weinig, dikwijls te veel en een heel enkele keer klopt het. Ik zeg dan bij de eerste aanblik van wat ik in mijn handen gestort krijg: "Dat is te veel, hoor", en vaker dan zou moeten is het kind in kwestie verrast. 

Ik heb me afgevraagd hoe dat komt. Mijn eerste gedachte was of er op scholen nog wel goed rekenonderwijs wordt gegeven, met, ondanks alle technologische gemakken van de huidige tijd, ook gewoon hoofdrekenen. Ik weet dat zich onder mijn lezers onderwijzers bevinden, waarvan iemand met een prachtige staat van dienst die ik hoog heb zitten. Hij zou antwoord kunnen geven hierop omdat in al zijn onderwijsjaren hij wellicht een verandering in het rekenonderwijs heeft meegemaakt.

Toen dacht ik dat men tegenwoordig steeds minder met contant geld van doen heeft, zodat kinderen (en hun ouders) daarom de noodzaak niet zien om zich erin te verdiepen. Een ook, om weer terug te komen op de prinsenkinderen, ouders die alles voor hun kroost voorkauwen zodat zelf denken vooralsnog niet hoeft. Ik blijf het een opzienbarend fenomeen vinden die handjes met geld dat ik krijg, met een zoiets als 'zoek het maar uit'. Ik had onderhand een buitenhuis kunnen kopen van het teveel gegeven geld (cabaret).

En dan in de categorie 'opa vertelt': in mijn schooltijd toen zakrekenmachines net in opkomst waren en door de leraren als iets van de duivel werden gezien, hadden we echt hoofdrekenlessen naast andere rekenlessen. Maar ook heb ik samen met mijn moeder geoefend met tellen, dat deden we met smarties, zoveel rode, zoveel gele, enz. Ook leerde mijn moeder me hoe ik met geld moest omgaan, bijvoorbeeld er iets bijgeven om het teruggeven makkelijker te maken. Ik heb als kind nog nooit een handje geld gegeven, ík telde het zelf uit aan de kassa. 

Maar goed, dat waren andere tijden, terug naar de onze met lawaaierige kinderen die geen idee hebben hoe €2,75 uit te tellen.