Do you hear what I hear?

Naast de zich maar voortslepende Zwarte Pieten-gate, met zeer extreme voor,- en tegenstanders, was er de afgelopen tijd nog iets wat steeds in het nieuws was, maar wat ik niet echt als nieuws ervoer, die hele stroom aan afluisterschandalen van allerlei landen over en weer, met als hoogtepunt Angela Merkel die helemaal uit haar plus size panty ging omdat ze was afgeluisterd door de NSA.

Iedereen luistert elkaar af, tenminste daar ben ik altijd van uit gegaan, alle landen maken zich daar schuldig aan, dus waarom plots die gespeelde verontwaardiging van regeringsleiders? Het zou pas echt nieuws zijn als zou blijken dat er nergens afgeluisterd werd. Gisteren was het laatste 'nieuws' op dit front dat ook de paus afgeluisterd wordt door de Amerikanen en dat Rusland tijdens de G20-top andere landen probeerde te bespioneren door USB-sticks en opladers cadeau te geven aan de aanwezigen. Na nader onderzoek bleken de opladers en de sticks geschikt te zijn om informatie van computers en mobiele telefoons te verzamelen en door te sluizen.

Aandoenlijk in deze is de reactie van Mark Rutte die zegt 'geen aanwijzingen te hebben dat hij zelf afgeluisterd wordt'. Dat is toch een aan domheid grenzende schattigheid. Met die plotselinge aandacht hiervoor en die geveinsde korzelige reacties hierop ben ik bang dat ze daarmee de aandacht van iets veel omvangrijkers willen afhouden en ons hiermee zand in de ogen strooien. Wat weet ik ook niet, daarvoor lees ik teveel over Zwarte Pieten en afluisterpraktijken.

Nutteloze weetjes

Tijdens zijn eerste jaar op Harrow behaalde Winston Churchill
de slechtste resultaten van de hele school.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Toen de Mona Lisa in 1911 uit het Louvre werd gestolen
was Picasso één van de verdachten.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mensen die meer verdienen dan €16.500 per jaar behoren
tot de rijkste 4 procent van de wereldbevolking.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
In de negentiende en begin van de twintigste eeuw mocht je op je
21ste als verjaardagscadeautje vaak al je tanden en kiezen laten
trekken en kreeg je een kunstgebit.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De verkeersborden van het Oostenrijkse Fucking zijn in beton
gegoten om te voorkomen dat ze gestolen worden.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Tot 1913 was het in de Verenigde Staten wettelijk toegestaan om
kinderen met de pakketpost te sturen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De internationale code als je vanuit Engeland naar Rusland wilt
bellen is 007.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Het Britse Dyslexia Research Centre bevindt zich in Reading.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
In 1915 deed Charlie Chaplin mee aan een Charlie Chaplin
lookalike-wedstrijd in San Francisco. Hij haalde zelfs de finale niet.

Tegeltjeswijsheid 97

Verdrietig

Verbazingwekkend hoe twee los van elkaar geschreven blogjes van de afgelopen week (Het zwartepieten is begonnen en Bloosloos) elkaar vonden in de apotheose van die hele, naar mijn idee nog steeds, stompzinnige Zwarte Pieten discussie in een demonstratie op het Malieveld in Den Haag. Een demonstratie, ja, over een niet bestaand sprookjesfiguur van een kinderfeest. De ludieke Pietitie had al bewezen dat het merendeel van de bevolking vóór het behoud van Zwarte Piet was. VN bemoeienis kon in deze in het belachelijke getrokken worden. Klaar, de kous is af, doorgaan met werkelijk belangrijke zaken zou je zeggen.

Daar dachten een paar honderd mensen anders over en die reisden af naar het Malieveld voor een demonstratie. Wat zijn dat voor mensen? vraag ik me dan meteen af, en mijn angstigste vermoedens hieromtrent zijn bewaarheid geworden. Het is de niet gehinderd door enige kennis van zaken éénhersencellige in trainingspak geklede blanke onderlaag van de bevolking die om de drie woorden in hun conversatie het woord 'kankâh' gebruikt om hun punt te maken en in alles een complot ziet tegen de maatschappij in het algemeen en tegen henzelf in het bijzonder.

Bewijs hiervan is deze gebeurtenis waar een vrouw wordt belaagd door de elkaar ophitsende verstandelijk beperkten tijdens de demonstratie. Ik heb het gisteren al op Facebook gezet, maar het laat me niet los, vandaar dat ik er in dit blogje nogmaals de aandacht op wil vestigen. Het gaat er al lang niet meer over of Zwarte Piet wel of niet racistisch is, het gaat om het feit dat de demonstranten op deze manier hun eigen racistische gevoelens en denkwijze menen te moeten uiten. Er is ook een videofilmpje van maar dat ga ik hier niet tonen.

De geestelijk makkelijk te manipuleren demonstranten, vol van hun eigen gelijk, voelden zich gesteund door aanwezigheid van leden van extreem rechtse groeperingen als Identitair Verzet, waarvan het hier aanwezige lid samen met andere extreem rechtsextremisten ooit een Joodse begraafplaats vernielde, Autonome Nationaal Socialisten en Nederlandse Volks Unie. Tot grote vreugde van de aanwezigen nam Tweede Kamerlid voor de PVV, Joram van Klaveren, een petitie ontvangst voor het behoud van Zwarte Piet. Toen hij het podium betrad gonsde het in het publiek: "Goed zo, de PVV" en "Klote buitenlanders".

De makers van Pietitie, waarvan de 2,1 miljoen likes zijn aangeboden aan Joram van Klaveren zeggen met klem hier niets mee van doen te hebbben, zelf zouden ze na het weekend bekend maken wat ze er mee wilden gaan doen.

Mijn mensbeeld was al niet zo positief, en word er met dit soort walgelijkheden, die niet zouden misstaan in het diep religieuze racistische zuiden van Amerika, niet beter op, het maakt me alleen maar verdrietig. Tot slot nog een, uiteraard anonieme, reactie op het bericht van Gerrit de Heus over de uit de hand gelopen demonstratie wat eigenlijk alles zegt over het wereldbeeld van de extreme Pro-pietenaanhangers.

.. zegt:

26 oktober 2013 om 23:09

gozer..ik weet niet op welke drugs jij ga..ja jij die dit stuk heeft geschreven. maar wat je hier probeert duidelijk te maken gaat je niet lukken

Gebroken ijs

Gisteren was het eerste voorzichtige begin voor theatervriend Harry en mij van het culturele seizoen. Onze eerste theatervoorstelling van dit jaar vond plaats in Rijswijk waar vriend Ruud, lid van toneelgroep Elf , schitterde in een rol in de voorstelling "Gebroken IJs".

Eerst hebben we samen met Remco een hapje gegeten bij het restaurant waar de hele spelersgroep ook bleek te dineren, zij gingen natuurlijk eerder weg en we hebben ze een gebroken been gewenst zoals gebruikelijk is in theaterkringen. Weer even goed bijgekletst alvorens wij ook richting het theater liepen voor de première.

Op het dek van een luxueus cruiseschip vertoeft een aantal vaste opvarenden. 

Als er nieuwe gasten aan boord komen, geeft dat meteen leven in de brouwerij. 

Wanneer iedereen aan elkaar gewend is en als het ijs eenmaal 

gebroken is, ligt de romantiek op de loer.

Het is een komedie geschreven door Haye van der Heyden en het was leuk Ruud weer eens op toneel te zien na lange tijd niet gespeeld te hebben. Het is natuurlijk een amateurtoneelgezelschap en niet iedereen acteert even goed, maar belangrijk is dat deze groep mensen plezier beleven aan het samen iets maken en neerzetten. Wel wil ik Alma de Graef even noemen die in haar rol van Iris voor mij het leukste en ook best gespeelde personage neerzette. 

Leuk was het om ook in het publiek wat mensen te herkennen uit vroeger tijden, uit een ander leven zelfs.

De kop is er af, laat het theaterseizoen maar tot ons komen!

Staand: Will van de Broek, Nic Koster, Christine Visser en Caroline Jacobs
Zittend: Ruud Kies en Alma de Graef

Bloosloos

Bloosloos, ik kende het woord niet, maar ik omarm het nu al. Gisteren las ik dat etiquettedeskundige Reinildis van Dithuyzen sprak over een bloosloze samenleving. Allereerst kan ik me al heel vrolijk maken over de term etiquettedeskundige, maar met zo'n naam vraag je er ook om, ik bedoel Joke de Vries als etiquettedeskundige klinkt toch minder professioneel. Maar laat het wel gezegd zijn dat Reinildis veel meer heeft gedaan en nog steeds doet dan dat, maar ik dwaal af.

Een bloosloze samenleving dus, Reinildis refereerde aan een voorval waarin een restauranteigenaar aan een vrouw vroeg, die midden in zijn restaurant borstvoeding aan het geven was, dit vooral niet te doen daar. Reinildis vond het absurd en begreep niet dat de dame in kwestie niet inzag dat je zulke intieme dingen niet in het openbaar doet. Ik ben het met haar eens, er is een tijd en plaats voor alles en dit is geen van beide.
Oermoeders zullen nu in het verweer komen dat het 'natuurlijk' is, maar ik hoef het niet te zien dat de vrucht van hun schoot aan hun tiet ligt te lurken. Iieuw!

Niemand bloost nog, vindt Reinildis, alles moet maar kunnen. En het klopt, mensen hebben geleerd voor zichzelf op te komen en dat op zich is goed, maar er heerst nu een soort terreur van een doorgeslagen mondigheid. Luid en hard in het openbaar vervoer telefoneren zodat iedereen kan meegenieten, merkwaardiger wijze zijn dit ook vaak de personen die prat gaan op hun (niet bestaande) privacy. ("Nee hoor geen Albert Heijn pasje voor mij, ze hoeven niet te weten wat ik koop").

Of mensen die altijd overal gevraagd en vooral ook ongevraagd op hoge toon hun menig verkondigen, onder het mom van 'aan mij weet je wat je hebt, ik zeg meteen wat ik vind'. Waarom? Je mening is alleen belangrijk voor jezelf, dring het anderen niet op. Ik schrijf in mijn blogjes ook vaak hoe ik de dingen zie, soms wat gechargeerd, maar nooit dwingend, meer ter leering ende vermaeck. Het zijn ook de mensen die áls ze gelijk hebben dat ook graag willen horen. ("IK had gelijk hè?!") Dit bevestiging zoekend gedrag is mij vreemd. Het gebeurt wel eens dat ik wéét dat ik gelijk heb maar dat ik de ander, die een wat gevlekt gelaat begint te krijgen vanwege het verschil in opvatting, het gelijk gun. ("O zit het zo joh? Nooit geweten") Iedereen blij.

Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen in de huidige maatschappij van bloosloosheid, de ik-heb-er-recht-op-mensen, de het-is-gratis-dus-ik neem-er-meer-dan-één-mensen, de waarom-zou-ik-voor-de-metro-betalen-ik-trap-gewoon-het-poortje-in-mensen, en ga zomaar door. Ik begin maar niet over welk een bloosloze diarree er middels de (commerciële) TV zenders over ons wordt uitgestort.

Zullen we ons gewoon weer eens heel ouderwets gaan generen? Plaatsvervangend doe ik het al geregeld.

Herinnert U zich deze nog? #38

HENK & HENK

"SINTERKLAAS WIE KENT HEM NIET"

1982

Aantal weken: 5

Hoogste positie: 18

De Nederlandse popgroep Het Goede Doel hadden een bescheiden hit met het niet onomstreden nummer "Gijzelaar" toen de twee voormannen Henk Westbroek en Henk Temming deze sinterklaassingle opnamen die bijna gelijktijdig uitkwam met de nieuwe single van Het Goede Doel "België", wat de groep voorgoed op de kaart zette.

Op de andere kant van de single stond "Het Hoort Met Kerstmis Ook Te Sneeuwen" wat het plaatje geschikt maakte voor de gehele decembermaand. Door het geharrewar over Zwarte Piet is, nog ver voordat de goedheiligman voet aan wal heeft gezet in Nederland, dit 31 jaar oude liedje opnieuw een hit. Mede door de oproep van DJ Patrick Kicken om het als een soort protest te downloaden staat het op nummer 1 in de iTunes top 10. 

Henk Westbroek laat weten: 'Ben dolgelukkig dat een onschuldig sinterklaasliedje als keiharde protestsong op 1 in de hitparade staat'

Tegeltjeswijsheid 96

In het lood geslagen

Na opnieuw een telefoontje van mij richting Woonzorg Nederland betreffende de lekkage omdat ik niet zoals beloofd werd teruggebeld, is er uiteindelijk tóch een afspraak gemaakt. Gisterochtend kwamen er twee loodgieters, en mijn vermoeden bleek correct te zijn, het probleem zit in het plafonnetje van de galerij wat tevens ook de vloer is van het gedeelte bij het raam in de slaapkamer.

De jongste van de twee mannen klom met gevaar voor eigen leven op de rand van de galerij, aah de roekeloze overmoed van de jeugd, en sloeg barrehands het daar aanwezig en omgekrulde lood weer op z'n plek. Hoe dat van z'n plek is geraakt is een raadsel, maar het zou zomaar met de vermaledijde renovatie te maken kunnen hebben van 2012. Toen is ook het plafonnetje van een nieuwe dekplaat voorzien en wat ik al vermoedde daar loopt met regen water in, zo constateerde ook de mannen.

Aan de kopse kant schijnt de onderste voeg nu opnieuw gevoegd te moeten worden omdat het ook daar poreus is, maar dat is geen loodgieterswerk, dat gingen ze aan Woonzorg doorgeven zodat die daarop actie kunnen ondernemen. Dat gegeven is voor mij reden om dat heel nauwkeurig in de gaten te gaan houden, want de woningbouw is niet zo goed met dit soort afspraken.

Omdat ik voor deze werkzaamheden niet thuis hoef te blijven heb ik de loodgieter verzocht om met zijn bevindingen ook door te geven dat ik op de hoogte gesteld wil worden wanneer er iets wordt gedaan. En dat laatste, weet ik uit ervaring, zal niet worden gedaan, sterker nog, ik durf zelfs te verkondigen dat de mogelijkheid bestaat dat er helemaal niets gedaan gaat worden. Ik ben het debacle met ruim 6 maanden durende renovatie in het algemeen en met mijn zijraam in het bijzonder nog niet vergeten.

Afwachten maar weer, maar het weer op z'n plek slaan van het lood zal misschien al schelen.

De onderste voeg moet vervangen.

Toen en Nu: Maroesja Lacunes

Maroesja Lacunes is de dochter van de bekende entertainer Toby Rix en zal voor altijd in het collectieve geheugen gegrift blijven als Tika in de jeugdserie die van 1972 t/m 1974 heeft gelopen 'Ti-ta-tovenaar'

Vanaf 1967 tot 2002 heeft Maroesja in talloze theaterproducties gestaan uiteenlopend van het Theater van de Lach tot Brecht. Ook heeft ze in een negental speelfilms gespeeld en verschillende TV producties, voor het laatst in 2010.

Nu leent ze haar stem vooral voor commercials, nasynchronisatie en voice-overs. Maroesja is ook kunstenares en heeft een eigen atelier in Amsterdam. Ze is nu 68 jaar en getrouwd met Henk Votel die in 'Ti-ta-tovenaar' de rol van opa speelde.

Nutteloze weetjes

Één op de 10 Europese baby's wordt verwekt
in een bed van IKEA.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Van alle foto's die tussen 1838 en 1960 zijn genomen, zijn
meer dan de helft babyfoto's.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Beyoncé Knowles is een achtste nicht, vierde graad van
Gustav Mahler.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Argentinië is het op acht na grootste land met de op acht na
grootste Joodse bevolking.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Liechtenstein is het op zes na kleinste land maar de grootste
exporteur van kunstgebitten.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
8 Januari 1835 was de enige dag in de geschiedenis dat de
Verenigde Staten vrij waren van nationale schuld.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De schaar is een uitvinding van Leonardo da Vinci.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Peruanen eten per jaar meer dan 60 miljoen cavia's
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
George W. Bush noemde 'Rupsje Nooitgenoeg' van Eric
Carle als zijn favoriete kinderboek. Bush was 23 toen het
boek werd uitgegeven.

Het zwartepieten is begonnen

Op dit moment telt de wereld 27 miljoen slaven, ook in Europa, ook in Nederland. Dat zijn er meer dan er ten tijde van de bijna 400 jaar durende trans-Atlantische slavenhandel uit Afrika zijn gehaald. In het Amerika van 1850 koste een slaaf het equivalent van €31.000,- nu ligt de gangbare prijs rond de €70,-

Je zou dus denken dat mensen die zeggen nog steeds last hebben van het feit dat hun verre voorouders als slaaf zijn verhandeld zich enorm inzetten om deze walgelijke misstanden aan de kaak te stellen. Denk opnieuw. Hier in Nederland zijn er mensen met te veel vrije tijd om handen die net nadat de pepernoten in september in de winkel liggen zich maar weer eens druk gaan maken om het kinderfeest Sint Nicolaas en met name om Sint's trouwe helpers de Zwarte Pieten. Ze vereenzelvigen zich dus met Zwarte Piet. Zwarte Piet die er om bekend staat cadeautjes uit te delen en nimmer zelf zijn hand ophoudt....

Dit jaar is geen uitzondering van de 790.000 inwoners van Amsterdam zijn er 21 van Surinaamse en Antilliaanse afkomst die de actie 'Zwarte Piet is racisme' in het leven hebben geroepen. En Amsterdam meent nu de intocht niet door te moeten laten gaan. Alsof dat nog niet belachelijk genoeg is, doen de Verenigde Naties onderzoek naar het Nederlandse Sint Nicolaasfeest. Onder verantwoordelijkheid van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten buigt een commissie zich over de vraag of Zwarte Piet een racistisch stereotype is. We hebben het nog steeds over een kinderfeest met sprookjesfiguren.

In Denemarken worden er op de Faeröer-eilanden als volksvermaak jaarlijks dolfijnen afgeslacht, daar hoor ik niemand over bij de VN, en hoe omzichtig wordt er bij de VN omgesprongen met dictator Assad in Syrië die zijn bevolking met gifgas bestookt, of de Russische Poetin die de mensenrechten met voeten treedt, Mugabe in Zimbabwe, nee dan het Nederlandse Sint Nicolaasfeest met Zwarte Piet, dat moet écht hoog op de agenda!

Sint Nicolaas hoort bij de Nederlandse cultuur, en grappig is dat al de hierover klagende mensen die er voor kiezen om in Nederland te komen wonen verwachten, nee, eisen dat ze hun eigen cultuur trouw kunnen blijven, daarvoor is ruimte, maar vervolgens zouden wij zaken in onze eigen cultuur moeten gaan aanpassen omdat het hun niet zint. Ze hóeven hier niet te wonen, het is een keuze, ze kunnen zo weer terug of naar een ander land, niemand houdt ze tegen.

Bovendien is alles wel heel anders dan in de tijd van de slavernij, uit onderzoek is gebleken dat buitensporig veel allochtonen 'uitkeringsgerechtigd' zijn en dat er verhoudingsgewijs meer allochtonen in de gevangenis zitten dan autochtonen, dat moet betaald worden natuurlijk, door de werkende mensen als loonslaven.

En waar houdt dit op? Voelen de oudere Nederlanders zich niet te kijk gezet door de 1660 jarige Sint die zoveel kwieker is dan de gemiddelde rollatorbejaarde hier? Moet Holle Bolle Gijs op last van de obesitasvereniging niet uit de Efteling verdwijnen? Hoe lang moeten wij witten nog tegen blanke vla en blanke lak aankijken in de schappen? Als Zwarte Pieten niet meer mogen, mogen dan álle zwarte mensen die zich opzichtig kleden niet meer? Zijn roze koeken niet beledigend voor de homoseksuelen? Is Roodkapje niet een onderdrukte hoofddoekdragende vrouw? Kan het zomercarnaval in Rotterdam nog wel? Ik bedoel als er iets stereotiep is...

En welke kleur dan wel?
Gele en Rode Pieten vallen al af (Chinezen en Indianen)
Groene Pieten? We willen toch eventuele buitenaardsen niet bij voorbaat al voor de kop stoten.
Blauwe Pieten? Verwarring voor de tere kinderziel, smurfen kunnen door een waterkraan.
Roze Pieten? Homo's in opstand.
Paarse Pieten? Een mes in de rug voor nabestaanden van mensen die door verstikking om het leven zijn gekomen
Oranje Pieten? Alleen met voetbal dat is er in de winter niet
Grijze Pieten? Worden het net zombies niet echt voor de kindertjes
Witte Pieten? Niet nóg meer blanke overheersing

Ik ben zo blij dat míjn Sint en míjn Piet, Adrie van Oorschot en Piet Römer deze idiote charade niet meer mee hoeven maken.

Lekkage

Toen ik weer thuis kwam half september uit het zonovergoten Schiermonnikoog, bleken er hier in het westen van het land enorme stortbuien gewoed te hebben. In mijn nog steeds vloerbedekkingsloze slaapkamer zag ik plots bij de muur van het 'uitbouwtje' , vlak bij het raam vochtige plekken. Omdat de vloerbedekking zou gaan komen heb ik de verwarming een paar dagen en nachten hoog aangezet, dat kon omdat ik er toch nog niet sliep en het vocht verdween.

Toch de woningbouw gebeld en de meneer die kwam heb ik dus uitgelegd wat er aan de hand was, maar hij wilde het zien als het daadwerkelijk nat was, dan kon hij er gericht iets aan doen, mijn uitleg was niet voldoende. De vloerbedekking werd gelegd en het weer knapte op, tot vorige week het weer heel hard ging regenen en de vochtige plekken ook weer verschenen.

De slaapkamer weer voor een klein gedeelte ontruimt en de de vloerbedekking, die ook al nat werd, teruggeslagen. De woningbouw gebeld voor maandag aanstaande, maar ik zou gebeld worden voor een afspraak, dat doen ze vervolgens niet, hun policy is om gewoon ineens aan de deur te staan weet ik uit ervaring, dus hoop ik dat dat dan inderdaad maandag zal zijn.

Nu het weer droog is zijn de vochtplekken ook weer weg, maar die komen er weer zodra het gaat regenen, daarom heb ik er een foto van gemaakt zodat ie het kan zien. Het zit precies in het stukje wat buiten de gewone gevel valt, dus volgens mij moet daar gekeken worden wat er aan de hand is.
Misschien is het al jaren zo en heb ik het nooit gemerkt. Ik wacht het maar af.

Gaat de gescheiden mol het flikken?

Vanavond zit ik er weer klaar voor, het jaarlijkse evenement wat voor Nederlandse begrippen het dichts in de buurt komt van een Amerikaanse awardshow, de uitreiking van de Gouden Televizierring 2013. 

Het is altijd een ons kent ons samenzijn van de Nederlandse (TV)-showwereld, en omdat het maar een klein gebied is wat ze bedienen kennen ze elkaar ook allemaal wel. 

De belangrijkste categorie is natuurlijk welk programma de Gouden Televizierring gaat ontvangen, makers kunnen niet vaak genoeg benadrukken hoe blij ze met de prijs zijn omdat het een publieksprijs is.

De genomineerden zijn

"Wie Is De Mol"

Dit programma is nu voor de zevende (7e!) keer genomineerd, wat in die kringen een Anita Witziertje heet. Ik denk dan in termen van autorijden, als je 6 keer zakt voor je examen, wil je dan nog een 7e keer op? Maar aan de andere kant weet ik van vrienden dat zij en vele anderen heel veel plezier beleven aan dit programma. Ik heb het al eerder gezegd en zeg het nog maar eens, ik ben er te dom voor, ik snap er niks van, daarom kijk ik het niet, maar het zou leuk zijn als ze, net als Anita Witzier, het na veel nominaties dan toch een keer redden.

"Flikken Maastricht"

Een heel succesvolle politieserie die al 7 seizoenen loopt en pas nu voor de eerste keer genomineerd is. Ik heb wel eens een aflevering gezien, en vond het goed, maar toch ben ik niet meer episodes gaan kijken, maar als je 7 seizoenen lang het publiek kan blijven boeien is een overwinning verdiend.

"Divorce"

Het enige programma wat ik gevolgd heb en waarvan ik dus stiekem hoop dat het gaat winnen. Nog maar 1 seizoen te zien geweest, seizoen 2 komt er aan, en nu al genomineerd voor deze fel begeerde prijs, dat zegt toch wel wat. 

Ik wens alle genomineerden, ook die in de andere categorieën en alle kijkers een geweldige avond. Moge de beste man-vrouw-programma's winnen!

Wie Is De Mol

Flikken Maastricht

Divorce

Vriendschapsjaar

Met sommige vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Nederland en Rusland 'vieren' dit jaar hun vriendschap. Een jaar waarin de banden tussen de landen zou moeten worden aangetrokken. Dat begon al goed in januari met de zelfmoord in zijn cel van Alexandr Dolmatov. De Russische asielzoeker kwam naar Nederland omdat hij zich als tegenstander van Poetin in Rusland niet veilig voelde.

De altijd vrolijke en goedlachse Poetin haalde zich internationale verontwaardiging op de hals door het ondertekenen van de anti-homowet in Rusland. Ook uit Nederland kwam vanzelfsprekend veel protest.

In september werden in Rusland de 30 bemanningsleden van het Greenpeace schip Artic Sunrise gearresteerd, onder hen twee Nederlanders. Ze protesteerden tegen de voorgenomen olieboringen in het kwetsbare poolgebied. De bemanning van het onder de Nederlandse vlag varende schip is aangeklaagd voor piraterij wat tot een celstraf kan leiden.

Het in Nederland gestationeerde Russisch diplomaten echtpaar Borodin lusten naar oud Russisch gebruik wel een glaasje. Mevrouw ramde met haar dronken kop 4 auto's terwijl manlief dronken zijn kinderen mishandelde en de door de buren gealarmeerde politie heeft hem dan ook in hechtenis genomen. Dat mag niet, diplomaten zijn onschendbaar (wie heeft zoiets bedacht en waarom?) Poetin waagde het woord mensenrechten in zijn mond te nemen, en niet omdat hij die zelf aan zijn laars lapt, maar om Nederland er op te wijzen dat ze die met voeten treden. De gotspe.

En 15 oktober is de Nederlandse diplomaat Onno Elderenbosch door twee mannen mishandeld in zijn woning in Moskou. Er wordt nog onderzocht naar wat, hoe en waarom. Ik heb wel een idee, maar zeg dat niet, de armen van Poetin zijn namelijk lang.

Wat een feestelijk jaar. Nu zouden de festiviteiten eindigen met een bezoek aan Poetin van koning Willem-Alexander en koningin Máxima op 9 november aanstaande. Het zal niet de eerste dictator zijn die een vriendschappelijk bezoekje van een Nederlands koningspaar krijgt, maar de Nederlandse regering zou ballen hebben als ze het bezoek annuleren, de regering ja, het paar zelf bestaan niet als zelfdenkende mensen in deze, ze moeten doen wat de regering zegt. Maar ik denk weet zeker dat de economische belangen zwaarder wegen.

En dan moeten de Olympische Winterspelen nog beginnen volgend jaar...

Soms moet je gewoon geheel in de geest van deze tijd ontvrienden.

Toen en Nu: Diana Ross

Ze draait al heel wat jaren mee, Diana Ross, ze vormde samen met Mary Wilson en Florence Ballard (in 1967 vervangen door Cindy Birdsong) The Supremes, en hoewel Diana niet de beste zangeres was van de drie zong ze altijd de leadvocalen, wat op een bepaald moment er toe leidde dat de andere twee helemaal maar niet meer meezongen bij de plaatopnames maar werden vervangen door studiozangeressen. Bij liveoptredens waren ze wel te horen. De groepsnaam werd ook veranderd in Diana Ross & The Supremes.

In 1970 verliet Diana de groep en begon een zeer succesvolle solocarrière, die soms voorbij leek, maar altijd kwam ze weer terug. Ook heeft ze een paar films gemaakt, waaronder "Lady Sings The Blues" over het leven van Billie Holiday, "Mahogany" en "The Wiz" een 'zwarte' versie van de aloude filmhit "The Wizard Of Oz".

Ik heb één keer een concert bijgewoond van haar en vind haar qua stem niet zo heel goed, maar ondanks dat heeft ze wel een eigen 'sound'. Ze kleedde zich om de twee nummers om wat ook niet echt bijdroeg aan een bruisend geheel omdat de band dan maar wat speelde. Haar Supremes-tijd vind ik eigenlijk het leukste en de bekende hits uit haar solocarrière.

Haar laatste album dateert alweer van 2006, maar daarentegen toert de nu 69 jarige Diana nog steeds, dit jaar in Zuid Amerika en verschillende steden in de Verenigde Staten.

Zand er over

"Kwaad zijn is menselijk, kwaad blijven is duivels" zegt mijn moeder altijd, en zo is het maar net. Afgelopen weekend waren er duizenden mensen getuige van, dat na een ruzie van 18 jaar, de zusjes Alice en Caren weer samen optraden als Maywood  tijdens de Gerard Joling concerten in Ziggo Dome. De hereniging had vooraf heel veel media aandacht wat het slagen van zo'n verzoening extra druk geeft.

Stilzwijgend en ver buiten de media heeft een ander voormalig duo de strijdbijl begraven en zijn weer 'on speaking terms'. Dries Holten en Sandra Reemer hebben 38 jaar na het uiteenvallen van het uitermate populaire duo Sandra & Andres weer contact. Wat belangrijk is, is dat Sandra en Dries dit zélf wilden, zonder druk van buitenaf en zeker geen media bemoeienis. Dat houdt het puur en zuiver. Sandra zegt er op haar site dit over:

Na ruim 30 jaar heb ik weer contact met mijn vroegere zangpartner Andres (Dries Holten). Er is indertijd veel gebeurd maar de open mind van beide kanten heeft het uiteindelijk gewonnen.
Resultaat: hij vertelt in 3 korte verhalen zijn herinneringen uit onze beginperiode. Prachtig om te lezen omdat ik het toen iets anders heb beleefd. Ik ben Dries ontzettend dankbaar dat hij dit met ons wil delen. Kijk op http://www.sandrareemer.nl/

Sandra treedt nog maar zeer sporadisch als zangeres op, ze heeft een heel nieuwe invulling aan haar leven gegeven ze heeft zich op spiritualiteit gericht en de reis naar bewustwording die zijzelf heeft gemaakt en daardoor de vervelende pijnlijke ervaringen uit het verleden een plaats heeft kunnen geven. Sandra's visie hierover:

Vergeving is een heel krachtig gereedschap om af te rekenen met het verleden. Je hebt iets pas echt vergeven als je het in iedere vezel van je lichaam voelt dat je een deel van jouw verleden hebt los gelaten. Dan heb jij jezelf bevrijd. Dat betekent niet dat je de handelingen van de ander goed praat.
Om deze stap te zetten is het noodzakelijk dat je een open mind hebt. Dat je jouw ego aan de kant zet. 

Ik ben het volmondig met Sandra eens. Ik heb haar ruim 2 jaar geleden na een voorstelling ontmoet en vind haar een heel hartelijk mens. Ik zei toen tegen haar dat ze, nu ze weer op het toneel stond, lekker bezig moest blijven met haar vak. Ze beaamde dat, maar eerder schoorvoetend dan vol overtuiging voelde ik, en nu blijkt waarom, Sandra was toen waarschijnlijk al bezig met waar ze zich nu helemaal op heeft toegelegd, en gelijk heeft ze! Hier ligt nu haar kracht.

Nog een vermaard duo waarvan ik ook, waarschijnlijk tevergeefs, hoop dat ze ooit elkaar weer in de armen vallen is het Spaanse duo Baccara die na een kwestie in 1981 ieder hun eigen weg zijn gegaan en zelfs ieder een eigen Baccara hebben gevormd met een andere partner.

Een tweede immens populair Nederlands duo uit de jaren 70, Mouth & MacNeal, kunnen het nooit meer goed maken omdat Willem Duyn (Mouth) in 2004 is overleden. Sjoukje Smit (MacNeal) en hij konden van het begin af aan niet met elkaar door één deur en hebben zo goed en kwaad als het ging toch 4 jaar lang samengewerkt toen de bom barste, het is nooit meer goed gekomen.

Opvallend maar niet meer dan dat is dat alle vier de duo's ooit eens hebben meegedaan aan het Eurovisie Songfestival: Sandra & Andres in 1972, Mouth & MacNeal in 1974, Baccara in 1978 en Maywood in 1990. Ter leering ende vermaeck deze laatste info.

Maywood in Ziggo Dome 12 oktober 2013

Sandra & Andres

Baccara

Mouth & MacNeal

Tegeltjeswijsheid 95

Jamie knows best

Deze maand komt het zoveelste boek uit van TV-chef Jamie Oliver en zal zoals al de voorgaande boeken een bestseller worden. Het drukke manneke met de wilde handgebaren heeft een geschat vermogen van zo'n 175 miljoen, dan heb je het goed gedaan. Als ik hem bezig zie denk ik altijd, hoe moeilijk kan het zijn? Maar als ik een mes zou hanteren zoals hij dat doet had ik geen vingertjes meer, en daar waar ik loop te klungelen met maatschepjes doet hij uit de losse pols allerlei ingrediënten bij elkaar. Het is een gave.

Het boek wat uitkomt is getiteld "Bespaar met Jamie", niks te vroeg in deze tijden van crisis. Het is een boek waarin 120 low budget recepten staan voor mensen met een krappe beurs. Jamie wil laten zien dat je ook met weinig geld lekkere en gezonde gerechten op tafel kunt zetten.

Al jaren roept Jamie dat mensen die minder te besteden hebben hun geld verspillen aan fasfood en kant-en-klaarmaaltijden. Hij zegt hier over:
"Ze kiezen voor troep en kopen vervolgens wel een flatscreen. Laksheid is het."
Mij was ook opgevallen dat er in veel achterstandswijken het belang van de nieuwste mobieltjes en de grootste flatscreens boven alles gaat, het is net of men in die kringen aan status wint als er zo min mogelijk muur en zoveel mogelijk beeld te zien is. Ik kan dus met Jamie meegaan in deze.

Jamie ziet het als zijn missie om zoveel mogelijk nuttige informatie te geven, dit nieuwe boek is geboren uit de vele verzoeken via social media waarin werd gevraagd om een boek met lekkere gerechten die geen grote aanslag op de portemonnee doen. Jamie stelt: "In Zuid Europa maakt men van een paar mosselen wat cherrytomaatjes en een pak goedkope spaghetti een heerlijke pasta, dat kunnen ze op de een of andere manier in West Europa niet."

Maar binnenkort kunnen wij dat dus ook met het nieuwe boek van Jamie, uitgegeven bij Kosmos, ISBN 9789021555225. Eet smakelijk!

Chez nous

Gisteren met vrienden Harry, Rick en Christian naar de film "Chez Nous" geweest, maar eerst hebben we heerlijk gegeten en bijgekletst in restaurant Caffé Italia, voor Harry en mij al bekend en gewaardeerd en ook Rick en Chris waren te spreken over het gebodene. Het restaurant is aan de overkant van de bioscoop en dat was gisteren met al die regen heel prettig.

De film is erg leuk, in de stijl van "Alles Is Liefde" en "Valentine's Day", een lekkere feelgood movie dus. Leuk vind ik dat gelauwerde acteurs als John Leddy, Peter Faber en mijn persoonlijke favoriet Jack Wouterse naast jonge acteurs spelen die nog een mooie carrière in het verschiet hebben als Achmed Akkabi en Tobias Nierop. De film is geschreven door Frank Houtappels en Tim Oliehoek had er een hele kluif aan om de film deels te regisseren tijdens Gaypride.

Alex Klaassen speelt een geweldige hoofdrol als Bertie, een schattige Achmed Akkabi als de verlegen Rachid, Thomas Acda speelt de wat onbeholpen Gijs, maar allemaal met het hart op de goede plaats, zelfs de norse Jack Wouterse als De Beer draait op een gegeven moment voorzichtig wat bij.

Verder verklap ik niet te veel omdat nog veel mensen de film gaan zien en was je het niet van plan, toch maar gaan je komt met een glimlach om je mond weer uit de bioscoop.

De cast met Tim Oliehoek en Frank Houtappels

Koperwiek

In 1967 werd winkelcentrum de Koperwiek opgeleverd en toen ik eind 1991 samen met verloofde in Capelle kwam wonen was het winkelcentrum er nog steeds, maar heeft toen niet veel indruk op me gemaakt, ik deed mijn boodschappen in een ander winkelcentrum omdat Albert Heijn daar veel groter was. 

In 1993 verliet ik verloofde en Capelle om me in Rotterdam te gaan vestigen om in 2000 weer terug te keren, inmiddels was er een metroverbinding met grote broer Rotterdam en was er een metrostation bij de Koperwiek met de in mijn ogen nogal excessieve naam 'Capelle Centrum'. Centrum? Welk centrum? Die paar winkeltjes?

Daar moet ik nu toch op terugkomen de Koperwiek anno nu is in niets te vergelijken met die van 20 jaar geleden. Was ik een paar jaar geleden al enorm verheugd met de komst van Xenos naar het winkelcentrum, onlangs ontdekte ik een T-Mobile shopje wat erg handig is zo dichtbij, zeker nu ik volgende maand aan de andere telefoon 'moet', en van de week zag ik dat ook het hippe Rituals hier een winkeltje heeft geopend. 

Daarnaast is het winkelcentrum onlangs grootschalig opgeknapt, zodat met recht gezegd kan worden dat Capelle een (kunstmatig) centrum heeft, compleet met restaurants, theater en bibliotheek. 

In loving memory: Eartha Kitt (1927-2008)

Na een verschrikkelijke jeugd (verkocht door haar moeder onder dwang van haar stiefvader omdat hij haar niet zwart genoeg vond) begint ze in New York een carrière als danseres, ze heeft zelfs James Dean in haar klas gehad. Ontdekt in "New Faces Of 52” begint ze ook een zangcarrière
In het Amerika van die dagen deed ze veel stof opwaaien door haar repertoirekeuze. Het nummer "I Want To Be Evil" was in verschillende staten verboden. Haar ironische songs gingen meestal over rijke mannen en hoe die te krijgen. "C'est Si Bon"(in het Frans) "Just An Old Fashioned Girl", "Uska Dara" (in het Turks) en het gewaagde "Santa Baby", zijn enkele bekende hits uit de jaren 50. 

Ook is de rol van Catwoman in de TV Serie"Batman" speciaal voor haar geschreven. Het noodlot sloeg toe in 1968 tijdens de Vietnamoorlog toen Lady Bird Johnson, de vrouw van de toenmalige president van Amerika, met vooraanstaande vrouwen een debat aanging aangaande de maatschappij in Amerika en hoe die te verbeteren. Eartha liet zich kritisch uit over de Vietnampolitiek van president Johnson: 

'The children of America are not rebelling for no reason. They are not hippies for no reason at all. They are rebelling against something. There are so many things burning the people of this country, particularly mothers. They feel they are going to raise sons — and I know what it's like, and you have children of your own, Mrs. Johnson — we raise children and send them to war. You send the best of this country off to be shot and maimed. No wonder the kids rebel and take pot.'

Mrs, Johnson raakte door Eartha's opmerking van streek en barste in huilen uit. Dat kwam Eartha duur te staan. “Nooit zal deze vrouw nog mogen werken in de USA” was de reactie van President Johnson en Eartha week uit naar Europa, met name Parijs alwaar ze in de Moulin Rouge optrad. Pas in 1978 stond ze voor het eerst weer in Amerika op het podium in een stuk waarin ze op een schild naar binnen werd gedragen en haar eerste tekst was: 'Here I am' wat haar een minutenlange staande ovatie opleverde.

Ik leerde haar in 1983 kennen toen ze op haar 56e een discohit had met "Where Is My Man", geproduceerd door dezelfde mensen achter Village People. Eartha zei hierover: 'The kids have to know there is an Eartha Kitt out there'. Na haar discoperiode uit de jaren 80 nam ze haar oude repertoire van blues en jazz weer op en toerde daarmee door Europa en USA. Haar hit “Where Is My Man” wordt om de zoveel tijd weer eens geremixed (1994/1998/2000). Toen iemand vroeg naar haar periode met Jacques Morali antwoorde ze: 'Never mention his name again, or I have to ask you to leave this room'. Eartha heeft namelijk nooit geld gezien van haar periode met hem.

Naast zangeres was Eartha ook in  meer dan 30 films te zien, in het theater en was ze actief voor vele sociale doelen en was ze een voorstander van gay marriage:  'I support it because we're asking for the same thing. If I have a partner and something happens to me, I want that partner to enjoy the benefits of what we have reaped together. It's a civil-rights thing, isn't it?' Over haar vele homoseksuele fans had ze ook een visie: 'We're all rejected people, we know what it is to be refused, we know what it is to be oppressed, depressed, and then, accused, and I am very familiar with that feeling. Nothing in the world is more painful than rejection, I am a rejected and oppressed person, that is how I understand them, as best as I can, even though I am heterosexual'

Eartha Kitt overleed op 25 december 2008 op 81 jarige leeftijd aan darmkanker.

Eartha als Catwoman

Ja/Nee

Folders, ik ben er dol op! Hoe anders kom ik er achter dat er dingen zijn waar ik niet zonder kan? En, nog belangrijker in deze desperate tijden, welke aanbiedingen zijn er van producten die ik altijd gebruik, zodat ik die voordeliger in kan slaan? Dat kan hoog oplopen, een aantal weken geleden had ik voor ruim € 50,- korting bij Kruitvat door gewoon spullen te kopen die ik normaal ook koop alleen nu veel voordeliger.

Ik heb dan ook geen Nee/Nee (geen ongeadresseerd reclamedrukwerk/geen huis aan huis bladen)  of Nee/Ja (geen ongeadresseerd reclamedrukwerk/wel huis aan huis balden) sticker op de brievenbus, ik neem de folders graag door, de huis aan huis bladen zou ik zonder kunnen, maar zo'n sticker is er niet, wil je geen huis aan huis bladen, mag je ook geen reclamedrukwerk. Raar, maar ik kan er mee leven, ik gooi ze meteen bij het oud papier.

Grappig zijn de mensen die één van de twee stickers op hun brievenbus hebben maar vervolgens wel klagen dat ze geen kortingstickertjes hebben ontvangen van winkels. Ze nemen die teleurstelling niet als een gevolg van hun eigen keuzes, maar ventileren op hoge toon hun verontwaardiging. Waarschijnlijk zijn dit dezelfde mensen die niet aan die infantiele Postcodeloterij meedoen, maar wel overstuur raken als hun straat in de prijzen valt en zij als gevolg van hun keuze dus niet. Ik mag het bekende gezegde dan ook graag omdraaien: 'Heel veel menselijks is mij vreemd'.

Fire drill

Vrij onregelmatig, maar altijd op een maandagochtend kan het gebeuren dat er op het werk een brandoefening is. Door het gebouw wordt dan omgeroepen dat en waar er brand is. Collega's van de Bedrijfshulpverlening (BHV) gaan dan in draf met een brandblusser op de schouder richting de aangegeven plek. Soms is dat voldoende maar er kan ook een ontruiming geoefend worden en dat was gisteren het geval.

Daar is een soort van protocol voor met gelamineerde aanwijzingen en hesjes, maar hoe het precies zit is voor mij in ieder geval niet helemaal helder. Ik kreeg ook iets in mijn handen gestopt wat ik moest opvolgen, maar ik begreep niet welke plek er nou bedoeld werd waar ik moest gaan controleren of er nog mensen aanwezig waren. Dus gingen we van de derde etage met de stroom collega's mee naar de afgesproken plek waar we ons moeten verzamelen in geval van calamiteit. 

Toen iedereen weer terug het gebouw inging kwam collega Dymphna er pas uit, die was dus vergeten en zou door de vuurzee zijn overmand als het geen oefening was geweest. Het was weer duidelijk dat het vooral niet duidelijk was hoe nu precies te handelen, reden om het nog wat vaker te gaan oefenen ons ervan bewust dat als er, God verhoedde, daadwerkelijk een grote brand zou uitbreken alles heel anders zal gaan dan de oefening op maandagochtend. We hopen het nooit mee te maken.

7 Oktober 1913

Vandaag is het 100 jaar geleden dat Simon Carmiggelt werd geboren. Simon heeft heel veel gedaan in zijn leven maar is vooral bekend van zijn cursiefjes, waarvan er onder pseudoniem "Kronkel" vanaf 25 oktober 1946 tot november 1987 zo'n 10.000 zijn verschenen in Het Parool. Van die cursiefjes, nu zouden we zeggen columns, werd er ook ieder jaar een bundel uitgebracht met een selectie, en in mijn jeugd heb ik die boekjes verslonden. Ik vond ze heerlijk om te lezen.

De manier waarop Simon schreef was dat van een goede observator. Slenterend door de stad vond hij zijn inspiratie, hij verwerkte een detail of een voorval  tot een compleet verhaal, luisterde naar mensen en gebruikte elementen uit hun conversaties. Soms was een cursiefje zo uit het leven opgeschreven en altijd had je het idee dat wat je las zich dagelijks ontelbare malen voordeed. Iedere situatie had een grote vorm van herkenbaarheid.

Ik hield van zijn droog komische stijl van schrijven, die milde ironie en nooit ten koste van anderen, dat is bij de talloze hedendaagse columnisten wel anders. Van mij mag het, om met Youp van 't Hek te spreken, best 'schuren', maar soms gaat het wel heel erg ver, hoewel dit ook een heel andere tijd is dan waarin Simon schreef, die trouwens nooit over politiek of actualiteit berichtte, maar altijd over de mensen die hij zoal tegen kwam of over zijn eigen ontmoetingen en situaties waarin hij verzeild raakte.

Simon Carmiggelt is in 1987 op 74 jarige leeftijd overleden.

Tegeltjeswijsheid 94

Toen was geluk heel gewoon

Omdat ie vriendelijk geprijsd was, er extra korting over verleend werd plus personeelskorting heb ik het gedaan. Ik heb de complete DVD-box van de serie "Toen Was Geluk Heel Gewoon" aangeschaft. De populaire serie heeft gelopen van 1994 tot 2009 en speelde zich af in de jaren 1959 t/m 1974.
Ik heb lang niet alle afleveringen gezien, dus is er nog veel nieuw voor me.

Voor het wel en wee van de echtparen Kooijman en Stokvis werd in eerste instantie gebruik gemaakt van vertalingen van de Amerikaanse sitcom "The Honeymooners" vertaald door Gerard Cox en Sjoerd Pleijsier die ook de hoofdrollen vertolkten naast Joke Bruijs en Mouna Goeman Borgesius. Vanaf 1996 hebben Gerard en Sjoerd de afleveringen zelf geschreven.

Stiekem heb ik de serie ook gekocht omdat het personage Jaap Kooijman (Gerard Cox) een sterk uitvergrote versie is van mijn ome Ton, in die zin dat Jaap nogal dom is en dat was ome Ton zeker niet, maar het op luide toon konde doen van belevenissen en visies op het leven in het algemeen, daar herken ik zó ome Ton in, die helaas een paar jaar gelden is overleden.

As I type worden er sinds augustus filmopnamen gemaakt voor een heuse speelfilm die begint waar de serie ophield in het jaar 1974 en wel de dramatische WK Nederland Duitsland waar Jaap vanzelfsprekend buiten zichzelf van frustratie over raakt. De film moet in 2014 in de bioscopen gaan draaien.

Jean-Luc

Ilse Winter en Margaret Ford vonden dat er één dag in het jaar moest zijn voor dieren, de dames vonden 4 oktober een goede dag omdat het de feestdag was van Franciscus van Assisi, bekend om zijn bekommering over het lot van melaatsen, zwervers, maar ook dieren.

De eerste (wereld)dierendag was op 4 oktober 1930. Sinds de jaren 60 wordt deze dag tevens aangegrepen voor dierenrechtenactivisme. Ook werden er sedertdien activiteiten ontwikkeld om met name kinderen bij het onderwerp te betrekken. Op veel basisscholen wordt er op 4 oktober ook aandacht besteed aan dierendag, op sommige scholen nemen kinderen een huisdier of knuffel mee naar school.

Veel huisdieren worden op deze dag eens extra verwend. Zelf heb ik geen huisdieren omdat ik vind dat je als arbeidzame BAer te weinig thuis bent voor een huisdier, maar ik hou wel van dieren. Waar ik woon zijn veel watervogels en is het in het voorjaar een drukte van belang met waterhoentjes, eenden en zwanen die allemaal in of rond de vijver nesten. Daar kan ik van genieten.

Momenteel ben ik close met Jean-Luc de waakspin. zo'n twee weken geleden kwam ik op een dag de deur uit en daar zat Jean-Luc in een enorm web vanaf de bovenkant van de galerij tot aan de balustrade. Wij kunnen het goed met elkaar vinden en respecteren elkaars territorium. We hebben de afspraak dat hij niet binnenkomt en de boel vanuit zijn riante web in de gaten houdt. Als begroeting loopt Jean-Luc in zijn web met me op als ik voorbij loop van de één naar de andere kant.

Ik ben er erg voor dat wij mensen de dieren gewoon zoveel mogelijk ongemoeid moeten laten en daar waar nodig de helpende hand toe steken, zoals ik 's-winters pindaatjes neerzet op m'n lanai voor de vogeltjes, of in huis gestrande bijen, wespen, en spinnen vang en weer naar buiten breng. Het zinloos doden van dieren (ook insecten) daar kan ik met mijn verstand niet bij.

Ik wens iedereen samen met jullie (huis)dieren een fijne dierendag toe.

Jean-Luc

Socialbesitas

Binnenkort verschijnt er een boek over de nieuwste kwaal van deze tijd: socialbesitas. Mensen (veelal jongeren) die er aan lijden kunnen niet meer zonder hun smartphone, de druk om online sociaal te zijn en te reageren op alle berichten is constant aanwezig, zijn zijn bang om maar iets te missen.

Het boek is geschreven door verslavingsdeskundige Herm Kisjes en journalist, historica en docent Mayke Calis. In het boek worden ervaringsverhalen van jongeren en ouders afgewisseld met de nieuwste wetenschappelijke inzichten over het gebruik van social media.

Mensen met socialbesitas lijden onder andere aan:

• Phantom Vibration Syndrome: Je mobieltje voelen trillen terwijl dat niet zo is.
• Fomo (fear of missing out): De angst iets te missen op social media.
• Body Dismorphic Disorder: je steeds lelijker voelen omdat iedereen zich online zo mooi en gelukkig presenteert.
• Nomophobia (No Mobile Phobia): Niet zonder telefoon kunnen.

Het boek richt zich op jongeren omdat socialbesitas onder hen het meeste voorkomt. Herm heeft jongeren gesproken die zo'n 600 tot 1000 WhatsAppberichtjes per dag sturen. Per dag!!!

Het boek is er voor ouders, docenten en jongeren kost €19,95.

ISBN 9789490484064 Uitgeverij InnoDoks

Welja!

Laat ik voorop stellen dat ik het erg naar mijn zin heb op mijn werk, maar het is werk. Ik heb mezelf verhuurd aan een bedrijf om er op afgesproken tijden leuk te doen en daar krijg ik voor betaald. Niks meer niks minder. Omdat werk een groot gedeelte van je tijd beslaat is het wel belangrijk dat je het er plezierig hebt en dat heb je voor een considerabel deel zelf in de hand.

Wat voorheen ook zo fijn was, was dat je wist dat het op een bepaald moment klaar was. Als je gezond was en god het wilde was je op 65 jarige leeftijd klaar met werken. Dat is niet meer zo, die leeftijd waarop je niet meer hoeft verschuift bijna wekelijks. Enkele weken geleden ontving ik het jaarlijks pensioenoverzicht van mijn werkgever en daar werd al uitgegaan van de leeftijd van 67 jaar, 65 jaar kan nog wel, maar het pensioen wat je ontvangt als je tot 67 doorgaat is bijna het dubbele van als je op je 65e stopt. Iets om tegen die tijd over na te denken, mits gezond van lijf en leden.

Maar nu berichtte het journaal dat de pensioenleeftijd stapsgewijs wordt verhoogd en in 2023 op 67 jaar staat, daarna stijgt de pensioenleeftijd mee met de levensverwachting. Het CBS heeft vervolgens berekend hoe die levensverwachting zal stijgen. Op de site van NOS kun je dan kijken hoe het in jouw situatie is.
Daar kwam uit naar voren dat ik mag doorwerken tot 68,25 jaar!

Dat is toch voor niemand smakelijk en plezierig. Zo'n oud vel met artrose achter die toonbank, de plek bezet houdend van een jong mens die niet aan de bak kan komen. Ik hoop op een enorme opleving van de economie zodat het maatschappelijk niet verantwoord gevonden wordt dat ouden van dagen nog aan het arbeidsproces mee moeten doen.

Er zijn mensen die hun bestaansrecht aan hun werk ontlenen, dat heb ik niet, nogmaals ik vind het leuk, maar op een bepaald moment is het wel genoeg geweest, en dat is naar mijn idee (veel) eerder dan met 68,25 jaar, dan zou ik meer dan 50 jaar werken! Ik krijg al een inzinking bij de gedachte. Aan de andere kant zit het grootste gedeelte er nu al op.

Herinnert U zich deze nog? #37

NAPOLEON XIV

"THEY'RE COMING TO TAKE ME AWAY HA-HAAA"

1966

Aantal weken: 5

Hoogste positie: 8

Novelty hits, ik ben er gek op. Het zijn vaak studioprojecten met grappige liedjes wat vaak ook ééndagsvliegen zijn. Met deze hit uit 1966 is het niet anders, achter de naam Napoleon XIV gaat tekstschrijver en platenproducer Jerry Samuels schuil. Na deze single verscheen een album en nóg een single en dat was het wel, want ja, hoeveel nummers kun je maken over psychische aandoeningen?

Maar Jerry is ook de schrijver van het prachtige lied "The Shelter Of Your Arms" van de legendarische Sammy Davis Jr. Jerry is nu 75 jaar en werkt nog steeds als agent voor diverse artiesten.