2014

Terugkijkend op het afgelopen jaar heb ik een dubbel gevoel. Enerzijds was het voor mij weer een heerlijk jaar met talloze fijne momenten, bijzondere theatervoorstellingen kunnen zien, met diverse vrienden leuke avondjes, etentjes, en uitstapjes gemaakt. Mijn lieve moeder die twee zware operaties heeft ondergaan en nu goed onder controle is bij de artsen, zei van de week dat het zo heerlijk was dat ze zonder pijn is. Volgend jaar hoopt ze 89 te worden en dan vind ik dat we dan meteen ook maar voor de 90 moeten bijtekenen.

Dierbaren die hun significante andere dit jaar hebben ontmoet en besloten hebben om het concert des levens voortaan in duet te gaan zingen. Mensen die ik wat uit het oog ben verloren, maar van wie ik via via hoor dat het ze goed vergaat en ze progressie maken.
Blij dat ik nog steeds mag werken in deze moeilijke tijd waarin opnieuw een lieve vriend te horen heeft gekregen dat hij ontslagen zal worden.

En met deze laatste gebeurtenis komen we meteen bij het dubbele gevoel, want hoe goed en leuk het jaar ook was voor mij, kan ik de keren dat ik letterlijk met open mond en soms zelfs tot tranen geëmotioneerd het wereldnieuws tot me nam niet meer op één hand tellen. Ik hoef de vreselijke dingen die gebeurd zijn wereldwijd hier niet allemaal op te gaan sommen, iedereen heeft het gezien of gehoord. Het maakt me verdrietig en zelfs bang hoe sommigen menen hun ideologie vol haat en minachting te moeten uiten op barbaarse wijze. En dichter bij huis merk je ook hoe de maatschappij is verhard door de primaire wijze waarop men meent te moeten reageren op social media en in discussies die al lang geen discussies meer zijn, maar zijn verworden tot het naar elkaar schreeuwen van het eigen gelijk.

Éen van de redenen van mijn hang naar het verleden, waren in de jaren 60 en 70 de bloemenkinderen die dachten dat je met bloemen in het haar met een 'make love not war'-houding de wereld zou kunnen verbeteren. Naïef misschien, maar wat een lieve, positieve gedachte en nog steeds denk ik dat een tegengeluid tegen al dat verbale en non verbale geweld toch ligt in zo'n open, eerlijke en vooral positieve houding. Dan maar naïef.

Diskoteka 80 Moscow "Live"

Met open mond en ogen als schoteltjes, dat is de beste omschrijving die ik kan geven hoe ik voor mijn PC zat toen ik een beetje aan het freewheelen was op YouTube en stuitte op de talloze opnames die daar te zien zijn van een, ik denk jaarlijks, in Moskou gehouden avond wat het best te vergelijken is met wat de Toppers hier ieder jaar organiseren.

Talloze artiesten uit de jaren 70 en 80 waarvan niet veel meer is vernomen treden dan daar op voor een werkelijk uitzinnige menigte, en het ergste is het heet dan "Live", maar dat is het niet. De microfoon staat wel open om er af en toe 'everybody now!', 'come on!' en andere opzwepende kreten in te roepen maar de artiesten playbacken allemaal op hun stem van toen. Zangers en zangeressen van over de vijftig en ouder die mimen op hun stem van toen ze in de 20 waren, het maakt het publiek allemaal niet uit. Altijd al willen weten hoe Sabrina ('Boys Boys Boys'), Goombay Dance Band, Dschinghis Khan, Alphaville, Sandra ('Maria Magdalena'), Ottawan, Amanda Lear en noem maar op er in dit millennium uitzien, en toch nog steeds klinken als toen, dan moet je zeker eens kijken.
En jawel dan komt ook ineens Maywood voorbij, hoewel, alleen Alice die er geen been in ziet om op de stem van haar zus Caren "Rio" te playbacken, kortom een bron van vermaak en plaatsvervangende schaamte.

En soms zingt een artiest wel live zoals Bonnie Tyler, maar die had dat beter niet kunnen doen

Nutteloze weetjes

40% van de mensen hebben 'goede voornemens' voor het nieuwe jaar, maar
slechts 8% houdt ze ook daadwerkelijk vol. Als voornemen hebben om af te
vallen is gedoemd te mislukken, maar besluiten om 2 maanden lang geen
patat te eten heeft meer kans op succes, je doel met kleine stapjes benaderen
is een succesvollere strategie.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Charity Miles is een app waarmee je iedere keer dat je fietst, loopt of rent geld
kunt verdienen voor een goed doel. Jij kiest het goede doel en de app houdt je
afstanden bij en doneert uit jou naam 25 cent per mijl.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Een afwijzing is net zo erg als echte pijn. Studies met MRI scans hebben
aangetoond dat de gedeeltes in de hersenen die reageren op fysieke pijn ook
reageren bij een afwijzing. Volgens je hersenen is een gebroken hart niet
anders dan een gebroken arm.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Studies hebben aangetoond dat katten gestrest raken als je ze aait. Als je ze aait
komt hetzelfde hormoon vrij die spanning veroorzaakt. Hoe meer aaien een kat
toelaat, hoe gestrester ie is.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dankjewel zeggen maakt je blijer. Mensen die hun dankbaarheid uitspreken
voelen zich beter, stellen die openlijk dankbaar zijn voor hun partner
voelen zich comfortabeler in relaties en werknemers die regelmatig door hun
managers worden bedankt werken wel tot 50% harder.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
In 1961 schreef een 8 jarig meisje een brief aan president Kennedy waarin ze
haar bezorgdheid uitsprak over de kerstman vanwege het testen van nucleaire
bommen door de Russen. Kennedy schreef haar terug dat ze zich geen zorgen hoeft te maken, hij had met de kerstman gesproken en het ging prima met hem.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Buikgriep bestaat niet, je hebt gastro-enteritis, veroorzaakt door een virus, een
bacterie of voedselvergiftiging.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Toen hij "Home Alone" aan het maken was, was de toen 10 jarige Macaulay
Culkin bevriend met Michael Jackson en sliep in diens slaapkamer. Hij heeft
op Michaels proces verklaart dat de beschuldigingen van seksueel misbruik
belachelijk waren, dat de slaapkamer enorm groot was en hij nooit op
ongepaste wijze door hem is aangeraakt.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Gemiddeld worden zowel mannen als vrouwen twee keer hals over kop verliefd
in hun leven. 1 op de 7 hebben het gevoel dat ze genoegen nemen met hun
huidige partner omdat de 'ware liefde' hen door de vingers is geglipt.

Amai zeg!

Nou, het zou dus kunnen gaan sneeuwen zoveel werd duidelijk bij de weersvoorspelling afgelopen vrijdag voor zaterdag, maar enigszins plaatselijk, en de regio waar ik woon zat daar net wel of net niet bij. De NS liet middels een alarmerend berichtje op mijn telefoon weten, er klonk plots zo'n omroep gong uit mijn telefoon, ik wist niet eens dat ik dat ingesteld had, dat ze bij de dreiging dat er sneeuw zou kunnen gaan vallen al meteen maar de dienstregeling ging aanpassen: let wel er was nog geen vlok gevallen. Ik maakte me niet zo heel druk, ik hoefde alleen maar met de metro.

Des morgens bleek er inderdaad een witte wereld te zijn, en ik laat mijn humeur nooit van het weer afhangen omdat dat vrij zinloos is, je kunt er immers niets aan veranderen, maar van de weertypes vind ik sneeuw wel de aller vervelendste. Maar goed, ik klunend door de pappige waterige sneeuw naar het metrostation, waar ik 45 minuten (vijf en veertig minuten, drie kwartier) op een metro heb gewacht. Net toen ik dacht: 'het is wel goed zo ik bel mijn werk wel af' kwam er een metro aan, een ijskoude metro die net in de dienst was genomen, zodat ik tot op het bot koud in de even zo koude metro plaats kon nemen. Eenmaal op het overstapstation zag ik collega's die daar helemaal nooit vandaan komen, maar die door uitvallend materieel of iets via een omweg daar gestrand waren.
Al met al heb ik er een uur en een kwartier over gedaan om, te laat, op mijn werk te geraken.

Dat is dan Nederland. Als er toch eens een calamiteit is waarbij geëvacueerd zal moeten worden houd ik mijn hart vast, als één niet eens zo'n grote sneeuwbui al zoveel stagnatie veroorzaakt, zijn de hulpdiensten dan wel klaar voor iets van een veel grotere omvang? Ik vrees met grote vrezen, en hoop dat het nooit zover zal komen.

Rotterdam, Schouwburgplein, 27 december 2014

Herinnert U zich deze nog? #66

DOOLEYS

"WANTED"

1979

Aantal weken: 2

Hoogste positie: 41

The Dooleys waren een 8 koppige Britse band bestaande uit 3 zussen en 3 broers Dooley aangevuld met Alan Bogan en Bob Walsh. Eind jaren 60 begon de band al als The Dooley Family, maar het was pas in 1977 dat ze hitparade succes kregen wat tot 1981 duurde. Daarna verlieten sommige leden de groep en waren er wat personeelswisselingen maar in 1992 was het dan toch wel klaar. op 6 januari 2006 gaven de originele Dooleys een eenmalig optreden in Zuid Afrika, een land waar ze veel populariteit hadden genoten.

In Nederland was deze single de enige die een bescheiden hit werd. Ik vond het destijds veel weg hebben van de Brotherhood of Man.

Single single all the way

Als BA'er zijn er voor mij meer voordelen aan een singlebestaan dan aan het al dan niet bewust hebben van een relatie, anders had ik daar wel voor gekozen. Juist met De Feestdagen en met name kerst zie ik weer hoe heerlijk het is die twee dagen te kunnen benutten om weer energie op te laden in plaats van sociaal wenselijke verplichtingen na te moeten komen. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat er talloze mensen zijn die het heerlijk vinden om zich enorm in te spannen deze dagen om verrassende diners op tafel te zetten, voor iedereen precies het juiste presentje te vinden, en hun woning in een visioen van licht te veranderen. Voor hen is kerst werkelijk het hoogtepunt van het jaar, en dat is prima. Daarnaast zijn er mensen die al die verplichtingen aangaan omdat het nu eenmaal van ze verwacht wordt, liever zouden ze het niet doen, maar ja de (schoon)familie hè.

In de tijd van de verloofdes deed ik er ook aan mee, ik ben democratisch ingesteld en de meerderheid viert nu eenmaal graag kerst. Ik kan me nog een kerst herinneren waar ik voor 7 personen een 6 gangen diner heb gemaakt, ik ja, want verloofde kon nog geen ei koken. En dan was er ook nog een verloofde die met kerst jarig is en erg graag in de belangstelling staat, zodat dat niet overgeslagen kon worden, dubbel feest dus. Omdat ik het allemaal meegemaakt heb weet ik hoe heerlijk het is dat het niet meer hoeft.

Toch las ik in de krant dat datingsites juist in deze tijd meer aanmeldingen krijgen dan de rest van het jaar. Dat zullen de niet wenselijk alleenstaanden zijn, denk ik dan, hoewel ik wel snap dat ze single zijn, ik bedoel als je denkt dat als je je nu aanmeldt je direct een relatie hebt met wie je De Feestdagen gaat doorbrengen heb je een vrij irreëel verwachtingspatroon. "We zijn net een sportschool" verteld een woordvoerder van een datingsite, "normaal hebben we zo'n 1400 aanmeldingen per dag, rond de kerst zijn dat er 3000 en dat loopt dan door tot in januari."

Ik heb het artikel met verbazing gelezen, ook gegniffeld om het heerlijk overdreven beeld dat werd geschetst van de single: 'Aan de kindertafel moeten zitten bij het kerstdiner omdat aan de grote tafel geen plaats meer is vanwege alle stelletjes. Op een luchtbedje naast de hondenmand moeten logeren omdat alle tweepersoonsbedden al bezet zijn'.

Tegeltjeswijsheid 147

Privacy

Sinds enige tijd verscheen er meerdere malen een paniekerige disclaimer op mijn Facebookpagina:

Ik ben een juridische nul, maar ik begreep vrijwel direct dat dit volstrekt zinloos was. Het rellerige Albert Verlinde-achtige toontje was voor mij al genoeg. Er bleek ook niet heel veel van waar te zijn, de klok, de klepel, luiden, enz. Je verleent Facebook een licentie. Je bent en blijft zelf eigenaar van alles wat je publiceert, maar geeft Facebook wel het recht om alles wat je publiceert te gebruiken. Dat is niet ineens, dat is namelijk altijd al zo geweest en daar ben je mee akkoord gegaan bij het maken van je account. Maar zijn er de afgelopen jaren gevallen bekend van mensen die zichzelf of hun foto's ongevraagd tegen zijn gekomen op reclames van Facebook? Is er ooit misbruik gemaakt van foto's van iemand door Facebook? 

Ook het radio 1 programma "De Nieuws B.V." heeft er op 9 december aandacht aan besteed. Volgens "Internetdeskundige" Krijn Schuurman zouden vanaf 1 januari 2015 foto's zomaar gebruikt kunnen worden door bedrijven, maar nogmaals, die voorwaarden wijzigen helemaal niet op de genoemde punten en foto's mogen alleen met expliciete toestemming worden gebruikt. Het programma erkent de foutieve informatie en in de uitzending van 23 december is dat dan ook recht gezet. Dus:

• Worden de voorwaarden over gebruik van foto's per 1 januari gewijzigd? Nee.
• Mag Facebook je foto's zonder toestemming aan adverteerders verkopen? Nee.
• Krijgt Facebook het auteursrecht over je foto's? Nee.
• Mag Facebook jouw openbare informatie koppelen om advertenties bij andere gebruikers te tonen? Ja.

Bijvoorbeeld: Jij volgt een pagina van een bepaald product, dan mag dat bedrijf adverteren op Facebook (niet daarbuiten!) waarbij staat: "Aidan vindt dit product leuk", met je profielfoto erbij. Daarbij moet Facebook rekening houden met je privacy-instellingen, als je lijst met likes niet openbaar is, dan mag Facebook "Aidan vindt dit product leuk" niet openbaar gebruiken. Deze regels gelden overigens al sinds november 2013.

Arno Lubrun, Country Manager van Facebook Benelux zegt: "Facebook geeft geen data aan adverteerders. Als een bedrijf wil adverteren op Facebook, dan kan het bedrijf aangeven wat voor type mensen ze zoeken. Facebook zorgt dat die mensen de advertentie te zien krijgen. Het is niet zo dat gebruikersgegevens van Facebook naar bedrijven gaan."

Mensen die van alles delen met hun 348 vrienden op Facebook zijn nu ineens bezorgd om hun privacy. Zelf denk ik er heel simpel over: 'dat wat je niet deelt kan ook niet ge,- of misbruikt worden'. Een hoewel sommigen menen hun hele hebben en houwen op Facebook te moeten plaatsen, zie ik Facebook als iets voor de lol om op een leuke, ontspannen vooral niet te moeilijke manier met mensen contact te onderhouden op een ongecompliceerde wijze zonder al te veel gedoe. Bovendien, als je zo bezorgd bent om je privacy kun je beter helemaal met internet stoppen, alles is te achterhalen wat je er doet.....ALLES......

In Memoriam: Joe Cocker

Twee 'In Memoriam-blogjes' op rij, het is niet anders, maar ik kan het overlijden van de legendarische Joe Cocker niet onvermeld laten. Joe Cocker was een rocker van de oude stempel, hij begon al op zijn vijftiende in bandjes, en kreeg wereldfaam na zijn optreden op het Woodstock festival waar hij een weergaloze uitvoering gaf van het Beatlesnummer "With A Little Help From My Friends". Sindsdien is hij altijd platen blijven maken heel vaak waren dat covers die hij met zijn rauwe stemgeluid een heel nieuwe dimensie gaf. Een rocker in de jaren 60 en 70, dat betekende natuurlijk ook de nodige drank en drugs. In de jaren 70 raakte hij aan lager wal.

Zelf zei hij daar over: 'Als ik sterker in mijn schoenen had gestaan, had ik mij misschien kunnen afwenden van die verleidingen. Maar er waren geen afkickklinieken in die tijd. Drugs en drank waren er wel en ik dook er vol in. Het duurde jaren voordat ik alles weer op een rijtje had.'
De jaren 80 markeerden de comeback van de cleane Joe Cocker. In 1983 ontving hij samen met Jennifer Warnes een Grammy voor het duet "Up Where We Belong" uit de film "An Officer And A Gentleman". Zijn laatste album dateert uit 2012. Joe Cocker is overleden aan longkanker en is 70 jaar geworden.

In Memoriam: Udo Jürgens

Dit jaar was het de tweede keer dat Oostenrijk het Eurovisie Songfestival won, de eerste keer was in 1966. Udo Jürgens won toen het festival met het lied "Merci Chèrie". Het was zijn derde poging in 1964 en 1965 had hij namens Oostenrijk ook al meegedaan met respectievelijk "Warum Nur Warum" (6e plaats) en "Sag Ihr Ich Laß Sie Grüßen" (4e plaats). Ik was er zeker van dat Udo, die nog steeds actief was in de muziek, er in mei aanstaande bij zou zijn als het Eurovisie Songfestival wordt gehouden in Wenen.

Helaas kan dit niet meer Udo is tijdens een wandeling in elkaar gezakt en overleden aan hartfalen, hij is 80 jaar geworden. Na zijn songfestivaldeelname is zijn populariteit onverminderd gebleven, vooral in de Duitstalige landen waar hij grote toernees maakte. Ook in Nederland heeft hij meerdere hits gehad, waarvan "Griechischer Wein" in het voorjaar van 1975 de grootste was. Hij schreef meer dan 900 nummers en was meer dan een schlagerzanger, zijn teksten waren vaak maatschappijkritisch. Naast zijn werk als uitvoerend artiest schreef hij ook vele internationale composities zoals "If I Never Sing Another Song" voor Sammy Davis Jr. en "Reach For The Stars" voor Shirley Bassey. Het lied "Geef Mij Je Angst" bekend van André Hazes en Guus Meeuwis is ook van Udo's hand.
Ik hoop op een mooie welverdiende herdenking op het songfestival aankomend jaar.

Jeans: Tropical Heat

Even was het tropisch warm in Capelle, heel plaatselijk in het Isala Theater, daar trad de theatergroep Jeans op en vriend Harry en ik zaten in de zaal. De titel van dit 24e Jeans programma is "Tropical Heat", en daardoor werd bijna alles wat de laatste decennia aan zonnige, zomerse en vrolijke muziek in het qua klimaat wisselvallige Nederland maar enige bekendheid heeft gehad over het voetlicht gebracht met het gebruikelijke bruisende enthousiasme wat Jeans eigen is. Harry Belafonte, Ricky Martin, Jennifer Lopez, Macarena, Lambada, en zelfs de Sambaballensamba van André van Duin.

Vrolijkheid, verstilde momenten, humor, opzwepende showmuziek, en als toegift zelfs een kerstmedley werden professioneel gezongen en gedanst door Britt Teeling, Sarah van der Meer, Gaia Aikman, Manon Prins, Maarten Smeele, Xander Venema, Daniel Vissers en Nigel Brown onder begeleiding van een geweldige band. Voor ons was Nigel een bekende van de vorige twee shows en Manon was er vorig jaar ook bij. Met de andere zes maakten we voor het eerst kennis, en het was een hele fijne kennismaking. De groep heeft ook onderling veel plezier met elkaar en ik heb het al eerder gezegd en zeg het nog maar eens, het is zo heerlijk om jonge mensen zo gedreven bezig te zien met optreden, zingen en dansen. Volgend jaar gaan we zeker naar 25 jaar Jeans!

Daniel, Sarah, Maarten, Xander, Manon, Nigel
Britt, Gaia

Een kloddertje roze hier...

De hype die op dit moment in de boekenwereld heerst is een onverwachte, het begon heel voorzichtig met één titel en ik merkte dat er veel om gevraagd werd, er volgde van dezelfde uitgever een tweede deel, en nu komen de boeken van verschillende uitgeverijen met verschillende invalshoeken met dozen tegelijk binnen en worden met stapels verkocht, ik heb het over de kleurboeken voor volwassenen.

Al sinds jaar en dag waren er de mandala kleurboeken, en daar zijn deze op geënt. Mandala's worden gebruikt voor meditatie, in de westerse wereld worden ze voornamelijk gebruikt om zelf te maken of te kleuren. De bedoeling is dat je een beeld krijgt van je zielenroerselen terwijl je bezig bent met een mandala. Daar waar mandala's altijd cirkels zijn, in het Sanskriet betekent mandala ook cirkel of centrum, zijn de kleurplaten in de kleurboeken voor volwassenen gewoon paginagroot. De kleurplaten hebben veelal abstracte en natuurlijke afbeeldingen, maar er komen nu steeds meer varianten bij zoals van Gogh en Boeddhistische kleurplaten. De strekking is naar mijn gevoel gelijk aan de mandala's: door het geconcentreerd creatief bezig zijn met kleuren en vormen geeft het rust, harmonie en evenwicht. De hype rondom deze boeken geeft aan dat we dat in deze tijd broodnodig hebben.

In het kielzog van deze hype steekt er langzaam maar zeker een ander fenomeen de kop op de 'van punt naar punt' boeken voor volwassenen. We kennen die tekeningen allemaal wel uit onze jeugd in vakantieboeken dat je punten met elkaar verbindt zodat er een tekening ontstaat. Die voor volwassenen is wel even andere koek, er zijn soms wel meer dan 1000 puntjes die verbonden moeten worden en ze zijn heel erg klein. Ook daar heb je veel concentratie en geduld voor nodig.
De wereld kan meer mensen gebruiken die tekenen en kleuren en zo hun energie reguleren.

Gooische Vrouwen

Toen ik met een aantal colledinnen naar de film "Gooische Vrouwen" was geweest in 2011, zeiden we bij het verlaten van de bioscoop: "Als er een vervolg komt, gaan we weer". Dat was dus afgelopen woensdag. De dames gingen eerst eten bij Bennie Beer, een zaak waar ik alleen maar kom als het echt niet anders kan, en nu kon het anders, want ik was vrij kon lekker thuis eten en haakte voor de film bij het gezelschap aan.

Ik ga niet te diep op de verhaallijn in, want dan is het voor degenen die nog willen gaan de lol en verrassingen die sommige scenes geven er meteen af. Wat wel al bekend is en ook zeer hilarisch, is dat we Cheryl, Roelien, Claire en Anouk en nog wat andere personages ook zien zo'n 20 jaar na nu.
Wat ik ook leuk vond is dat in hele kleine bijrollen de kinderen van Willemijn en Evert te zien zijn en dat het dezelfde acteurs zijn die ook in de TV-serie te zien zijn geweest, ook zoon Roderick, gespeeld door de nu aardig aan de weg timmerende  Reinout Scholten van Aschat, doet gewoon mee.
Leuk is ook dat Linda de Mol die perfect Engels en Duits spreekt, in haar rol van de simpele Cheryl geen twee woorden in die talen achter elkaar kan uitbrengen.

Het is niet echt nodig, maar om het grootste plezier aan de film te beleven is het wel van belang dat je de serie en de eerste film hebt gezien, om in ieder geval de personages, die vijf seizoenen en een film lang een bepaalde ontwikkeling hebben doorgemaakt te kunnen plaatsen. Bovendien wordt er regelmatig aan dingen uit het verleden gerefereerd.

Wij hebben er weer van genoten, het is een feel good film waarbij kan worden gelachen, maar ook met mooie momenten, mooiste citaat is van Claire over haar leven in Afrika: "Wij hebben de klok, zij hebben de tijd".

Tee Set - Mythology

Gisteren lag ie in de bus het cadeautje aan mezelf, de 4 CD box van de Delftse groep Tee Set (1965-2002) met het onmiskenbare stemgeluid van de veel te vroeg overleden Peter Tetteroo. Hoe heb ik ooit zonder gekund? Het verhaal van Tee Set is vrij ingewikkeld met zoveel personeelswisselingen en een afsplitsing (After Tea) dat ik graag doorverwijs naar de Wikipedia pagina. Peter Tetteroo bleef al die tijd de constante factor. Toen ik me als jongmens nog in het nachtleven stortte, ben ik Peter regelmatig tegengekomen in Delft. Hij is op 55 jarige leeftijd op 9 september 2002 overleden.

De box heeft een heel mooi boekje met talloze foto's en veel informatie en bovendien naast alle hits van de groep en van Peter solo ook vele rarities zoals het door Peter als Tinus Plotseling gezongen "Trip Trap Door de Tulpjes" met dezelfde falsettostem als het Amerikaanse origineel van Tiny Tim. Ook de drie hits van de door Peter geproduceerde Johhny & Orquesta Rodrigues ("Hey Mal Yo", "Hasibaba" en "Una Casa Portuguesa") staan er op, en nog veel meer dingen die ik nog nooit gehoord heb, kortom het is een schat aan muziek en ik zal er de komende tijd heerlijk van kunnen genieten.

Peter Tetteroo

Sprakeloos

Sprakeloos zijn en tóch een blogje schrijven. Ik was nog bezig met de beelden die ik op het journaal zag maandag, van mensen volslagen in paniek, met een niet te omschrijven uitdrukking op hun gezicht, die van ongelofelijke angst, wegrennend van het vuurgevecht in het restaurant waar ze ruim 16 uur werden gegijzeld. Naast de gijzelnemer zijn er twee doden te betreuren, de 34 jarige Tori Johnson, de manager van het restaurant, hij probeerde de gijzelnemer zijn wapen afhandig te maken en de 38 jarige advocaat Katrina Dawson.

Wat een vreselijke gebeurtenis, maar zoals Facebookvriend Bertus het zo kernachtig benoemde: 'Het kan elke dag erger dan de dag ervoor'. De Taliban heeft gisteren een school aangevallen in Pakistan met geen andere reden dan zoveel mogelijk slachtoffers te maken, wat ze dan ook gelukt is. Er wordt gesproken over 140 doden waarvan het meest kinderen tussen de 6 en 16 jaar. Mijn brein weigert dan dienst, er komt een soort kortsluiting, ik ben dan sprakeloos, weet de woorden niet te vinden wat ik van van dat soort mensen vind, nou ja mensen, dit zijn geen mensen. In die kringen is het ergste wat je kunt zeggen dat ze gelijk een hond of een varken zijn, maar zelfs deze dieren staan qua gedrag en intelligentie ver boven hen. Laat ik het daar maar bij laten.

De 16 jarige Shahrukh Khan vertelt wat hem overkwam:

‘Iemand schreeuwde dat we ons onder de banken moesten verstoppen.’ Daarna kwamen de strijders binnen, die meteen het vuur openden. ‘Eén van hen riep: ‘Er zijn een hoop kinderen verstopt onder de schoolbanken, ga ze halen.’
Shahrukh bleef op de grond liggen en deed alsof hij dood was. Hij zag de zwarte laarzen van een Talibanstrijder dichterbij komen. De aanvaller schoot hem in elk been, net boven de knie. ‘Ik had mijn stropdas in mijn mond gestopt om niet te schreeuwen. Ik heb de dood in de ogen gekeken.’

Herinnert U zich deze nog? #65

ANTONIO FARGAS

"IT'S CHRISTMAS"

1980

Aantal weken: 1

Hoogste positie: 18

Het is niet ongebruikelijk dat acteurs uit populaire TV-series plotseling gaan zingen, ook al is dat niet hun sterkste kant, maar er valt geld aan te verdienen, en de idolate achterban vreet het. In Nederland kennen we natuurlijk de diverse acteurs van de verschillende soaps die alleen of in groepsverband de studio indoken. Als Amerikaanse TV-sterren het doen is dat veelal voor de Europese markt, vooral in Duitsland en in mindere mate ook Nederland vinden ze er een dankbaar publiek.

Het zijn vaak  nummers in woordenboek-Engels, zodat ze er thuis in Amerika en ook in Engeland niet mee aan hoeven komen. De cast van "The Bold And  The Beautiful" hebben niet gehinderd door enige zangtechniek een aantal albums vol gezongen, wat met name hier een groot succes was. In Duitsland maakte David Hasselhoff furore met Duitse schlagers met Engelse tekst. Een aantal andere acterende zangwonderen zijn: Audrey Landers ("Dallas"), Al Corley ("Dynasty"), Patrick Duffy ("Dallas"), Don Johnson ("Miami Vice") en David Soul ("Starsky & Hutch").

Een collega van David Soul uit "Starsky & Hutch", Antonio Fargas vond de tijd ook rijp om zich naar de platenstudio te begeven en deze kerstsingle op te nemen. De serie was in 1979 gestopt, maar dat weerhield hem er niet van om de naam van de rol die hij speelde (Huggy Bear) alsmede een verwijzing naar de serie op het hoesje te vermelden, sterker nog, in de tekst kunnen we ook niet om zijn alter ego heen. 

Antonio heeft nog een single gemaakt maar toen hield zijn zangcarrière ook wel op. Hij bleef gewoon acteren op een brede manier, gastrollen in TV-series, in de videoclip van de Backstreet Boys hit "Everybody" maakte hij zijn opwachting en in 2004 deed hij mee aan de Britse reality serie "I'm A Celebrity Get Me Out Of Here". Antonio Fargas is nu 68 jaar. 

Tegeltjeswijsheid 146

Cieretheater speelt 'Hendrik&4'

Gisteren een mooie voorstelling bezocht die door vriend Rick is geregisseerd, het was een dubbel gevoel: heerlijk om te zien wat Rick samen met zijn acteurs heeft gemaakt en een beetje verdrietig omdat door omstandigheden dit de laatste keer was op deze locatie. Maar Rick is voornemens om verder te gaan met het Cieretheater én met deze geweldige groep mensen.

Het stuk "Hendrik&4" valt te omschrijven als een Shakespeareaans koningsdrama, mooie teksten, veelal op rijm, gespeeld door acteurs met een lichte geestelijke beperking. Rick introduceerde het stuk door te vertellen dat de acteurs onder zijn regie aan het werk zijn gegaan met Tom Lanoye's "Ten Oorlog". Ze zijn op zoek gegaan naar hun fascinatie en persoonlijke overeenkomsten binnen dit verhaal. De betrokkenheid van de spelers bij het hele proces heeft er voor gezorgd dat zij zich helemaal in hun rol konden verdiepen en zodoende een geweldige acteerprestatie neerzetten.

Er was aan alles veel aandacht besteed, de acteurs waren zeer goed op elkaar ingespeeld, improviseerden daar waar het kon en soms moest, een groep mensen die zichtbaar plezier hadden in het iets moois maken met elkaar. Een warm applaus was dan ook hun en Ricks beloning. Nog één keer zal het stuk worden gespeeld in het Rcth & cultuurhuis in Rotterdam.

Volgen/begeleiden/vergezellen/meelopen/chaperonneren

Volgend jaar mei, om precies te zijn op 19, 21 en 23 mei wordt het 60e Eurovisie Songfestival gehouden in Wenen. Enige tijd geleden werd bekend dat Nederland vertegenwoordigd zal gaan worden door Trijntje Oosterhuis, en even dreigde die dat onder de infantiele naam Traincha te gaan doen, maar in kringen rondom haar zullen wel wat wijze mensen zitten die haar dat hebben afgeraden. Als de Litouwse zanger Ovidijus Vyšniauskas in 1994 gewoon onder zijn eigen naam kon aantreden, dan kunnen Europa en Israël de naam Trijntje Oosterhuis ook wel aan.

Normaliter zou dan zo ergens in februari bekend worden gemaakt met welk liedje Trijn de arena zal ingaan. Vroeger waren er nog nationale voorrondes met verschillende artiesten en componisten, maar de laatste jaren zoekt de gevraagde of zichzelf aangemelde artiest zelf een nummer uit en daar moeten we het mee doen. De laatste twee jaar heeft dat geen windeieren gelegd een 9e plaats voor Anouk in 2013 en dit jaar een mooie 2e plaats achter het niet te kloppen Oostenrijk voor de Common Linnets.

Februari is best nog op tijd, naar mijn gevoel, maar al op 11 december liet Trijntje haar inzending horen in het radioprogramma 'Gouden Uren', ruim vijf maanden (!) voor het festival. Ik vind dat belachelijk vroeg, maar ter verdediging, Voormalig Joegoslavische Republiek Macedonië en Malta zijn haar al voorgegaan met het bekendmaken van hun inzending.

Ik heb het liedje gehojojojojoord. Het is getiteld "Walk Along" en geschreven door Anouk. Het is op het eerste gehoor een repetitief niemendalletje, maar wel een, zoals de Duitsers dat zo mooi kunnen zeggen, 'ohrwurm'. Dus uitermate geschikt voor het festival, hoewel anno 2015... Maar verder ga ik er niks over zeggen, want hoe snel vergeten we dat ik "Calm After The Storm" zo ongeveer als slechtste Nederlandse inzending ooit bestempelde, en mijn ongelijk moest bekennen toen het heel goed in beeld werd gebracht en Europa Nederland aan de hoogste positie sinds 1975 hielp.

Ik zie het wel als het zover is in mei. Mensen als bijvoorbeeld Cornald Maas, die ik qua festival best hoog heb zitten, roepen dan nu al heel prematuur: "Dit wordt een overwinning voor Nederland". Euh, er moeten nog zo'n 37 liedjes gekozen worden, misschien daar even op wachten en pas dan een goed afgewogen prognose maken? Trijntje kijkt, voor zover dat mogelijk is, recht vooruit vol optimisme over dit nummer richting mei. Dat is the spirit, aan haar zal het niet liggen.

Nuttige weetjes

Als je je telefoon tijdens het opladen op de vliegtuigmodus
zet, dan zal hij twee keer zo snel opladen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Als je kauwgom eet terwijl je in de supermarkt winkelt, heb
je geen hongerig gevoel en koop je minder makkelijk dingen
die je eigenlijk niet nodig hebt.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De pijl van de brandstofmeter vertelt altijd aan welke kant
de tankdop zit.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`
Vlekken verwijderen? Doe scheerschuim op de vlek en veeg
de vlek weg met een hete natte doek.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Eet een broodje hamburger op z'n kop. De bovenkant van het
broodje is dikker dan de onderkant, alle ingrediënten vallen dan
minder makkelijk uit het broodje.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Goed alternatief voor brandstof op de barbecue: chips. Het
brandt prima en je proeft geen chemische dampen in het vlees.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Het beste schoonmaakmiddel voor wazige autolampen is
tandpasta.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wil je tijdens een concert met je telefoon een filmpje maken?
Hou dan je duim op de microfoon, als je het terugkijkt zul je
het geluid juist beter horen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Misselijk geworden van het lezen in de auto? Leg dan je hoofd
even op je schouder en de misselijkheid zakt.

Een heldin

Daar stond ze dan, nog maar 17 jaar oud, veruit de jongste ooit die de onderscheiding in ontvangst mocht nemen, Malala Yousafzai. Haar verhaal is zo bekend, is zo mooi, is zo schokkend, is zo onwerelds, dat áls er een engel op aarde is neergedaald zij het ongetwijfeld moet zijn. Ik heb een mateloze bewondering voor haar. Samen met Kailash Satyarthi, de Indiase activist die zich sinds de jaren 80 verzet tegen kinderarbeid mocht Malala de Nobelprijs voor de Vrede in ontvangst nemen.

 

Annie M.G. op Soestdijk

Annie M.G. Schmidt werd in 1958 gevraagd om een toneelstuk te schrijven voor koningin Juliana en haar toneelclubje om op te voeren op paleis Soestdijk. Juliana bevindt zich in een moeilijke periode net na de Greet Hofmans affaire. Wat Annie er zelf over heeft gezegd kun je hier lezen. Het stuk heet "De Vrouwen Om Dr. Deninga". Hoe Juliana en haar clubje het script oefenen en spelen en alle perikelen er om heen, met de wetenschap die wij nu hebben van hoe het er destijds ten paleize aan toeging, wordt in dit prachtige en geweldig goed geacteerde toneelstuk aan ons getoond.

Ria Eimers speelt een zeer herkenbare Juliana met veel humor maar ook met driftaanvallen en haar kwetsbare momenten. Ria is een alom geprezen toneelactrice die voor het grote publiek bekend is van haar rol als Frieda Mechels in "Flikken Maastricht" . Annet Malherbe speelt Fops een studievriendin van Juliana en in deze rol komt Willemijn Lodewijkx, de rol die Annet zo succesvol speelde in "Gooische Vrouwen" weer wat terug, maar dat kan ook niet anders, want zowel Fops als Willemijn komen zo'n beetje uit hetzelfde milieu. Trudy de Jong, ook een gerenommeerd toneelactrice, op TV bekend van haar rol in "Divorce" als de moeder van Joris (Waldemar Torenstra) speelt Bien de secretaresse van Juliana en degene die met beide kampen op het paleis (Juliana,- en Bernhardkant) door één deur kan. Een hilarische rol waarin ze helemaal los kan gaan , zeker als ze in het stuk dronken is. Saskia Temmink, nu te zien op TV in "Bloedverwanten" als Iris speelt Clara, degene die het stuk van Annie regisseert en er ook een rol in speelt en, zo zien de andere dames het, zo'n invloed op Juliana heeft dat ze in haar een nieuwe Greet Hofmans zien. Vers van de toneelacademie, dit jaar studeerde ze af, speelt Julia Akkermans Dotty, het nichtje van Bien, en zij houdt zich heel goed staande tussen deze vier fantastische actrices, wat moet het voor haar geweldig zijn om met deze dames te mogen werken.

Het stuk is komisch, maar heeft zo zijn mooie en confronterende momenten. Het stuk van Annie lijkt wel heel erg op het (huwelijks)leven van Juliana, maar dat vindt Juliana nu juist zo geweldig en waar haar medespeelsters toch enige aarzelingen hebben om het met kerst op paleis Soestdijk te spelen, wil Juliana niets liever. Ik kan iedereen aanraden om dit stuk te gaan zien, er wordt door alle vijf de actrices geweldig geacteerd. In het stuk van Annie herken je écht Annie's stijl. Het speelt zich af in 1958 en het taalgebruik is zo heerlijk archaïstisch en dus zo herkenbaar als uit die tijd. De strijd en het keurslijf waar Juliana mee worstelt wordt prachtig verbeeld. Ik ga verder niets verklappen, behalve dat Juliana de uitvindster moet zijn geweest van het omdenken, zo blijkt aan het eind van het stuk. 

En ja, het stuk "De Vrouwen Om Dr. Deninga" is één keer opgevoerd op Soestdijk, en daarna nooit meer, tot nu. 

Tegen alle verwachtingen in

Al jaren heb ik niets aan versieringen gedaan voor de kerst, ik heb er niet zoveel mee, maar bij het opruimen van de berging afgelopen voorjaar kwam ik de doos met kerstprullaria tegen en heb die eens flink opgeschoond en veel naar de kringloop gebracht zodat de minder bedeelden in onze samenleving voor weinig ook hun woning rond de kersttijd smaakvol kunnen versieren.

In afgeslankte vorm bleef er nog genoeg over voor mij en ik had me voorgenomen om dit jaar dan toch maar eens jolig mee te doen met de kerstvreugde. Tegen alle verwachtingen in heb ik woord gehouden aan mezelf, want eerdere jaren stelde ik het steeds uit en dan kom je op het punt dat het geen zin meer heeft. Gisteren heb ik dus een klein maar vrolijk kersttafereel aangericht in de woonkamer.

Een minuscuul boompje met petieterige balletjes en wat kerstparafernalia op het kleine hoektafeltje naast de bank en de oude jaren 60 kerstster, nog van thuis, voor het raam gehangen. In de doos zat ook nog een streng met kerstboomlampjes keurig gewikkeld om wat krantenpapier en een Vroom en Dreesmann tasje van 5 logo's terug. Dat moet het werk van mijn vader geweest zijn, want die was daar altijd erg secuur in. Ik bedacht me dat ik die lampjes op nonchalant-artistieke wijze zou kunnen draperen om het vrolijke kersttafereel heen om het nog feestelijker te maken.

Die lampjes waren 32 jaar lang niet meer gebruikt, dat zag ik omdat de kranten waar ze omheen waren gewikkeld van 22 december 1982 waren. Even was mijn vader in m'n gedachten bij me en hij zag tevreden hoe makkelijk de lampjes waren af te rollen en te draperen, zijn werk van 32 jaar terug wierp nu nog z'n vruchten af.  Tegen alle verwachtingen in deden ze het ook nog!

22-12-1982: Help de Polen de winter door en de nieuwste videorecorder!

Heel wat logo's geleden.

De oude kerstster.

Kerst in huize Aidan.

Tegeltjeswijsheid 145

I can't breathe

Drie avonden achter elkaar is het filmpje bij het journaal te zien geweest waarop op Eric Garner door vier (4!) politiemannen vanuit het niets wordt overmeesterd en als gevolg daarvan later overlijdt. En iedere keer zie ik het met een mengeling van verbazing en afschuw.

New York 17 juli 2014, je ziet een enorme man staan, Eric Garner, de politie verdenkt hem van het illegaal verkopen van sigaretten en spreken hem er op aan. Je ziet Eric zijn handen omhoog houden in een afwerend gebaar, plotseling grijpt één van de politiemannen hem vast in een wurggreep, het politiemannetje moet springen anders kan hij niet bij de veel grotere Eric komen. Eric en de politieman komen op het plaveisel terecht nog 3 politiemannen springen er boven op. Eric roept elf keer, ik herhaal, ELF keer, "I can't breathe". De politiemannen slaan geen acht hierop. Eric overlijdt een uur later in het ziekenhuis.

Onderzoek wees uit dat Eric is overleden door het politiegeweld, de wurggreep en de de druk op zijn borst toen een andere politieman op hem ging zitten om hem op de grond te houden werden hem fataal. Tegen de politiemannen zijn disciplinaire maatregelen genomen. Eric was geen onbekende van de politie hij had een geschiedenis van zo'n 30 arrestaties in het verleden voor kruimeldingetjes als inderdaad het illegaal verkopen van sigaretten. 

Op 3 december 2014 wordt besloten om geen aanklacht in te dienen tegen de politieman die Eric in een wurggreep had. Er komen protesten, Eric's vrouw en familie roepen op om vreedzaam te protesteren. Mensen zitten op de straat en scanderen Eric's laatste woorden "I can't breathe, I can't breathe.." De politie staat er met helmen, wapenstokken en schilden bij. 

Deze wijze van protesteren maakt op mij een enorme indruk en het geeft volgens mij een heel krachtig signaal af. Er moet in Amerika iets gaan gebeuren aan de manier waarop de politie optreedt, want dit vreselijke voorval is er één van velen, en omdat de slachtoffers veelal zwarte Amerikanen zijn en de politiemensen blank, ligt dat extra gevoelig. Ik vind het onvoorstelbaar dat in een land waarvan de president, een Afro-Amerikaan, de machtigste man van de wereld is, het gevoel is ontstaan dat tegen zwarte mensen door de politie eerder geweld wordt gebruikt met zelfs de dood tot gevolg. Als dat werkelijk zo is, is dat afschuwelijk.

Omdat dit al de zoveelste keer is, moet de handel en wandel van de politie in dit soort zaken tot op de bodem worden uitgezocht. Dit vreedzame protest, het scanderen van Eric's laatste woorden kan niet genegeerd worden. 

Eric Garner en zijn vrouw Esaw

Het moment van de confrontatie

Veranderingen

Nou, Sint Nicolaas is weer voorbij, vorig jaar waren er al de eerste geluiden en zo half juni dit jaar begonnen de protesten goed van de grond te komen omdat er een vorm van discriminatie in het feest zou zitten, gelukkig werd ook meteen uitgelegd door de protesterenden wát er dan discriminerend aan was, want wij hadden geen idee. Het bleek de verzonnen sprookjesfiguur Zwarte Piet te zijn, die vonden de overwegend donkere tegenstanders een karikaturaal stereotiep evenbeeld van hen zelf of om precies te zijn van hun voorouders die als slaven een vreselijk bestaan hebben gehad. Ik had het er nooit in gezien, maar vooruit, als er mensen zijn die op kalme wijze met redenen omkleed protest aantekenen omdat ze zich gekrenkt voelen, dan moeten we er over in gesprek kunnen gaan met elkaar. Helaas ontaarde dit in een tweekamp van voor,- en tegenstanders die elkaar letterlijk naar het leven stonden. Het kinderfeest leidde zelfs tot geweld en doodsbedreigingen over en weer. Hier en daar werden er gekleurde en witte Pieten ingezet maar dat werkte meer als olie op het vuur. Wat de tegenstanders van Zwarte Piet nu hebben bereikt is dat discriminatie weer volop in de belangstelling staat, maar niet op de manier die zij voor ogen hadden denk ik.

Niets is meer vrijblijvend, overal moet wat achter worden gezocht, of op z'n minst naast de weer afgestofte discriminatiemeetlat worden gelegd. In dat licht gezien zal het overwegend blanke bestuur van Rotterdam zich moeten beraden of het Zomercarnaval wat ergens in juni of juli wordt gehouden wel doorgang kan vinden, want als er ergens een stereotiep beeld neergezet wordt van de donkere medemensch is het wel op het Zomercarnaval. Op opzwepende ritmes bewegen hele groepen donkere mensen gekleed in glimmende met pailletten en strass afgezette kleding, behangen met glitters, kralen, veren en spiegeltjes, kortom alles wat hun voorouders de slavernij heeft ingelokt, zich primitieve dansen uitvoerend onderwijl ongearticuleerde klanken uitstotend door de binnenstad van Rotterdam. De mensen doen het zelf, en lijken er heel veel plezier in te hebben, maar misschien moeten ze tegen zichzelf in bescherming worden genomen omdat er een beeld kan ontstaan waarin voorstanders van Zwarte Piet deze rudimentaire stereotiepe uitingen van plezier zullen aanzien als een dubbele moraal.

En nu er dan toch veranderingen in de lucht hangen zou ik de aandacht eens willen vestigen op het door de eeuwen heen al zoveel veranderde kerstfeest. Was de geboorte van het kindeke Jezus tot ver in de jaren 60, en misschien wel zelfs tot begin jaren 70 reden alleen daar bij stil te staan en twee dagen in introspectief door te brengen met het gezin en naaste familie, is het kerstfeest in de loop der jaren meer en meer tot een bacchanaal verworden. Het draait om cadeaus, eten, veel eten, waar men normaal een week mee doet moet nu in twee dagen er doorheen worden gejaagd. En men MOET op familie bezoek of krijgt familie bij zichzelf over de vloer, en daar zie ik dat er een verandering moet komen omdat families nu niet meer te vergelijken zijn met de families van toen.

In mijn omgeving van familie, vrienden en collega's ken ik niet één, ik herhaal, niet één familie waarbij iedereen leuk, gezellig en ongedwongen met elkaar omgaat. Scheidingen laat mensen elkaar naar het leven staan, broers en zussen zijn gebrouilleerd, de koude kant maakt problemen op iedere familie bijeenkomst, men voelt zich gedwongen om op bezoek te gaan dan wel bezoek te ontvangen en een 8 gangen diner in elkaar te draaien terwijl men daar helemaal geen zin in heeft, het geeft stress, valse verwachtingen en als die er al niet zouden zijn, spanningen. Niet voor niets zijn er winkels open met kerst, het is een maatschappelijke noodzaak, om familiedrama's te voorkomen. Mensen die zich geen raad weten en zich stierlijk vervelen op die verplichte opzitten en pootjes geven dagen, kunnen hun frustratie dan laten afkoelen door winkels te gaan bezoeken. Winkelen op de meest idiote tijden en dagen is vreemd genoeg volledig geaccepteerd in de huidige samenleving.

Wat mij betreft mag zowel Sint Nicolaas als kerst helemaal worden afgeschaft, maar daar heb ik waarschijnlijk weinig tot geen medestanders in. Laten we dan in het geval van kerst proberen terug te gaan naar de introspectieve kant, niks geen verplichtingen en drukdoenerij, maar rust en vrijwilligheid. Ik breng zelf zo al jaren de kerst door en het bevalt me uitstekend, ik ben na de kerstdagen volledig uitgerust, dit in tegenstelling tot mensen die met vlekken in hun gelaat van de stress en de verplichtingen zich dodelijk vermoeid richting oud en nieuw slepen onderwijl zuchtend: "Ik wou dat die feestdagen voorbij waren". FEESTdagen, hè. Als introspectie weer de norm wordt, kunnen de winkels ook weer dicht met kerst en genieten de winkelmedewerkers ook van die twee heerlijke zendagen. Ik wens iedereen een ontspannen aanloop naar de kerst toe.

Herinnert U zich deze nog? #64

ASTRID NIJGH

"IK DOE WAT IK DOE"

1973

Aantal weken: 9

Hoogste positie: 6

Nu ik afgelopen zondag Astrid Nijgh in het theater heb gezien, vond ik het leuk om haar grote hit uit 1973 weer even in herinnering te roepen. Tijdens de show komt dit lied ook voorbij en gaat ze uitgebreid in over het hoe en waarom van deze single. Veel dingen wist ik niet, zoals dat het voor het eerst is gezongen in een TV-show door Jenny Arean. Daarna verdween het in de archieven. Het nummer is geschreven door Lennaert Nijgh, destijds haar echtgenoot, en toen ze al van hem was gescheiden zei Adèle Bloemendaal tegen haar: "Kind, je moet dat nummer opnemen, dat wordt een hit". Astrid nam het op, hield de naam Nijgh aan als artiestennaam en Adèle kreeg gelijk, het werd een hit.

Plotseling moest Astrid in diverse TV programma's dit voor die tijd gewaagde lied ten gehore brengen. Als kind zong Astrid al heel graag, maar door haar zware stem werd dat niet aangemoedigd. "Hou jij maar op, je bromt" werd haar gezegd. Toen ontdekte ze de platen van de legendarische zangeres Zarah Leander, die ook zo'n zware stem had, een contra-alt. Toen wist ze het zeker: ze werd zangeres.

Naast het zingen van nummers schreef ze ook al dan niet samen met haar ex-man Lennaert voor o.a. artiesten als Rob de Nijs, Ria Valk en Leen Jongewaard. ze heeft 7 albums gemaakt waaronder in 1993 een CD, in samenwerking weer met Lennaert, met vertalingen van haar grote idool Zarah Leander. Astrid is nu 65 jaar en heeft in talloze theaterproducties gestaan, solo en met anderen.

Mensen toch!

Het wordt alsmaar gewelddadiger in de wereld op grote schaal, maar ook gewoon om ons heen zo leerde ik gisteren van het journaal. In Zwolle heeft een 17 jarige jongen een straatmuzikant die voor een supermarkt aan het spelen was neergestoken om vervolgens de supermarkt in te lopen om daar klanten aan te vallen waarbij één klant gewond is geraakt en nog in het ziekenhuis ligt. Omstanders overmeesterden de jongen. De straatmuzikant is aan zijn verwondingen overleden.

In Groningen had een 61 jarige man een 31 jarige inbreker zó toegetakeld dat ook die ook aan zijn verwondingen is overleden, alleen bleek de man geen inbreker te zijn, maar een date welke middels een datingsite tot stand was gekomen. De 31 jarige man was een bekende van de politie, het programma "Opsporing Verzocht" besteedde afgelopen week nog aandacht aan een overval die hij zou hebben gepleegd op een 53 jarige Groninger.

In Duitsland is de 22 jarige Tuğçe Albayrak doodgeslagen door drie jongens nadat ze eerder op de avond tussenbeide was gekomen toen de drie jongens twee meisjes aan het lastigvallen waren in het restaurant waar ze zat te eten. Door Tuğçe's kordate optreden werden de jongens de zaak uitgezet met dit trieste gevolg. Door het geweld was Tuğçe hersendood verklaart en is op haar verjaardag overleden.

Zomaar drie verschrikkelijke berichten achter elkaar op een doordeweekse woensdagavond.

Tuğçe Albayrak