Meteen al de eerste dag dat ik binnenkwam hoorde ik lawaai en dacht: er is iets kapot. Maar opeens zag ik de robotstofzuiger mij tegemoet komen, die het geluid dus maakte. Het mooie is dat mijn werk gesitueerd is precies tussen mijn en haar adres, dus ben ik twee keer per week gedurende die zes weken vanuit mijn werk naar het verzorgadres gefietst om mijn tijdelijke taken uit te voeren.
Ik had een soort organisch gegroeid schemaatje. Eerst de post uit de brievenbus halen, bij binnenkomst in de woning het bakje van de robotstofzuiger legen, de planten beneden bewateren en vervolgens de balkonplanten. Talitha heeft van die glazen waterdruppelaars in haar plantenbakken binnen staan, en dan is het leuk dat je kunt zien welke planten gulzig zijn en welke rustig aan doen.
Gisteren was de laatste dag dat ik het hoefde te doen, want vandaag komt ze thuis. De planten staan er keurig bij, de monstera heeft zelfs een aantal nieuwe bladeren gekregen. Vanaf vandaag kan ze het zelf weer doen. Vlak voor haar reis hebben we gedineerd bij Vicini, en nu hebben we afgesproken om aanstaande maandag als de jetlag weer enigszins onder controle is om daar weer te gaan dineren. De reis was in aanloop en aanvang vrij enerverend en nu na zes weken is er weer een hele andere vibe, dus is het mooi om dan op dezelfde plek waar we afscheid hebben genomen elkaar weer te treffen. De cirkel is dan rond. En er is natuurlijk heel wat bij te kletsen en hoe kan dat beter dan onder het genot van een heerlijk diner en een wijntje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten