Omringd door gekken week 9

Supermarkt Deen wordt overgenomen, er zijn dus zorgen bij medewerkers of zij hun baan nog wel kunnen behouden en bij leveranciers om een goede klant kwijt te raken. Dit alles is pinda's vergeleken bij de rampspoed die Quinten Warner overkomt. Met het verdwijnen van Deen zal ook hun knoflooksaus niet meer te koop zijn. U en ik zouden onze schouders er over ophalen, maar zo niet Quinten, hij is een heuse petitie gestart om dit met niets te vergelijken drama te voorkomen.

Thierry Baudet was met een Trumpiaans petje op in Tholen en deelde mee dat hij wil dat Nederland naar de maan gaat. Dat was mij al volkomen duidelijk dat hij dat wil. En passant noemde hij het Neurenberg-tribunaal illegitiem. Leest u die laatste zin nog maar eens langzaam over. 

Heeft u ook de oranje posters gezien van Herstel-NL? Het mag wat kosten. Deze groep van o.a. ondernemers, economen en hoogleraren zijn met een heel onrealistisch en onwerkbaar plan gekomen om die hele lockdown op 1 maart meteen maar af te schaffen. Bijzonder is dat er geen enkele viroloog of epidemioloog bij zit en ze dus daarom ongehinderd inzetten op economische belangen in plaats van gezondheid. Maar hun eigen belang is nóg belangrijker, vandaar dat een aantal van hen zich alweer heeft teruggetrokken, bang als ze zijn dat het hen schade kan berokkenen in de toekomst, want er is aardig wat terechte kritiek op hun visie. De lafbekjes zijn er dus weggegaan en, hoewel ik het een hele, laten we zeggen, bijzondere beweging vind, zijn degenen die wel achter de onzinnige plannen blijven staan en er in blijven geloven tenminste mannen en vrouwen van hun woord, ondanks dat hen dat op een later tijdstip zou kunnen opbreken. 

Een volwassen man is als een kind zo blij met een stukje gras in een bloempot uit het voetbalstadion GelreDome. Voor mij gaat dit alle verstand te boven, maar dat ligt aan mij, dat weet ik ook wel. Ik zie er heus ook het positieve van in, dat men ook in deze tijd van veel geweeklaag met iets ogenschijnlijks heel kleins en onbenulligs je als de koning te rijk kunt voelen. Ik heb dat van een voorjaarsschoonmaak een ander met een stukje voetbalgras in een bloempot. 

Zoals ik al in een eerder blogje had voorspeld, de boze verongelijkte mensch hoort in de persconferentie enkel wat nog niet mag, is boos op wat wel mag, want te weinig en is volledig doof voor het feit dat de kleine versoepelingen enorme risico's met zich meebrengen, zoals ook bij herhaling in de persconferentie gemeld, want stijging van besmettingscijfers en varianten van het virus rukken op met een derde golf in het vooruitzicht. Maar dan tóch ondernemers in de horeca en detailhandel die dreigen aankomende week volledig open te gaan. Het moeten toch mensen met hersens zijn, ze runnen immers een bedrijf, hoezo snappen ze het niet en kunnen ze niet voorbij hun eigen situatie kijken naar het grote geheel? Nee, dan de 5600 uitverkorenen die vrijwillig als proefkonijn gaan fungeren in de vier Fieldlab evenementen, waarbij sommigen zich zelfs onderwerpen aan een optreden van André Hazes om te testen of en hoe dit soort grote evenementen plaats kunnen gaan vinden in de toekomst, wetend dat het voor hen wel eens de laatste keer zou kunnen zijn. Helden zijn het, want ze doen het voor ons! Mocht u zich trouwens afvragen waarom de overheid versoepelt in kleine stapjes in plaats van met een joviaal gebaar alle maatregelen in één keer weer loslaat. De wapjes zijn nooit te beroerd om het aanschouwelijk te maken, in de diverse parken van het land toonden ze dat het gepeupel geen eigen verantwoordelijkheid kent in deze, enkel eigen belang. Dan heb ik het nog maar niet over de teringzooi die ze in het Vondelpark achterlieten.

Zoals wel te verwachten was heeft het hof geoordeeld dat het kabinet wél gebruik mocht maken van de noodwet, want u en ik begrepen ook als een wereldwijde levensbedreigende pandemie geen nood is, wat dan wel? Ja, dijkdoorbraken wat steeds al als enig voorbeeld werd genoemd. Het heeft wat tijd, energie en belastinggeld mogen kosten, maar dan is er ook een, ik hoop voor iedereen, duidelijke uitspraak. De gedreadlockte Engel schaar ik zeker niet onder iedereen, dus die zal ergens in de nabije toekomst wel weer met iets anders onzinnigs komen.

U herinnert zich Amanda Gorman nog wel, de jongedame die tijdens de inauguratie van Joe Biden haar gedicht 'The Hill We Climb' ten gehore bracht. Uitgeverij Meulenhoff kreeg de vertaalrechten van het werk van Amanda in handen en zij hebben schrijver Marieke Lucas Rijneveld, de eerste Nederlander die de International Booker Prize vorig jaar augustus heeft gewonnen, gevraagd Amanda's werk te vertalen. Maar daar is ophef over ontstaan want beroepsgekwetsten waren overstuur van het feit dat de witte Marieke Lucas het werk van de zwarte Amanda zou gaan vertalen. Inmiddels heeft Marieke Lucas, geschrokken van de ophef, de opdracht teruggegeven. Het team van Amanda heeft aan Meulenhoff laten weten dat zij zelf nog steeds wel achter de keuze voor Marieke Lucas staan. 

De bus

Dit is het verhaal van een Australische vrouw die in de bus zat.

Ze ziet drie mannen binnenkomen en vanuit haar ooghoek ziet ze dat ze naar haar kijken, tegen elkaar fluisteren en naar haar toekomen.

Man 1: Zo, waar ga je heen?

Vrouw: Een dagje naar de stad.

Man 2: Je zou met ons kunnen chillen.

Vrouw: Nee, dank je wel, ik heb afgesproken met een vriend.

Man 1: Laat gaan, en kom mee met ons.

Vrouw: Nee, dank je wel.

Man 3: Ah joh, kom op.

Vrouw: Nee, dank je wel.

Na haar derde weigering nemen ze hun plaatsen in, één achter haar, één voor haar en één naast haar. Ze sluiten haar dus gewoon in. Ze blijven aandringen om haar over te halen met hen mee te gaan. Ze zijn inmiddels twee haltes verder en ze begint bang te worden, ze zijn alle drie een kop groter dan zij is. Plotseling komt er nog een vreemde man aan.

Vreemdeling: Hey, uh, sorry, kan ik naast mijn vriendin zitten alsjeblieft, er zijn genoeg andere vrije plekken.

Man 3: Vriendin?

Vreemdeling: Ja, kun je ergens anders gaan zitten? Hij richt zich tot haar en vraagt: Hé schat, hoe was het op je werk?

Vrouw: Oké.

Man nummer drie die naast haar zat staat op en gaat ergens anders zitten, nadat de vreemdeling hem een betekenisvolle blik had gegeven. De vreemdeling neemt zijn plek in naast haar slaat zijn arm om haar heen en laat hem zijn telefoon zien waarin hij een bericht heeft getypt. 'Mijn naam is,.. speel mee'. De rest van de reis praten ze over de dingen van die dag en over de plannen die ze hebben met 'vrienden', totdat vlakbij de stad de drie mannen uitstappen.

Vreemdeling: Oh mijn God! Ik hoop niet dat ik een grens ben overgegaan! Toen ik instapte zag je er zo bang uit!

Vrouw: Ik WAS bang, heel erg bedankt!

Vreemdeling: Graag gedaan. Ik vond het enge gasten. We zouden een goed koppel zijn. Heb je een vriend?

Vrouw: Ja.

Vreemdeling: Ik ook!

Na dit avontuur zijn de vrouw en de vreemdeling goede vrienden gebleven.

Dit waargebeurde verhaal, want door de vrouw zelf opgetekend, leert ons dat het belangrijk is goed om ons heen te kijken en niet opgezogen te worden door onze telefoon. Ik vermoed zelfs dat veel vrouwen iets soortgelijks op enig moment in hun leven hebben meegemaakt. En nee, het is niet iets van nu. Mijn moeder heeft zo'n zelfde ervaring gehad ergens eind jaren zeventig op het station in Den Haag, een man viel haar lastig en was zeer opdringerig. Een vreemde vrouw had dat door en kwam op mijn moeder af uitroepend: "Hé meid, daar ben je! Ik dacht al dat ik je had misgelopen!" De man droop af. 

Herinnert U zich deze nog? #171

ROLAND KAISER

"AMORE MIO"

1978

Geen hitnotering

Als de video niet is te zien, klik hier.

Roland Kaiser is in Nederland een zogenaamde 'one hit wonder', in 1980 bereikte hij met zijn 'Santa Maria' de eerste plaats in de vaderlandse hitparade. In Duitsland is de man een ster, vanaf 1974 tot nu heeft hij 103 singles, 39 albums, 51 compilatie-album en 8 boxsets uitgebracht. Dit 'Amore Mio' komt uit 1978 en heeft mij altijd gefascineerd.

Ten eerste vanwege de met donkerbruine stem gesproken parlando stukken en de tekst die vandaag de dag toch wat vraagtekens zouden oproepen. Roland deelt mee dat hij met zijn vrouw in een etablissement is waar zij teveel drinkt, we leren ook dat het stelselmatig is. En als ze in kennelijke staat is begint ze zich uit te kleden, hij probeert van alles om dat tegen te gaan. 'Kleed je niet uit', 'die knoop blijft dicht', denk aan de kinderen, als die je zo eens zouden zien', 'de hele tent heeft lol om je', 'denk ook aan mij', nou ja, ga zo maar door. Echter eenmaal thuis moedigt Roland haar juist aan zich uit te kleden, want nu gaan ze het eens leuk hebben, hij biedt haar zelfs nog meer wijn aan. Niet een heel gezonde situatie.

Het is duidelijk dat mevrouw niet zo heel erg senang is in haar relatie, vandaar het alcoholprobleem wat zelfs nog wordt aangewakkerd door haar man die het dan 'leuk' met haar gaat hebben. Toch staat het lied nog steeds op het repertoire van Roland, een rondje op het wereld wijde web laat zien dat hij het, op 68 jarige leeftijd en anderhalf keer de Roland van toen, nog steeds zingt. 

Bezoek

Gisteren kwam vriendin Talitha op bezoek, we hadden een eerdere afspraak verzet omdat die midden in de sneeuw- en ijsperiode was gepland, en ons doel was om naar Delft te gaan om daar de klinker te bezoeken van mijn moeder. Dat had met sneeuw erop natuurlijk geen zin. In eerste instantie zou mijn zus ook meegaan, maar in deze pandemische tijd met maatregelen is het toegestaan om slechtst met twee personen door de straten te bewegen. Met haar ga ik gewoon nog een andere keer.

Talitha was er om een uur of één en omdat ergens een lunch gebruiken niet tot de mogelijkheden behoort, had ik lekkere verse broodjes gehaald en gewoon thuis een lunch bereid. Daarna op weg naar Delft, het was, dankzij de klimaatcrisis, heerlijk lenteweer. Nadat we de auto hadden geparkeerd fijn een wandelingetje gemaakt naar de Jozefstraat waar de klinkers liggen. Op de foto's die ik eerder had gezien kreeg ik het idee dat het een hele lange straat was, maar dat is niet zo, het is een klein stukje, maar er is nog uitbreiding mogelijk. Van anderen die mijn moeders klinker al hadden bezocht en foto's hadden gemaakt wist ik waar deze zich bevindt. Naast een deur. Het was snel gevonden. Het was een mooi moment, nu was het écht. Ondanks het pandemiehaar toch een fotootje gemaakt.

De deur geeft toegang tot een Mariakapel waar je een kaarsje kan branden, dat hebben we vanzelfsprekend gedaan. Talitha was nog nooit in Delft geweest, dus hebben we een wandelingetje gemaakt over de grachten en het marktplein wat ondanks dat er best aardig wat mensen liepen toch een wat apocalyptische aanblik gaf vanwege alles wat, heel begrijpelijk, dicht is. Mochten we zo rond 2028 weer alles kunnen en mogen gaan we nog eens terug om winkeltjes, terrasjes en de mooie Delftse musea te bezoeken. Nu behielpen we ons met een koffie to go met een chocoladekus op de Grote Markt. Nog wat geslenterd en even in een oase van rust in de tuin van het Prinsenhof op een bankje gezeten. 

Op weg weer naar huis blijkt dat niet iedereen thuis werkt, er was gewoon file! En omdat we zo een dag meestal afsluiten met een diner bij ons favoriete restaurant De Bank, maar dat nu niet kan, denken wij in mogelijkheden, als wij niet naar De Bank kunnen, halen we De Bank naar ons toe. We hebben er eten besteld en thuis het Bankgevoel gecreëerd. De avondklok verordonneerde dat Talitha iets voor achten de reis naar huis weer moest aanvangen. 

Zo hebben we door positief soepel mee te bewegen met de huidige situatie, in mogelijkheden te denken met wat nog wél kan en onderwijl alle maatregelen gewoon in acht te nemen een hele fijne en leuke dag gehad. 

Versoepelingen

De besmettingscijfers lopen in aanloop naar de derde golf, die over een week of twee, drie wordt verwacht, op. Ook is het reproductiegetal immer nog te hoog, bovendien geeft het RIVM aan de verschillende varianten van het virus zorgelijk te vinden. Kortom het coronavirus is in ons land niet onder controle. Toch komen er enkele versoepelingen aan. Komt dit door het gemor van het vooral aan zichzelf denkende gepeupel wat steeds luider wordt of dat de verkiezingen nakende zijn? Nou ja, het één sluit het ander niet uit. Het mag in ieder geval wat meer besmettingen, ziekenhuisopnames en eventuele doden kosten, versoepelen dus!

Maar het sleutelwoord in de persconferentie was 'risico', er wordt een groot risico genomen om juist nu te versoepelen, Mark Rutte, met hetzelfde kapsel als ik nu heb, liet daar geen misverstand over bestaan. Toch zal die duidelijke waarschuwing voor te veel mensen tegen dovemansoren verkondigd zijn, die willen maar één ding: alles open, geen avondklok, kortom het leven van voor de eerste lockdown-light vorig voorjaar, alles wat minder is vinden ze onderdrukking of dictatuur. Bij herhaling werd ook al ingemasseerd dat er wellicht ergens in de zomer pas veel meer weer zou kunnen, maar ik vermoed dat ook dat de korte termijndenkers niet heeft bereikt. Het is een bijzonder volk zullen we maar zeggen. De dood hoort bij het leven verkondigen ze desgevraagd, maar het gaat dan altijd over de dood van een ander, nooit die van henzelf of een dierbare. 

Persoonlijk ben ik, in deze omstandigheden, juist blij met de kleine stapjes want mensen kunnen te veel ineens niet aan. Ik leg het u uit. In mijn branche zal vanaf volgende week winkelbezoek op afspraak mogelijk zijn, dank God, en niet ineens helemaal open. Ik heb het al meermalen gemeld toen wij tijdens de lockdown-light en de lockdown-light light open waren er vrijwel niemand zich aan de maatregelen hield. Wij moesten steeds vragen of mensen afstand wilden houden, zelf omtrekkende bewegingen door de ruimte maken omdat men alleen maar met zichzelf bezig was en niet met de omgeving. 

Wij keken al met angst en beven uit naar het moment dat de deur weer open zou mogen. Ik zal u even meenemen naar een gemiddelde klant voor de lockdown. Men kocht zes items, kwam de dag erna er twee terug brengen en één omruilen, kwam na twee dagen nog een item terugbrengen, enz, enz, om uiteindelijk maar één item te houden. Dat is geen punt, prima, wij hebben er een baan aan en zij een dagbesteding. Maar nu we vanaf begin december enkel via webshop en click en collect hebben kunnen verkopen en niets mochten terugnemen of omruilen voelt ook u de bui wel hangen. Er zijn 136.765 items thuis die men graag in de verschillende filialen in het land wil terugbrengen, en dat kan natuurlijk geen dag meer wachten na volledige opening. Stelt u zich daar een kudde op hol geslagen buffels bij voor.

Dus zo'n volledige opening ineens, daar is de gemiddelde Nederlandse consument niet aan toe, die kan daar niet mee omgaan. Daarom ben ik en, om een vreselijke jeukuitdrukking te gebruiken, velen met mij zo dankbaar voor het winkelen op afspraak. U heeft het gehoord, vier uur van te voren een afspraak maken dan wordt er een tijd afgesproken en dan kan men in een tijdslot iets kopen en ik hoop en verwacht ook retourneren. Met vanzelfsprekend het in acht nemen van afstand en het dragen van een mondkapje, het moet voor ons ook veilig zijn, zeker nu het eigenlijk helemaal niet zo verstandig is om te versoepelen.

Nu is het alleen belangrijk, en ik zeg dit omdat ik al bijna veertig jaar in de detailhandel werk en dus mijn pappenheimers ken, dat winkeliers niet langs de randen van wat mag en kan en het liefst er nét iets overheen willen gaan opereren. Het immer bruisende metropool Klazienaveen dreigt al om alle winkels gewoon open te gooien op 2 maart, klaarblijkelijk hebben ze die €4000 boete per winkel ervoor over. Ik hoop dat de werknemers weten dat als werkgevers iets opdragen wat tegen de wet is je gewoon kunt weigeren. Nogmaals, het gaat ook om de veiligheid en gezondheid van het personeel, zeker nu met de meer besmettelijkere varianten en de stijgende cijfers. Tussen de regels door deelde Mark ook mee dat alles zo weer teruggedraaid kan worden als daar aanleiding toe is qua besmettingscijfers of het niet naleven van de regels. We gaan het zien of Klazienaveen deze versoepeling voor iedereen zal verpesten. 

Hoeren, burgers en buitenlui

Al enige tijd krijg ik op Facebook vriendschapsverzoeken en berichten in Messenger van hoeren. Hoeren, ja. Veelal met Oost-Europese namen en dito goedkope porno-uitstraling. Begrijp me goed, ik heb niets tegen sekswerkers (m/v) an sich. Zolang iemand er zelf voor kiest om als sekswerker te gaan werken, prima, leef je leven en volg je droom. Maar net zoals ik het niet prettig vind om ongevraagd op straat te worden aangesproken voor een krantenabonnement, om opgebeld te worden door energieleveranciers voor aanbiedingen of Jehovah's Getuigen aan de deur, vind ik het ook niet prettig om zonder dat ik ooit enige interesse heb getoond steeds van die sletterige wijven op Facebook en Messenger te vinden die mij aanspreken. 

Vooropgesteld ben ik niet voor de poes, dus het is nogal verspilde moeite van Svetlana, Krisztina of hoe zo ook allemaal heten om mij te benaderen. Het zijn van die ordinaire wijven met buitenproportionele neptieten en pornonagels van het kaliber 'Met hakken ben ik 1.78, op blote voeten 1.69 en als je lief bent 1.10'. Oprispingen opwekkend dus. Inmiddels ben ik er wel achter dat iedereen die man is en op Facebook zit er last van heeft, ook mannen die wel voor de poes zijn, waar ze wellicht meer succes bij zouden kunnen hebben. Maar de voor de poes-mannen waar ik (Facebook)bevriend mee ben hebben ook hersens en trappen daar niet in. 

Vanzelfsprekend blokkeer ik de sloeries en geef ik het door aan Facebook, maar die laatste doet er niet zo heel veel aan heb ik het idee. Want waar ik één Katsiaryna heb geblokkeerd en heb aangemeld als pornografie, heb ik de andere dag weer twee verzoeken van een Malgorzata en een Wislawa. 

Nee, dit blogje helpt ook niet, maar dan is het wel even uit mijn systeem en wellicht herkenbaar voor anderen die er ook schijtziek van worden. 

Deze twee 'natural beauties' waren de aanbieding
van gisteren. 

Voorjaar

Vorige week vrieskou en ijspret en gisteren lentetemperaturen en dito zonnetje, je zou haast vergeten dat we naast een wereldwijde pandemie ook nog met een klimaatcrisis van doen hebben. Niets blijft ons mensen bespaard. Moeder Natuur is op verschillende manieren bezig om de mensheid op z'n minst flink in aantallen te laten afnemen, rechtsom of linksom.

Je hebt mensen die bij vrieskou en ijs direct het vertier er in zien, waarschijnlijk dezelfde die gisteren en masse naar buiten zijn gegaan om van de eerste zonnestralen te genieten, en je hebt mij. Zoals al eerder vermeld is sneeuw en ijs voor mij een teken om vooral geen stap buiten de deur te zetten en het eerste voorjaarszonnetje heeft bij mij de Pavlovreactie: Voorjaarsschoonmaak. 

Niets is heerlijker, voor mij dan, om terwijl het lentezonnetje schijnt met emmers, sop, moppen, sponzen, zemen, etc. mijn woning er weer spic en span te laten uitzien. Muziekje aan en gaan. Ik hou, zoals iedereen, van het eerste voorjaarszonnetje, maar ik hoef er niet meteen in om ervan te kunnen genieten. Terwijl ik klop, veeg en zuig geeft het een positieve en vrolijke aanblik dat het zonnetje naar binnen schijnt door de ramen, waardoor het direct duidelijk is dat daar wel weer eens een spons overheen mag. 

En nee, ik ga niet als een bezetene tekeer, ik verdeel dat over een aantal dagen. Voor een bewust alleenwonende is het best wel een klus, maar een klus waar veel voldoening uit te halen valt. Ik ben veel en graag thuis en het ziet er qua besmettingscijfers en de aankomende derde golf half maart naar uit dat de maatregelen nog wel even kunnen gaan duren voor er weer vertier buitenshuis te zoeken valt. Dan is het beter in een schoon opgeruimd huis vertoeven. 

Ook de pluche bewoners van mijn huis krijgen hun tweejaarlijkse bad om vervolgens fijn met elkaar op te drogen op een handdoek. 

Omringd door gekken week 8

Met oud en nieuw was er een vuurwerkverbod om de druk op de eerste hulp en de ziekenhuizen niet onnodig te vergroten. Er was vorig weekend schaatsjolijt, een gedeelte van de populatie bond de ijzers onder de stramme ledematen met het van te voren al in te schatten gevolg dat er mensen van alles hebben gebroken. Op de eerste hulp was er een toename van bijna twee keer zoveel patiënten dan op een gewone doordeweekse zondag in februari. 

Het blijkt dat Nederland de meeste avocado's importeert waarvan weer 90% naar het buitenland gaat. Ook worden hier gevangen garnalen naar Marokko verscheept om ze daar te laten pellen en weer terug naar Nederland te sturen. 

Er komt een vrouw bij de tandarts voor een behandeling: "O, dokter ik ben zo bang, ik krijg liever een kindje". "Dat kan ook" antwoordt de tandarts, "maar dan moet ik alleen de stoel anders zetten". Deze vreselijke jaren zeventig mop verteld door De Leuke Oom op verjaardagen is onlangs een soort van werkelijkheid geworden. De 23 jarige Jessica Aaldering, moeder van twee kinderen, was zonder het te weten zwanger van een derde kind. Daar kwam het vrouwke achter toen er zich weeën aandienden en toegesnelde agenten haar naar een in de buurt zijnde tandartsenpraktijk brachten. Daar werd het kind met behulp van de agenten ter wereld gebracht. Ik ben er zelf nooit getuige van geweest, maar zo'n bevalling geeft nogal wat rommel is me verteld. En een tandartsenpraktijk is daar niet op berekend, die heeft de boel middels een extern bedrijf laten reinigen en de rekening van €211,75 naar Jessica gestuurd. Daar was zij het niet mee eens. "Bizar" en "hoe durven ze" zijn uit haar mond opgetekend. "Daar zijn ze toch voor verzekerd" zo denkt ze. Nee, het felste lampje uit de doos is ze niet. Maar nu de politie heeft aangeboden het bedragje te betalen is ze weer helemaal opgewekt. Ik denk alleen maar aan die drie kinderen. 

Ooit is door een dame van de EO aan Stanley Burleson gevraagd of hij nog tips had voor een Jezus voor 'The Passion'. "En het mag best iemand met een kleurtje zijn hoor". had ze er schalks ondeugend achteraan geroepen. Toen hij de naam van Freek Bartels noemde was het even stil. 'Hij is toch, eeeuh....' had de dame geantwoord. Daar kon geen sprake van zijn, een Jezus van kleur, zo ver wilde de EO wel gaan, maar een homoseksuele zanger en acteur Jezus laten spelen was een brug te ver. Dit jaar wordt 'The Passion' door KRO/NCRV uitgezonden, de EO heeft zich klaarblijkelijk terug getrokken en raad eens wie de rol van Jezus speelt? Juist, de uiterst getalenteerde Freek Bartels. 

Met de slogan 'Zonder dop, minder plastic' komt Campina met pakken zuivel zonder plastic dop, u weet wel zoals ze voordat Campina zelf met die doppen kwam al jááááááren werden verkocht. 

Dus op werkbezoek maakte Wopke Hoekstra samen met Sven Kramer een rondje in het overdekte schaatsstadion Thialf, terwijl de rest van Nederland daar niet in mag qua pandemie enzo. Who cares? Nou, heel veel mensen die daar niet in mogen qua pandemie enzo. WiJ MoGeN oOk NiEt, DuS dAn MaG hIj Al HeLeMaAl NiEt!!! De zon niet in het water kunnen zien schijnen, kent u die uitdrukking? Wat een verzuurde zeikerds. Het is trouwens klein bier vergeleken met wat senator Ted Cruz uit Texas vond wat hij wel kon doen. Terwijl de bevolking aldaar soms letterlijk doodvriest van de kou omdat alles het zo ongeveer heeft begeven, pruilden zijn dochters dat ze best wel naar Mexico zouden kunnen vliegen om vakantie te vieren in de zon, want hier was het zo koud. En wat doe je dan als liefhebbende goede vader, maar iets minder op consequenties bedachte politicus? 

De VVD vindt dat mensen met een wajong-uitkering (70% van het minimumloon) elk jaar opnieuw moeten laten checken of ze er nog wel recht op hebben. Ook VVD, de afgelopen jaren meermaals niet giften in de vorm van dure etentjes opgeven in het geschenkenregister van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, terwijl dit wel verplicht is. Het ging om bedragen van zo'n €12.772 per jaar, ruwweg net zoveel als een wajong-uitkering.

Toen was geluk... #81

Een mens kan zo eens mijmeren over van alles en van de week dacht ik aan mijn ouderlijk huis vergeleken met waar ik nu woon. En wat me in het bijzonder opviel was het verschil in kastruimte. Daar kwam ik op omdat ik een aantal zaken wilde opbergen maar er nergens meer ruimte was. 

Ik zal u een beeld malen. Mijn ouderlijk huis is gebouwd in 1953, de woning waarin ik nu woon in 1973. Beiden vierkamerwoningen waarbij het in het eerste geval een portiekflat betreft en nu een maisonnette. Het eerste belangrijke verschil is dat wij vroeger slechts één kachel hadden in de woonkamer, en in mijn huidige woning er centrale verwarming is in elke ruimte, behalve beneden in de gang en toilet wat een bezoek aan het privaat in wintertijd iets Noordpoolexpeditie-achtigs geeft. Dat werd toen als niet zo belangrijk gezien denk ik, in woningen van nu is het wel behaaglijk warm in de retirade. 

Maar kastruimte, daar gaat het dus om, en dan bedoel ik vaste kasten. In mijn maisonnette is er op de benedenverdieping één kast en dat is de kast onder de trap, u weet wel, waar Harry Potter in zou kunnen wonen, maar wat een vrij onhandige ruimte is om echt als kast te kunnen fungeren. Op de bovenetage is er een vrij grote kast op het gangetje en in de slaapkamer zijn twee vaste kasten. Dat is alles, de andere kamers hebben niets.

Hoe anders was dat in de portiekwoning uit 1953. Daar waren zes vaste kasten, op elke slaapkamer één, twee in de gang en één in de keuken. Die in de keuken, herinner ik me weer, was echt bedoeld als servieskast, daar zat dan ook een deur in met glas. Ik weet ook dat het ruitje ter hoogte van de deurklink van de keukendeur er nooit heeft ingezeten, althans niet zolang ik er gewoond heb, die zal er ooit wel eens in scherven uitgevallen zijn omdat de keukendeur, die eigenlijk nooit dicht was, naar binnen opende. 

Ach, zo heeft elke tijd zo z'n eigen prioriteiten, eisen  en nouveautés qua woongenot. 

Tegeltjeswijsheid 385

 

Toen en Nu: Karla DeVito

Mensen van mijn generatie zijn getuige geweest van de sensatie die Meat Loaf teweeg bracht met de single 'Paradise By The Dashboard Light' en het album waar deze hit vanaf kwam, 'Bat Out Of Hell'. Het album is nu één van de best verkochte albums aller tijden, maar het heeft een trage start gekend. Geen platenmaatschappij wilde zich er aan wagen en toen het uiteindelijk was opgenomen in 1975/1976 was er niet veel interesse. Pas toen de derde single van het album werd uitgebracht in het najaar van 1978, het voornoemde 'Paradise' was het hek van de dam. Inmiddels was de oorspronkelijke zangeres Ellen Foley, vanwege het gebrek aan succes, alweer bezig met haar eigen carrière en nam Karla DeVito haar plaats in. Wel onder de conditie dat ze de partijen van Ellen opnieuw zou inzingen, dat was haar eis. Helaas is het daar niet van gekomen. Tijdens de livetour die ter promotie van het album werd gestart in 1977 zong ze wel, maar in de iconische videoclip en op de plaat is het de stem van Ellen. Zowel Karla als Ellen waren daar niet gelukkig mee.

Karla is haar carrière gestart in 1972  en heeft in verschillende musicals gestaan, w.o. 'Godspell' en 'Hair'. In 1977 ontmoet ze Jim Steinman, de grote man naast Meat Loaf, als ze in zijn productie 'Neverland' staat. Door hem wordt ze uitgenodigd voor de 'Bat Out Of Hell'-tour. Na die tour is ze weer het theater in gegaan en heeft in verschillende producties gestaan. Ook heeft ze in een twaalftal films gespeeld, de laatste in 2015. In de jaren tachtig maakt ze twee albums en haar nummer 'We Are Not Alone' is te horen in de succesvolle film 'The Breakfast Club'. Op het in 2016 verschenen album 'Braver Than We Are' van Meat Loaf is ze dan eindelijk toch te horen als zangeres. 

Karla is nu 67 jaar en sinds 1982 getrouwd met zanger, acteur en filmmaker Robby Benson, ze hebben twee kinderen een zoon en een dochter. 

Experiment

Omringd door gekken, het blijft een rode, en hier en daar best ook vermakelijke, draad in mijn beleving van deze bijzondere tijden. Dat hele zang- en dansnummer gisteren van de viruswaanzinnigen, u weet wel het clubje chronisch verongelijkten onder aanvoering van dansleraar Willem Engel, de man die schijt heeft aan alle coronamaatregelen en dientengevolge wél zijn haar zou kunnen laten knippen maar het niet doet. De man en zijn clubje hebben teveel tijd en bleken dus een rechtszaak aangespannen te hebben tegen de avondklok. Uiteindelijk is dat in hun gezicht ontploft. De avondklok blijft tot de uitspraak in hoger beroep, omdat de onwenselijke kans zou bestaan dat de avondklok nu een paar dagen niet zou gelden om vervolgens weer ingesteld te worden. Ik vond het al met al een onnodig tijd en kosten verspillend geheel, maar het was ook hilarisch om gade te slaan en een beetje jolijt is in deze tijd altijd welkom.

Waar ik ook met open mond kennis van heb genomen is het zogenaamde 'evenementenexperiment' in Utrecht afgelopen maandag. Het was de eerste van een aantal testbijeenkomsten waar in dit geval 500 mensen bijeenkwamen. Alles wordt gemonitord, de aanwezigen hebben allemaal een coronatest ondergaan, hun temperatuur werd gemeten bij binnenkomst en iedereen had een bewegingssensor waardoor hun stappen gecontroleerd kunnen worden. Later worden ze allemaal nogmaals getest op corona.

Het is te prijzen dat na decennialang dieren te hebben gebruikt voor proeven en experimenten het nu gewoon met mensen te doen. Ik vroeg me wel af hoe ze aan die mensen komen. Worden die betaald om als proefkonijn te fungeren? Het is natuurlijk niet risicovrij ook al lijkt dat wel zo. De voornoemde avondklok deed in-de-gordijnen mensen associaties maken met de bange jaren 40-45, maar experimenten met mensen was volgens mij ook iets gangbaars in die jaren, daar hoor ik ze dan weer niet over. Appels/peren ik ben me ervan bewust, ik weet heel goed dat niets, absoluut niets, wat wij nu ervaren ook maar in de buurt komt van de verschrikkingen in die tijd. Het evenementenexperiment bleek een congres van mensen uit de evenementensector en een ieder was er vrijwillig naar toegekomen om zich aan de test te onderwerpen.

Maar hier houdt het niet op. Precies in de periode waarvan men heeft voorspeld dat de veel besmettelijkere Britse variant de derde golf zal inluiden, blijken er nog meer experimentele bijeenkomsten plaats te vinden. Onder andere de volgende testevenementen zijn gepland: op 6 maart een dance-evenement, op 7 maart een concert, op 13 maart een dancefestival en op 14 maart een muziekfestival. Ik geloof ook nog iets met een voetbalwedstrijd in een stadion. De 500 aanwezigen worden dan opgeschaald naar 1500 per experiment. Alles volgens hetzelfde principe om te zien of het virus deze mensen zal overslaan. U en ik blijven hier vanzelfsprekend ver vandaan, en ik had verwacht dat ze moeite zouden hebben om zoveel mensen te strikken om als testpersoon te willen fungeren. Maar ik had dat totaal verkeerd ingeschat, gistermiddag stond de teller op ruim 90.000 (negentigduizend) mensen die zich graag vrijwillig aan dit experiment willen blootstellen. 

Het heeft me diep ontroerd, zoveel mensen die hun eigen belang volledig opzij schuiven, zelfs hun gezondheid in de waagschaal stellen en in de naam van de wetenschap hun steentje willen bijdragen voor het algemeen belang. Helden zijn het en ik maak een diepe buiging voor hen. 

Het evenementenexperiment in Utrecht. Niet alle helden dragen capes.                                © Hans Schutte

Nutteloze weetjes

In de Duitse stad Ulm zijn water- en winddichte cabines geplaats voor daklozen.

Ze zijn gemaakt van staal en hout en worden 'Ulmer Nest' gemoemd. Er kunnen

twee mensen in en ze beschermen tegen wind en kou, bovendien is er een frisse 

luchtcirculatie. Er zitten zonnepanelen op en bewegingssensoren maken de 

sociaal werkers er op attent als de cabine in gebruik is.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

In 2015 moest een vliegtuig van Singapore Airlines een noodlanding maken nadat

er een melding kwam uit het vrachtruim dat er rook was gesignaleerd. Na de landing 

kwam men er achter dat er geen rook of vuur was maar het alarm was afgegaan door 

de scheten die de 2186 schapen in het ruim lieten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Moriusaq is een nederzetting in het noorden van Groenland gesticht in 1963. Op het

hoogtepunt in de jaren zeventig woonden er 100 mensen. Er was een kleine

winkel, een kerk, een kleine bibliotheek en in het recreatiegebouw was een school.

In 1998 woonden er nog maar 39 mensen, in 2009 5 en in 2010 nog maar 2, een vader

en een zoon. In september van dat jaar zijn ook zij vertrokken en sinds 2012 is 

Moriusaq officieel een gesloten nederzetting. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Een Oostenrijkse man, Eric Schwam, was met zijn familie op de vlucht voor de 

nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij heeft twee miljoen Euro nagelaten aan het 

Franse dorp Le Chambon-sur-Lignon als dankbaarheid aan de bevolking die hen

twee jaar lang beschermd en verborgen hebben.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Van alle 30.000 eetbare plantensoorten, laten we er zo ongeveer 170 voor 

commerciële doeleinden groeien. 40% daarvan komt van drie stapelgewassen, rijst,

tarwe en maïs. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Diplomatieke immuniteit was er de oorzaak van dat er in in de stad New York onder

de diplomaten een bedrag van $16 miljoen open stond voor onbetaalde parkeerboetes.

Egypte was de grootste boosdoener met een bedrag van $1.9 miljoen. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Slavenhandelaren in de Verenigde Staten wisten dat tot slaaf gemaakten ontsnapten

naar Mexico. Zij probeerden Mexico een verdrag te laten ondertekenen om hen

weer terug te sturen naar de VS. Maar Mexico weigerde te ondertekenen en 

besliste dat alle tot slaaf gemaakten vrij waren zodra ze voet zetten op Mexicaanse

bodem. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Studies gaven aan dat de gestreepte vacht van zebra's hen beschermt tegen bijtende

vliegen. Een team van onderzoekers hebben toen koeien geverfd met zwart-witte 

zebra-achtige strepen. Die koeien werden tot 50% minder door vliegen gebeten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tussen 2000 en 2008 heeft de Franse overheid sigarettenprijzen met 66% verhoogd.

Roken ging omlaag onder managers en hoger opgeleiden terwijl het roken onder lager 

opgeleiden en werklozen juist steeg. 

Ulmer Nest. 

Moriusaq.

Herinnert U zich deze nog? #170

PETER ALLEN

"I GO TO RIO"

1978

Aantal weken: 3

Hoogste positie: 18

Als de video niet te zien is, klik hier

In Nederland staat Peter Allen bekend als een 'one hit wonder', maar we zouden de man ernstig te kort doen om het daarbij te laten. Deze single komt oorspronkelijk uit 1976 maar werd pas twee jaar later een hit in ons land. Deze opname in de Top Pop studio is hilarisch leuk en je ziet duidelijk dat Peter een entertainer pur sang is.

Hij is geboren op 10 februari 1944 in Australië, in de jaren zestig vormt hij samen met Chris Bell de Allen Brothers en zij waren een populair cabaret en televisie duo in Australië. In 1964 ontdekte de man van Judy Garland de Allen Brothers en hij zorgde ervoor dat ze de openingsact werden van Judy. Judy was wel gecharmeerd van Peter en stelde hem aan haar dochter Liza Minnelli voor. In 1967 trouwen Peter en Liza, ze gingen uit elkaar in 1969 om in 1974 officieel te scheiden. In 1970 gingen de Allen Brothers uit elkaar en ging Peter solo.

Hij ging begin jaren zeventig wat comfortabeler met zijn homoseksualiteit om hoewel hij er altijd wat dubbelzinnig over bleef doen. Na zijn scheiding van Liza deed hij niet of hij hetero was, maar tevens is hij ook nooit publiekelijk uit de kast gekomen. Hij was op het toneel een flamboyante man, maar hield zijn privéleven privé. In 1974 ontmoet hij Gregory Connell en ze blijven samen tot het overlijden van Gregory in 1984.

Heel veel nummers die in uw geheugen verankert liggen zijn (mede) door Peter geschreven, 'I Honestly Love You',  'Arthur's Theme' uit de film 'Arthur', 'Don't Cry Out Loud' om er maar een paar te noemen, en zelf kwam ik er door het maken van dit blogje achter dat het Peter was die het lied 'Quiet Please, There's A Lady On Stage' heeft geschreven. Ik ken het uit een tv-show van Shirley Bassey waarin het werd gezongen door een typische jaren zeventig zanger met de onwaarschijnlijke naam Tony Monopoly. Het gaat over de nadagen van een gevierde ster, en ik neem nu zomaar aan dat Peter het heeft geschreven met zijn betreurde gewezen schoonmoeder Judy Garland in gedachten. U kent me onderhand, en u zult begrijpen dat ik de acht studioalbums die Peter heeft gemaakt graag in mijn bezit wil hebben.

Naast platenartiest en liedjesschrijver was Peter natuurlijk veel meer een entertainer, hij heeft in musicals gespeeld en met zijn one-man revue op Broadway gestaan. In Australië was en bleef hij een absolute ster, na zijn veel te vroege dood op 18 juni 1992 op de leeftijd van 48 jaar aan de gevlogen van AIDS, is er een musical over zijn leven gemaakt, 'The Boy From Oz' welke de eerste Australische musical was die op Broadway te zien was. Daar werd de rol van Peter door Hugh Jackman gespeeld die er een Tony Award voor mocht ontvangen. En TV-mini serie over het leven en werk van Peter werd in 2015 in Australië uitgezonden. Waarin Ky Baldwin en Joel Jackson respectievelijk de jeugdige en volwassen Peter spelen. 

Omringd door gekken week 7

 ....Snottebellenbeleid....

Ik dacht dat het met een knipoog bedoeld was het gepraat over een Elfstedentocht, ik bedoel zo koud is het nou toch ook weer niet en hier is alles nog maar net bevroren, maar ik had het mis. Nu kan er vanzelfsprekend geen sprake zijn van een schaatstocht, maar volgens het AD zijn er schaatsers die de KNSB in een open brief smeken, want 'als er natuurijs is laat je alles uit je handen vallen'. Ik wist dat niet. Ook niet dat een mogelijk dodelijk virus en pandemie zulks volgens hen niet in de weg mag staan. 

Voor de zoveelste keer is met bewijzen aangetoond dat Thierry Baudet en zijn Forum voor Democratie-kornuiten antisemitische, homofobe, seksistische racisten zijn. En toch zijn er nog steeds mensen die op die partij gaan stemmen en de man en zijn gedachtegoed door dik en dun steunen. 

De BankGiro Loterij blijkt 60 jaar te zijn geworden, en nu mag ik gratis meedoen aan hun verjaardagstrekking zo melden ze op juichende toon op het kaartje wat ik in mijn brievenbus vind. Ik wantrouw zulks meteen en terecht, in de kleine, voor mijn leeftijd niet zonder bril en loep leesbare lettertjes, staat te lezen dat ik door mee te spelen met deze gratis trekking de BankGiro Loterij machtig om daarna €14,25 per trekking af te schrijven waarvan er 15 per jaar zijn. 

De prikstrategie van de verschillende vaccins tegen het coronavirus verandert met de dag. Nu worden mensen met morbide obesitas en mensen met het syndroom van down weer naar voren geschoven. Ik vind het allemaal prima, belangrijk is dat e.e.a. wel zorgvuldig wordt gedaan. Er is namelijk aan het licht gekomen dat bij een deel van Nederlanders met zwaar overgewicht een te korte naald is gebruikt, die niet in het spierweefsel terecht is gekomen, waardoor zij bij de tweede injectie een uitnodiging voor een derde vaccinatie kunnen verwachten. 

Een deel van de mensen die zich hebben aangemeld voor een schadevergoeding in verband met de kinderopvang toeslagen-affaire hebben nooit kinderopvangtoeslag aangevraagd of hebben helemaal geen kinderen. 

PVV's eigen Penguin, Dion Graus blijkt jarenlang zijn nu ex-vrouw te hebben aangezet tot seks met zijn beveiligers. Daar zijn beeld- en geluidsopnames en documenten van. Dat gebeurde in door hem gehuurde hotelkamers en sauna's, maar ook in zijn kantoor in de Tweede Kamer.

Dekentje

Toen zo'n anderhalf jaar geleden het verduurzamingsproject van start ging werden alle radiatorknoppen vervangen voor thermostaatknoppen. In de slaapkamer deed zich het curieuze feit voor dat de zojuist aangebrachte knop op 'uit' stond, maar de verwarming was wel aan. De heren die dat hadden geplaatst kwamen met gezwinde spoed weer terug en monteerden het zo dat de thermostaatknop voorbij 'uit' stond en nu was de verwarming daadwerkelijk ook uit.

Dat is ie tot afgelopen zondag ook gebleven. Ik heb in de slaapkamer nooit de verwarming aan, dus ik was verbaasd dat ie ineens weer warm was, en niet wat lauwig, nee voluit hellevuur-heet, terwijl de knop op voorbij 'uit' stond zoals altijd. Ik kwam tot de ontdekking dat ie weer koud werd als ik de ramen dicht deed die boven de verwarming zijn gesitueerd. Om precies te zijn dacht ik in eerste instantie dat het euvel was verholpen en kwam ik er pas later achter dat het te maken had met het open raam.

Vanzelfsprekend heb ik het mankement gemeld bij de firma waarbij ik het moet melden en die dame vertelde dat ik zou worden teruggebeld voor een afspraak. Volgens goed Nederlands gebruik gebeurt dat natuurlijk niet, zoals een ieder ook verwacht. Ik snap ook dat ze het in deze koude tijden druk hebben, en dat verwarmingen die het niet doen belangrijker zijn dan een verwarming die het ongewenst wel doet, zo sociaal inlevend ben ik dan ook wel weer. 

Inmiddels heb ik de tijd gehad om te experimenteren: ramen dicht: verwarming blijft uit, ramen open: verwarming schiet aan, enkel het rechterraampje open en het linkerraampje boven de thermostaatknop dicht: dan blijft de verwarming ook uit. Ik vind het prettig om de ramen open te hebben, zeker nu met die heerlijke gezonde vrieskoude lucht. 

Soms wordt ik duizelig van mijn eigen vindingrijkheid en moet dan even gaan zitten, ik heb nu om de thermostaatknop een dekentje gewikkeld, zodat ie 'denkt' dat het fijn behaaglijk is. Nu kunnen beide ramen open en blijft de verwarming uit. Natuurlijk zal ik op een later tijdstip aangeven dat het gewoon gemaakt moet worden, maar voor nu werkt het.

Ik heb wel het gevoel met een koukleumerige entiteit in één huis te wonen die eigen beslissingen neemt.

Ninja

Zoals elk.weldenkend mens peins ik er niet over om met sneeuw en/of ijzel de deur uit te gaan als dat niet strikt noodzakelijk is. Nu is het in de huidige tijd überhaupt al verstandig om zoveel mogelijk thuis te blijven, hence de verlenging van de avondklok, wat met deze temperaturen en dientengevolge gevaarlijke wegen plots een zegen voor een ieder is. Tegelijkertijd heb ik me voor een aantal afgesproken uren per week verhuurd aan een bedrijf en één van de belangrijkste bepalingen is dat ik tijdens die afgesproken uren aanwezig ben.

Normaal gesproken zou ik me er met het openbaar vervoer naartoe verplaatsen als het regent of sneeuwt, maar in tijden van pandemie is dat vanzelfsprekend uit den boze, althans voor mij. Ik voel er niet veel, zeg maar gewoon niets, voor om me met een groep vreemden voor langere tijd in een beperkte ruimte te begeven. Dus zo kan het gebeuren dat ik afgelopen dinsdag vroeger van huis ben weggegaan om met de fiets de onbegaanbare wegen te trotseren. Voor het eerst sinds mijn twaalfde had ik een muts op mijn hoofd, en een dikke shawl zo om geslagen dat enkel mijn ogen nog zichtbaar zijn doen mij er uitzien als een soort ninja. Handschoenen en snowboots completeren het geheel. Het ziet er afschuwelijk uit, maar ik heb het niet koud. 

Naïef als ik soms kan zijn reed ik mijn vertrouwde route door het bos. Ik had er geen rekening mee gehouden dat er in het bos niet wordt gestrooid, dus ik heb meer naast mijn fiets gelopen dan erop gezeten. Ook de fietspaden net na het bos waren nog vol met sneeuw en ijs met als verbazingwekkende ontdekking dat het fietspad onder de weg door, welke behoorlijk schuin af- en oploopt, met een dikke laag sneeuw en best glad, ook maar was overgeslagen door de strooiwagen. Desondanks deze barre tocht was ik nog ruim op tijd, al had ik er iets langer over gedaan.

Vanaf dinsdagavond tot zolang het nodig zal zijn fiets ik, verkleed als ninja, nu door stedelijk gebied van en naar het werk. Er is redelijk goed gestrooid, al blijven er toch stukken waar ik echt even af moet stappen en te voet moet gaan omdat gevaar voor vallen met fiets en al op de loer ligt, en dat wil ik te allen tijde voorkomen. Als je op mijn leeftijd wat breekt, heelt dat niet meer zo makkelijk. Gelukkig nog maar een paar dagen dan treedt de dooi alweer in. Voor mij is dit wel weer genoeg winter voor de komende tien, twaalf jaar. 

Tegeltjeswijsheid 384

 

Toen was geluk... #80

De oplettende lezer zal nog onthouden hebben dat mijn blogje gisteren over mij als bruidsjonker is voortgekomen uit een ander idee waar ik het over wilde hebben. Maar zoals vermeld dringt dan zomaar iets anders zich op wat eerst verteld moet worden. Het is wel gerelateerd en op de foto van gisteren was het ook te zien, namelijk: corsages. 

Nu was mijn laatste bruiloft alweer ergens begin deze eeuw, trouwen is niet meer zo'n maatschappelijke verplichting als het ooit was, en het desbetreffende huwelijk is ook alweer gestrand in een dramatische scheiding, maar er waren toen geen corsages. En volgens mij is het ook helemaal niet meer gebruikelijk.

Vroeger wel, de bruid en bruidegom hadden ieder een corsage, maar de bruiloftsgasten die voor de hele dag waren uitgenodigd ook. Doorgaans was dat een witte anjer met iets groens samengebonden wat met een speldje door je designer outfit werd geprikt. Daarbij bestond ook de etiquette dat bij de heren de bloem omhoog wees en bij de dames naar beneden. 

Wat zou de reden voor die corsages zijn geweest? Ter verhoging van de feestvreugde, een soort equivalent voor een papieren feesthoedje? Om te laten zien dat je een belangrijke gast was die erbij hoorde? En wat is dat met die gender benadrukkende manier van de corsage opspelden? Waarom is dat?

Bruidsjonker

Zoals u zult begrijpen ben ik altijd bezig met opzetjes maken in mijn hoofd waarover ik kan schrijven, en dan kan van het één het ander komen, zo was er iets aan het ontstaan en opeens was het weer december 1969, de dag dat mijn zus ging trouwen. Voor deze gebeurtenis gonsde het natuurlijk al geruime tijd in ons huis, ik was vier jaar maar kan me er nog wat vlagen van herinneren, zoals dat de bruidsjapon arriveerde maar ik die niet mocht zien. Ook dat ik als nakomertje bruidsjonker mocht zijn en dat er voor die gelegenheid een kostuumpje werd gehuurd, waarvan ik enkel nog weet dat ik met mijn moeder op de fiets naar het verhuurbedrijf ben toegegaan, in mijn beleving op de hoek van de Troelstrakade en de Melis Stokelaan, ook dat we daar ontvangen zijn maar verder van het hele pasgebeuren weet ik niets.

Ook onderstaande foto kan ik me nog goed herinneren hij is gemaakt in het oude stadhuis aan de Burgemeester de Monchyplein in Den Haag. Het gebouw heeft vanaf 1953 tot 1995 dienst gedaan en is daarna afgebroken. U ziet dat ik op de foto een coronacoupe avant la lettre heb, het zit op dit moment weer zo, maar destijds kwam het omdat er bij het kostuumpje, naast handschoenen, ook een hoge hoed hoorde en die had ik vanzelfsprekend op. Ik lach wel op deze foto, maar ik ben er tevens bezorgd, er moet nog een andere foto bestaan waarop dit beter te zien is. Ik werd door een meneer die alles regelde op die stoel gezet en hij nam me mijn hoed af, etiquette, u begrijpt. Ik protesteerde, want míjn hoed, maar hij verzekerde me dat ik 'm later weer terug zou krijgen. Ik wantrouwde dat zeer ook al legde hij de hoed ergens verderop binnen mijn gezichtsveld. 

Het volgende wat ik me herinner is dat ik met het prille bruidspaar mee in de oude jaren 30 auto moest voor de fotoreportage, ik twijfelde zeer want dit betekende dat ik mijn moeder achter moest laten en ik was nogal een moederskindje. We werden uitgewuifd door alle familie en genodigden, dat was leuk, maar ik had meteen al spijt, heel diep van binnen kan ik dat gevoel nog oproepen. Het zal goed gegaan zijn, ik weet nog vaagjes dat de fotograaf ons in poses plaatste. Er zijn dus foto's waarop ik met het bruidspaar sta, maar die heb ik niet. 

De feestavond werd opgeluisterd met, naar ik meen, iemand op een trekharmonica en tevens voltrok zich daar een voor mij enigszins traumatische gebeurtenis. Toen ik het in mijn hoofd opnieuw beleefde ging ik als vanzelf in een foetushouding liggen. De feestavond werd gegeven in een zalencentrum en in één van de andere zalen werd er ook een bruiloft gevierd, en daar was een bruidsmeisje, gekleed als minibruidje met sluiertje en al. U voelt 'm al aankomen....de beide families waren verrukt van zoveel schattigheid. Het meisje en ik moesten van de 'ach' een 'ooh' roepende volwassenen gearmd door de zaal lopen en ik geloof ook dansen, en ik wilde dat niet!!! Terwijl ik dit verhaal voor u oplepel zit ik met opgetrokken benen heen en weer te schommelen als een soort getraumatiseerde Emmy Kapoek: 'Nee mamalette, ik wil dit niet!' Maar het moest en als vierjarige heb je niet heel veel in te brengen. Afschuwelijk, en ook daar moeten foto's van zijn ergens, maar ook die zijn niet in mijn bezit. 

Ik hoop wel dat mijn mamalette dat beeld goed in zich heeft opgenomen, want dichterbij een huwelijk is het voor mij daarna nooit gekomen. Ik wil niet beweren daardoor, maar het zal er vast aan bijgedragen hebben. Associaties met verstikkende dwang en zo, ik zal Sigmund Freud er es op naslaan.  

Dit schaap nog onbewust van welke horror
later op de dag zijn deel zal zijn. 

Het toen nieuwe stadhuis aan de Burgemeester de Monchyplein met paternosterliften. 

Tachtig procent

 Met dank aan Luuk Ikink

'Tachtig procent van de jongeren zit door corona tegen burn-out aan' schreeuwden de koppen in de media. U en ik denken dan: tuurlijk joh, en gaan weer door, maar er is een steeds groter wordend percentage van de bevolking die complottheorieën aanhangt en meteen begint te steigeren. Chronisch in de gordijnen. Waar komen die cijfers dan vandaan?

Het is een organisatie met de naam 'Nationaal Centrum Preventie Stress & Burn-out' die dit percentage noemt. Nou ja, organisatie, het is een bedrijf met een aantal coaches in dienst bij wie men terecht kan als je burn-out klachten hebt. 

Het bedrijf bestaat en paar jaar en de eigenaar heeft een methode ontwikkeld: Vitality Mind Challenge. Een online tool waarbij je klachten zou kunnen herkennen, ook al zijn ze er nog niet. Aan de hand van die tool heeft het bedrijf persberichten met veel uitroeptekens doen uitgaan. Zo zouden vier miljoen Nederlanders tegen een burn-out aan zitten. Vier miljoen. Ook menen ze dat ruim de helft van de bevolking een verhoogd risico heeft op verzuim door stress. Die vier miljoen baseerden ze op een onderzoek onder 427 werkenden, niet via testvragen, maar middels die eigen ontwikkelde methode.

Nu tijdens de pandemie noemt het bedrijf het schokkend dat er zo weinig voor jongeren wordt gedaan om stress te voorkomen. U raadt natuurlijk al bij welke organisatie zij terecht kunnen om de naderende burn-out te voorkomen. Het staat er dan ook slecht voor als je hun cijfers hanteert, 4 miljoen werkenden plus 2,5 miljoen jongeren van onder de 18, dan zijn er al 6.5 miljoen mensen met een bijna onontkoombare burn-out. 

Ze doen dus onderzoek met het door henzelf ontwikkelde Vitality Mind Challenge en uit dat onderzoek komt naar voren dat alles kan worden opgelost met de Vitality Mind Challenge. Dan is dat niet een alarmerend persbericht, maar meer een reclame uiting. 

En ja, burn-outs bestaan, en daar moet ook adequaat mee worden omgegaan, maar ik heb het gevoel dat het Nationaal Centrum Preventie Stress & Burn-out dit hypet om er vervolgens zelf garen bij te spinnen. 

Omringd door gekken week 6

Opeens waren er vorig weekend anderhalf keer zoveel mensen gevaccineerd dan in eerste instantie vermeld. Het tellen daarvan liep niet zo heel goed, waardoor er een teleurstellend vaccinatiecijfer naar voren kwam. Dat moet je niet willen. In plaats van daadwerkelijk te tellen maakt het Ministerie van VWS nu gewoon een schatting van de totaal toegediende prikken. Daarmee stond de teller in één keer op 120.000 meer. 

Een medewerker van het kabinet of van het secretariaat van de koningin heeft gebeld met Roelof Jan Mansholt, de vicepresident van Eurojust, om te vragen of de zaak tegen de Argentijnse piloot Julio Poch nou wel nodig was omdat het pijnlijk voor Máxima zou zijn. Máxima's vader was staatssecretaris en minister tijdens het dictatoriale regime van Jorge Videla. Roelof Jan meende dat de zaak veel pijnlijker is voor de slachtoffers die uit het vliegtuig zijn gegooid en hun nabestaanden. De Rijksvoorlichtingsdienst laat de weten dat niemand zich het telefoontje kan herinneren. 

De derde besmettingsgolf is onafwendbaar, daarom voeren we een aantal kleine versoepelingen door die we geen versoepelingen noemen, w.o. het openen van de basisscholen en kinderopvang zodat er weer ouders met de vruchten van hun schoot op weg gaan, bij de schoolpleinen samen gaan klitten en weer naar hun werk kunnen i.p.v. thuiswerken, en daar ook weer anderen gaan ontmoeten. Om het over de kinderen als besmetters nog maar niet te hebben. Goed doordacht plan. 

De corona-experts konden dan uiteindelijk toch naar China, maar zoals te verwachten mochten ze alleen daar komen waar de autoriteiten wilden dat ze zouden komen. Want in de mijnschacht waar jaren geleden vleermuizen zijn gevonden met coronavirussen die dicht in de buurt komen van het virus van nu, daar komen de experts niet en ook de correspondent van de NOS werd er vandaan gehouden, terwijl de sleutel tot meer informatie over het ontstaan van zulke virussen daar mogelijk ligt. De website en app van NOS zijn dan ook geblokkeerd in China. 

Ajax koopt een speler voor €22.500.000, dat bedrag geeft enigszins aan dat de man goed is en dat je als club vindt dat je hem nodig hebt om goed te kunnen gaan scoren. Vervolgens dan vergeten een vinkje bij zijn naam te zetten zodat ie nu niet aan een belangrijke internationale competitie kan meedoen.

Op de stelling 'Scholen mogen kinderen weigeren als zij of ouders anti-homoseksualiteitsverklaring niet tekenen' antwoordt Wopke Hoekstra "Nee.", maar tegen een motie over een actieplan 'Aanpak geweld tegen lhbt'ers'' stemt Wopke's CDA samen met gristenunie en SGP tegen. 

Mocht u nog steeds van mening zijn dat het wel meevalt met homohaat in Nederland, moogt u opnieuw denken. Eén of andere zinloze levensvorm heeft gemeend een mailadres te moeten aanmaken onder de naam 'homo jetten'. Hij stuurde D66 fractievoorzitter Rob Jetten de volgende mail, letterlijke weergave inclusief de voor dit soort mensen onvermijdelijke taal en stijlfouten e.d.: 'Jetten vieze smerige home, stop een betonpaal in je reet, beter de microfoon waar je in staat te kwijlen. Rot toch op ppppppopilistisch kut ventje Ga spelen met je kleine piemel. Vieze smerige gore kut homo'

In Memoriam: Christopher Plummer

De carrière van de Canadese acteur Christopher Plummer omvat maar liefst zeven decennia, zowel in films op tv als in het theater. Het is een ongelooflijk lange lijst met producties waaraan hij heeft meegewerkt, die kunt u hier allemaal zien. Ondanks dat zal hij voor altijd worden herinnerd aan de rol van Georg von Trapp in 'The Sound Of Music', een rol waar hij zijn hele leven lang met gemengde gevoelens aan terug dacht. 

Allereerst vond hij de man die hij moest spelen naar een echt bestaand persoon volledig oninteressant. Hij had voor research met een familielid van de echte Georg gesproken die hem veel succes wenste met het spelen van die saaie man. Christopher zag het als een grote uitdaging om er toch wat van te maken. Maar hij bleef het gevoel houden aan een dood paard te trekken. Hoewel hij altijd gekscherend zei dat 'werken met Julie Andrews is alsof je op je hoofd wordt geslagen met een valentijnskaart' heeft hij aan het werken in 'The Sound Of Music' met haar een levenslange vriendschap overgehouden.

Hij had zich goed voorbereid op zijn zang in de film en was nogal ontstemd toen werd besloten dat zanger Bill Lee zijn partijen zou inzingen omdat zijn stem beter bij die van Julie paste. Als er weer eens een reünie van de cast van 'The Sound Of Music' was, was Christopher daar doorgaans wel bij, de laatste keer was in 2010 in 'The Oprah Winfrey Show'. Ondanks zijn ontevredenheid over zijn personage in de film welke hij vaak 'The Sound Of Mucus' noemde vanwege de zoetsappigheid of afkortte tot 'S&M' gaf hij toe dat de film goed in elkaar zat en hij trots was aan een film te hebben meegewerkt die zo'n ongelooflijke impact had en nog steeds heeft. "Het is een zeer goed gemaakte familiefilm, en een familiefilm van dat kaliber hebben we al in tijden niet meer gezien", zo vond hij.

Christopher is drie keer getrouwd geweest en heeft samen met zijn eerste vrouw een dochter, de actrice Amanda Plummer. Sinds 1970 was hij getrouwd met actrice Elaine Taylor. Hij is op 5 februari j.l. overleden na een val. Christopher is 91 jaar geworden. 

Siberië

Men voorspelt dat het dit weekend gaat sneeuwen en vriezen en dat het een paar dagen zal aanhouden, dan is het weer voorbij. Mooi, denk ik dan, mede dankzij de lockdown is het al verstandig om zoveel mogelijk binnen te blijven en nu werken de weergoden er aan mee dat je het ook met graagte doet, lekker knus bij de warme kachel.

Maar door mijn werk vang ik toch hele andere signalen op, men wil er op uit! Jawel! U weet dat nu we gesloten zijn er wel via de website of telefonisch artikelen besteld kunnen worden. Dat wordt ook gedaan zodat we een gedeelte van de dag daarmee bezig zijn. Een gedéélte van de dag, maar gisteren heb ik met verbijstering ondergaan dat we van begin tot zelfs nadat we al naar huis hadden gemoeten enkel en alleen bezig zijn geweest met orders van de webshop en telefonische bestellingen en nog was niet alles af en is er een gedeelte voor vandaag blijven liggen. Meer dan honderd pakketjes hebben we weggebracht om te versturen. En wat werd er besteld? Snowboots, handschoenen, mutsen, shawls, outdoorjassen en zelfs schaatsen. Men is in de vaste veronderstelling dat we hier in Siberische omstandigheden zullen gaan verkeren, terwijl het wordt vanaf het weekend tot ergens volgende week woensdag of donderdag wat kouder met sneeuwbuien. Dat is het, meer niet. 

Zoals u zult begrijpen, zet ik geen voet buiten de deur als het niet dringend noodzakelijk is met zulk kutweer die paar dagen, maar daar denkt een groot deel van de bevolking blijkbaar heel anders over. Wat zon in de zomer doet voor het strand doet sneeuw en vrieskou voor weet ik veel waar men dan heen wil. Ik weet nog een tijdje terug waren er files naar Limburg omdat daar wat sneeuwvlokjes waren gevallen. Corona corschmona denken velen, ik heb récht op mijn momenten in de sneeuw en velen met mij, en juist dat laatste is nu niet zo heel erg verstandig. 

'Mijn God heb medelijden met mij en met dit arme volk' het zijn volgens de overlevering de laatste woorden van Willem van Oranje. Die woorden gaan de laatste tijd, zeg maar zo ongeveer het laatste jaar, met enige regelmaat door mijn hoofd.

Kaal of kammen

Voetstoots had ik aangenomen dat ik in dit stadium van mijn leven kaal zou zijn of op z'n minst uitdunning van haar zou hebben. Had ik het haar van vaders kant gehad zou dat inderdaad zo zijn geweest, maar mijn genen hebben qua haar die van de van Ettens, van moeders kant, en dat blijft tot aan de dood vol en dik. Kammen dus.

'Wees blij en tel je zegeningen' zult u zeggen, 'er zijn vele mannen die het maar wat erg vinden dat ze kaal of kalend zijn.' Dat klopt en dat weet ik, maar toch in tijden van pandemie met gesloten kappers, zijn het de kale en dun van haar mannen die nu een lange neus kunnen maken naar ons met de weelderige lokken. Iets té weelderig en het zal nog wel even duren heb ik het vermoeden, ook 2 maart is slechts een streefdatum. 

Gelukkig is dit ook het stadium van mijn leven dat het me niet zoveel meer uitmaakt, dingen zijn zoals ze zijn. Het ziet er niet uit, maar fuck it, er is niet zoveel aan te doen. Ja, de tondeuse erover, en dat zou prima zijn, maar die heb ik niet in de la liggen. En ach, het is ook een soort 'gedeelde smart' er zijn er velen met raar haar nu, ook Mark Rutte zag ik van de week met een wat wanhopige coupe. 

Ik heb niet altijd zo nuchter gedacht, hoor, u weet dat ik als één van de weinige mensen twintig jaar lang 29 ben geweest, en toen van 29 plots 50 werd. Ik was er klaar mee. Er is ook een periode geweest dat ik mijn haar liet verven, want het is er dan nog wel dat haar, maar er komen zilveren draden tussen het ebbenhout. Maar ook daar ben ik mee gestopt, ik zag voornamelijk bij andere oudere mannen die dat deden dat ze in plaats van een jeugdige aanblik die zij ermee beoogden, er juist een oudere en vooral ook hardere uitstraling door kregen, het zogenaamde Gretta Duisenberg-syndroom. Dat wilde ik koste wat kost voorkomen.

Afgelopen zaterdag zag ik de theatershow van Lenette van Dongen op tv en die omarmde haar vetrollen en tot ziens-armen zo, dat ze daar het publiek deelgenoot van maakte door het erg aanschouwelijk te maken. Nou, dat hoeft nou ook weer niet, maar het krampachtig jong willen zijn is dan weer het andere uiterste. Ze had wel een punt dat op deze leeftijd, zoveel schelen we niet, Lenette en ik, als je iets niet wilt het ook gewoon niet meer hoeft van jezelf. En het Beatlehaar van nu daargelaten, is die hele lockdown voor mij eigenlijk ook wel lekker. Ik geef me er gewoon aan over en vermaak me prima met alle beperkingen die er zijn. Ik voel me senang en als ik dat had geweten was ik van 28 meteen naar 50 gegaan. Die heerlijke rust van nu en daarnaast, het had me een hoop gezanik en gezeik bespaard. 

Toen was geluk... #79

Gisteravond haalde ik een besteld pakje uit de brievenbus, ik ben in mijn boxperiode, dus het was weer een boxje met een compleet oeuvre van een artiest, deze keer Tommy James & the Shondells, en ik dacht opeens aan de brievenbus die wij vroeger thuis hadden. Daar had het nooit ingepast.

Voor hen die in een naoorlogse portiekwoning hebben gewoond, in mijn geval Den Haag, maar ik kan me zo voorstellen dat het elders niet anders is geweest, die herinneren zich de brievenbussen uit die tijd nog wel. Ten eerste waren het open portieken, zonder algemene toegangsdeur, en op de onderste etage waren de brievenbussen aangebracht voor alle bewoners, behalve voor de mensen die op de onderste etage woonden, die hadden een brievenbusgleuf in de deur. Voor overige buren waren er een rijtje brievenbussen aan de muur bevestigd die langwerpig waren en vooral heel plat. Een pakje zou er, zoals ik al zei, nooit ingepast hebben, maar dat was ook niet heel gebruikelijk in die tijd. 

De krant, wij hadden een ochtend- en een avondkrant, briefpost en kaarten, daar was het voor bedoeld, en rekeningen natuurlijk, toen ook al. Daarnaast werd de post twee keer per dag bezorgd, de ochtendpost zo rond tien uur en de middagpost. Door de PTT het huidige PostNL. Omdat ik op leeftijd ben zeg ik soms nog wel eens PTT, om dan te zeggen: 'euh KPN' en het vervolgens bij de derde poging pas goed te hebben, ter mijn verdediging ging het vroeger om één bedrijf, PTT, nu nog wel maar alle onderdelen hebben eigen namen gekregen. 

Die brievenbussen hebben tot in de jaren tachtig zo bestaan, maar ook de woningbouw stuwde op in de vaart der volkeren, en bij een algehele renovatie werden de portieken afgesloten en kregen we brievenbuskastjes, ook de mensen die op de onderste etage woonden, hun gleuf had geen functie meer. 

Ik heb het internet afgestruind voor een foto van de portiekbrievenbussen van vroeger, maar niet kunnen vinden. Onderstaande foto geeft een beetje het idee, enkel waren de brievenbussen die ik bedoel nog de helft platter en ging het deurtje open als een gewoon deurtje. De zaterdagkrant moest je er gauw uithalen anders was er geen plek meer voor andere post. 

De schoolbel luidt

Heeft u ook het gevoel dat het OMT het kabinet heeft geadviseerd wat het kabinet het OMT adviseerde te adviseren? De zich naar voren ellebogende Wopke Hoekstra nam alvast het voortouw om, voordat er ook nog maar iets was geadviseerd of besloten, te zeggen dat het wel heel raar moest lopen als de basisscholen en de kinderopvang niet open zouden gaan op 8 februari.

Zoals gebruikelijk lekte de beslissing dit inderdaad te doen al ver voor de persconferentie van vanavond uit. Alleen moet de Rijksrecherche nu plotseling onderzoek gaan doen naar dat lek. Hoewel er bij het OMT door verschillende leden werd gevonden dat de risico's te groot zijn voor versoepelingen, is er door het kabinet toch besloten om de scholen en opvang volgende week maandag te openen. 

Dat dit een reëel risico oplevert voor een verdere toename van besmettingen, ziekenhuisopnames en eventuele doden als gevolg van het virus, zeker met de Britse en Braziliaanse mutaties, die voorkomen zouden kunnen worden als men pas op de plaats houdt, is voor Hugo de Jonge geen reden om het nog even uit te stellen. De zorg kan de druk aan volgens hem. Het maatschappelijk belang gaat nu voor op de gezondheid, zo vindt hij. Dat het diezelfde maatschappij best nog es wat geld kan gaan kosten als mensen na besmet te zijn geweest er chronische klachten aan over houden, is lange termijn denken en daar doet Hugo niet aan. Om het over de te voorkomen sterfgevallen nog maar niet te spreken.

Deze beslissing zal nog in wat gezichten gaan ontploffen ben ik bang. Bijzonder ook dat na één week school een gedeelte van het land alweer schoolvakantie heeft en het andere gedeelte na twee weken. Het is waarschijnlijk te simpel gedacht, maar zou het geen betere optie zijn geweest om de beslissing voor eventuele aanvang van de scholen en opvang over die vakantie heen te tillen? De al aangekondigde derde golf ergens in maart vanwege die mutaties zou dan ook beter in beeld zijn. 

In verkiezingstijd tijdens een pandemie doen politici hele rare en vooral onverantwoorde dingen. 

Hugo en Wopke.

Herinnert U zich deze nog? #169

HELLO

"NEW YORK GROOVE" 

1975

Tipparade

Klik hier als het clipje niet te zien is.

De glamrock zo begin jaren zeventig was toch enig! Het was een korte maar bepalende periode in de hedendaagse muziek. De jongens van Hello deden er ook aan mee, jongens inderdaad want Bob Bradbury, Keith Marshall, Vic Faulkner en Jeff Allen waren alle vier dertien jaar toen ze in 1969 met de band begonnen. Ze noemden zichzelf eerst The Age, maar werden in 1971 omgedoopt tot Hello. 

De eerste singles waren geen succes. In 1973 kregen ze het nummer 'Dynamite' aangeboden, namen het ook op, maar lieten het op de plank liggen ten faveure van hun zelfgeschreven nummer 'Another School Day'. Dat betekende wederom een flop terwijl hun collega's van Mud 'Dynamite' ook opnamen en wel uitbrachten. Drie maal raden welke band lachend de weg naar de bank aflegde.

Maar een jaar later hadden ze dan toch een hit te pakken met de glamrock-versie van de aloude hit 'Tell Him', en met dit 'New York Groove' scoorden ze hun grootste hit. Tot eind jaren zeventig hadden ze naast succes in eigen land vooral veel hits in Duitsland. In 1979 kwam hun laatste single uit en zaten ze zonder platencontract en viel de band uiteen.

De oplettende lezer zal de naam Keith Marshall herkend hebben. Het is de jongeman die in het clipje de mondharmonica bespeeld, hij is na Hello solo gegaan en had in 1981 een grote hit met 'Only Crying'. 

Zanger Bob Bradbury heeft in 2002 Hello weer nieuw leven ingeblazen en is als enig origineel lid met drie anderen weer op pad om de hits van weleer opnieuw ten gehore te brengen.

Van Hello is een leuk boxje verschenen met de drie albums die zij hebben uitgebracht, aangevuld met singles, b-kantjes en nummers die op de plank lagen, waaronder ook hun versie van 'Dynamite'. U begrijpt wiens leven zonder dit boxje geen zin meer gehad zou hebben.