Politieagentes, directrices, bus,- en vrachtwagenchauffeuses, we kijken er, terecht, niet meer van op.
De tijd dat deze beroepen alleen door mannen werden gedaan is voorbij, vrouwen wilden alles wat mannen deden omdat ze waarschijnlijk dachten dat het iets zaligmakends zou zijn, vanzelfsprekend moest het voor een vrouw wel een keuze blijven, toen er destijds nog dienstplicht voor mannen gold, konden vrouwen
kiezen om het leger in te gaan, gelijkheid: jawel, maar het moet wel leuk blijven.
Mannen in zgn. 'vrouwenberoepen' daar wordt nog steeds wat vreemd tegenaan gekeken, er zijn mannelijke kraamhulpen, kleuterleidsters, directiesecretaresses, maar dat wordt als bijzonder gezien.
De emancipatie heeft op dat vlak nog wat werk te verrichten.
Het was een jaar of wat geleden dat ik de bedrijfsleidster in het pand waar ik werk zichzelf ineens 'bedrijfsleider' hoorde noemen. Ik dacht dat ze zich versprak, maar ik ben er op gaan letten en ze deed dat structureel. En nu ben ik er achter dat vrouwen hun beroep niet meer in de vrouwelijke vorm aangeduid willen zien, dus politieagent, directeur, bus,- en vrachtwagenchauffeur en ook bedrijfsleider, zó willen de dames genoemd worden!
Ik heb geen idee waarom, het zal waarschijnlijk te maken hebben met een aangeboren Calimerocomplex, van
"Zij (de mannen) zijn groot en ik (Calimerocomplexvrouwtje) is klein en dat is níet eerlijk. O Nee!)
Het zijn ook altijd vrouwen die zich tekort gedaan voelen, het feit dat er met argusogen (door vrouwen) wordt gekeken hoeveel vrouwen er bij een nieuw te vormen kabinet als minister/staatssecretaris worden benoemd, geeft wel aan dat het diep zit.
Dat het misschien aan hun eigen tekortkomingen en ambities ligt komt niet in ze op, liever een vrouw die iets minder voor de functie geschikt is dan een man met betere kwaliteiten, vinden sommige dames.
Maar goed de manier van het aanduiden van beroepen dus, in Engels sprekende landen heb je dat veel minder mannen en vrouwen werken als nurse, teacher, police officer, truckdriver. In Duitsland is het helemaal geweldig voor de vrouwen, ben je met een dokter getrouwd en doe je verder zelf niets, dan word je toch aangesproken als 'Frau Dokter von Flockenstoffen', zoiets meen ik me tenminste uit oude afleveringen van
"Derrick" te herinneren.
Ik vind het wel grappig dat er dames zijn die er een punt van maken, die zichzelf menen serieuzer aan de wereld te laten zien als directeur i.p.v. directrice. Nou ja als zij dat nodig hebben om hun eigenwaarde daardoor te versterken, moeten ze dat vooral doen. Dat ze daarmee zelf óók aangeven dat ze de mannen op een hoger plan vinden staan, daar hebben we het maar niet over.
Gelukkig hebben we de functie van manager welke van hoog tot laag en in verschillende beroepen vertegenwoordigd is, en daar bestaat geen vrouwelijk vorm van, hoewel, is managerette niet iets?