Regelen

Vandaag, 3 augustus, is het, zoals elke eerste zondag van augustus, Wereld Vriendschapsdag. De dag is in 1935 opgericht in Amerika. Een dag om even stil te staan bij de vrienden die u heeft, ze te laten weten hoe belangrijk ze eigenlijk wel niet zijn voor u. Als u nu denkt: Goh, vierden we deze dag eerder deze week niet ook?, dan heeft u soort van gelijk. Wereld Vriendschapsdag is iets anders dan de Dag van de Vriendschap, en ja, dat is wat verwarrend, zeker omdat die dagen zo dicht bij elkaar liggen. 

Afgelopen week stond bij mij in het teken van dingen regelen. Allereerst moest ik, nadat ik de bescheiden had ontvangen van mijn nieuwe werkgever, er even langs om zaken af te geven zodat als ik de 11e begin mijn contract klaar ligt om ondertekend te worden. Ook wilde ik een RET abonnement hebben, dat gaat tegenwoordig allemaal via het web, maar je dient wel een ondertekende verklaring op te sturen dat zij gemachtigd zijn om negen maanden lang het abonnementsgeld van mijn rekening af te halen. Vervolgens dien je het abonnement op de OV-chipkaart te zetten bij zo'n automaat. 

Tevens moest het UWV op de hoogte gebracht worden van het heugelijke feit, ook dat gaat via hun website. Ik kreeg het wonderlijke antwoord terug dat, naast dat ik nog drie maanden mijn loon aan hun mag doorgeven, ik die drie maanden niet hoef te solliciteren. Euh, nee, ik héb nu namelijk werk. 

Nou kan ik vrij goed begrijpend lezen, maar er stond een zin in die ik drie keer heb moeten lezen voor ik begreep wat er bedoeld werd. 'Uw WW-uitkering stopt als u 2 maanden achter elkaar meer dan 87,5% van het WW-maandloon verdient.' De sleutelwoorden zijn 'WW-uitkering' en 'WW-maandloon', dat zijn twee verschillende dingen. In eerste instantie maakte ik berekeningen met heel rare uitkomsten. Maar het verschil zit 'm in de benamingen. De 'uitkering' is wat ik van het UWV heb mogen ontvangen, en het 'maandloon' is het bedrag wat ik het laatst verdiend heb, en waarvan UWV de uitkering heeft berekend, die beroemde 70%. Dan begrijp ik die 87,5 % ook. Dat zit wel goed. Wel netjes dat ze nog even vinger aan de pols houden natuurlijk, maar voor mensen die moeite hebben met begrijpend lezen zou het wat eenvoudiger kunnen. 

Omdat ik in augustus niet een hele maand werk, zou ik dus misschien nog recht hebben op een klein beetje. Dan komt de loonheffingskorting om de hoek kijken, die kun je maar op één soort inkomen laten toepassen. Dat had ik ook ingevuld, per 11 augustus loonheffingskorting bij m'n nieuw job. Daarover werd ik gebeld door een vriendelijke dame van het UWV, dat kan namelijk niet, het kan enkel per de eerste van de maand, 1 augustus of 1 september dus. Dan per 1 augustus. 

Ook moest ik mijn tandartsafspraak voor controle in september verplaatsen, die stond op maandag, mijn oude vrije dag. Bij mijn nieuwe werkgever is maandag een drukke dag en dient iedereen aanwezig te zijn, uitzondering bij vakantie of als je overleden bent. Ik was ruim op tijd, dus kon ik eenvoudig op een andere dag worden ingepland bij de tandarts.

Dan diende ik me deze week ook nog voor te bereiden op de aankomende vakantie. Als u dit leest, zitten wij zeker en vast al in België op weg naar onze bestemming in midden Frankrijk. In eerste instantie wilde ik mijn 'Canadakoffer' meenemen, maar Rick en Chris lieten subtiel weten dat mijn valies op de achterbank moest passen en wel zo dat ik er nog naast kon zitten. Ik ben dus Samsonite hardschalig gegaan en heb het als een soort noodpakket voor basale behoeften ingepakt. Niet voor elke dag een broek, maar per broek twee verschillende shirts, en omdat de weersverwachtingen zeer zomers zijn meer korte dan lange broeken. Slechts vijf paar schoenen die de verschillende outfits complementeren en één paar slippers voor in en om het huis in plaats van een paar schoenen per setje per dag. Het is mijns inziens een slim en goed doordacht overlevingspakket voor een week. 

Daarnaast, en dat heb ik aan mijn moeder te danken, want zij deed dat ook, moet het huis natuurlijk helemaal schoon zijn voor ik weg ga, dus daar heb ik me ook tegenaan geworpen. Alles is spik en span voor als ik weer thuis kom. En mochten we onverhoopt in een ravijn terecht komen of worden vermoord terwijl we nietsvermoedend liggen te slapen in dat huis op die berg met niets er omheen (er zijn films met dat gegeven als basis), dan is het voor hen die achterblijven ook prettig dat ze niet in een janboel terecht komen en er achteraf over me wordt gezegd: "Het was wel een rommelkont." Maar het plan is om volgens het principe 'samen uit - samen thuis' volgende week gewoon weer terug te zijn, hoor, edoch je weet maar nooit. 

De weersverwachting voor komende week in Alligny-Cosne. 

The naked gun

In 1982 was er de tv serie 'Police Squad' wat maar één seizoen heeft gelopen met in de hoofdrol Leslie Nielsen als Frank Drebin. In 1988, 1991 en 1994 kwamen er drie films gebaseerd op die serie onder de naam 'The Naked Gun'. Leslie herhaalde zijn rol als Frank en naast hem speelden George Kennedy. O.J. Simpson, Ed Williams en Priscilla Presley in alle drie de films mee. 

De films kenmerken zich door de absurde, soms flauwe humor,  woordgrappen en bijna slapstickachtige scènes waarin de schijnbaar onhandige Frank toch, bijna toevallig, zaken weet op te lossen. Ik had gelezen dat er een nieuwe film is uitgekomen met in de hoofdrollen Liam Neeson als Frank jr. de zoon van Frank en Pamela Anderson. Ik had me er verder niet in verdiept dus wist niet of het een remake zou zijn of een heel nieuwe film toen Chris voorstelde om deze film te gaan zien in Cinerama, de Rotterdamse bioscoop met de jaren 70 vibe, die, als ik het goed heb begrepen, gelukkig, van sloop is gered, want ik vind het een fijne bios en ook op een goed bereikbare locatie.

Het blijkt dus een volledig nieuw verhaal, met de vertrouwde ingrediënten en ik vind het een heel vermakelijke film. De oudgedienden worden allemaal nog even aangestipt en Priscilla Presley komt zelfs nog kort in beeld. Je moet er van houden, die bijna Laurel & Hardy achtige scènes en ook zaken die helemaal niet kunnen met soms wat cheesy dialogen, maar zoals gezegd ik heb ervan genoten. En als u de eerdere Naked Gun films met plezier hebt bekeken, raad ik deze zeker aan.

Liam Neeson in actie als Frank Jr.

Pamela Anderson is geweldig als Beth, zoals zij 
jazz zingt is nog nooit gehoord. 

Je bent er nog

Vandaag, 1 augustus, is het de Internationale Dag van het Bier. Zelf heb ik niks met bier, ik vind het niet te drinken, maar als ik iets geleerd heb van mijn tijd bij de supermarkt is het dat bier een belangrijk onderdeel is van menig bestaan. Deze dag is er om die aardige barmannen die u van bier voorzien te bedanken. De bierbrouwers natuurlijk, die dit alcoholische goedje voor u beschikbaar stelt. En bovendien leent deze dag zich perfect om een keer een rondje te geven. Tot slot spoort deze dag u aan ook eens een nieuw biertje te proberen. Eén speciale, of van een andere "cultuur". Doe er uw voordeel mee, zou ik zeggen, zelf sla ik even over.

Het is alweer anderhalve maand geleden dat we afscheid hebben genomen van lieve Nel, mijn voormalige collega van de boekhandel op de Leyweg in Den Haag, en bij wie ik de laatste jaren een paar keer per jaar op bezoek ging en we een geweldig leuke dag hadden met elkaar.  

Haar uitvaart was 's middags op de dag dat ik 's morgens een sollicitatie had bij een boekhandel, wat niets is geworden en het bedankkaartje lag in de bus op de dag dat ik mijn contract en andere zaken van mijn nieuwe werkgever, óók in de boeken, ontving. Toeval? Wellicht, maar ik ken Nel en zie haar ervoor aan dat als ze zou weten dat mijn aanstaande baan veel leuker is dan die in de boekhandel en als ze de mogelijkheid zou hebben om daar van 'gene zijde' invloed op uit te oefenen, ze het niet zou laten. Oh, wat zou ik haar het graag vertellen: "Nel, ik keer weer terug in de boeken!" Wat zou ze dat geweldig hebben gevonden, maar zoals ik al voorspiegelde, misschien......je weet maar nooit.

Het bedankkaartje zorgde weer voor traantjes, want daar staat Nel met haar Jan en hun hondje Funny op de foto, zoals ik ze ook gekend heb. Ook twee roodborstjes. Op de rouwkaart van Nel stond één roodborstje, sinds het overlijden van Jan kreeg Nel steeds bezoek van een roodborstje in haar tuin, die heel dichtbij kwam. Voor haar was er geen twijfel mogelijk: Jan liet haar weten dat het oké was. Die twee roodborstjes op dit kaartje zijn zo mooi symbolisch.

Ook de tekst op het kaartje is precies zoals het was en zoals het is. Nel is bij mij nog steeds in mijn gedachten en in gedachten heb ik het natuurlijk tegen haar 'gezegd': "Hoe vind je dát nu, Nel, ik ga weer werken met boeken!" Dus ja, het is zoals het kaartje zegt, Nel is er nog, ze zit in elk van ons die haar gekend heeft.