Het jaar 2013

En zo is er weer een jaar om, een jaar die als een cadeautje voelde omdat we de 'gevreesde' datum 21-12-2012 toch maar mooi overleefd hadden. Niet voor iedereen was dit jaar zorgenvrij, de economische crisis komt steeds dichterbij, waren het eerst mensen die mensen kenden, nu zijn het ook mensen in mijn naaste omgeving en dierbare vrienden die hun baan hebben verloren. Hen wens ik in het komende jaar een heel mooie nieuwe kans toe.

Voor mij persoonlijk was 2013 een heel bijzonder jaar, allereerst al die gezellige etentjes, uitstapjes, theater,- en bioscoop bezoeken met mijn 'inner circle friends', zijn elk op zich al zo bijzonder vanwege de fantastische dynamiek die we hebben met elkaar. Voor 2014 zijn er al weer leuke plannen gemaakt.

Dan waren er natuurlijk de hoogtepunten in het leven van diverse vrienden waar ik deel van uit mocht maken: De promotie van Christian, het regisseursexamen van Rick, de veertigste verjaardag van Talitha, stuk voor stuk memorabele momenten. En wat te denken van de abdicatie van koningin Beatrix en de inhuldiging van koning Willem-Alexander, vind ik ook een belangrijke gebeurtenis, en het feit dat Nederland eindelijk weer eens in de finale van het Eurovisie Songfestival kwam te staan en daar als 9e eindigde.

Daarnaast deed zich nog een klein onverwacht wonder voor wat er in resulteerde dat ik het jaar zoveel lichter eindig dan dat ik het begon: Het door Talitha aangeraden BodieBoost, waardoor ik in 2 maanden op een voor mij aanvaardbaar gewicht was en dat ook nagenoeg bleef.

De reis naar Toronto in Canada is ook iets waar ik nog steeds van nageniet, soms kan ik nog niet bevatten dat het echt gebeurd is. Het was zo'n aaneenschakeling van verwennerijen, de business class vluchten, de lounges op Heathrow, het Hilton hotel in Toronto, de geweldige restaurants waar ik mee naar toe werd genomen, de hartelijkheid van lieve vrienden, Robert, Gaetano, Nick en Gerry. Het was voor mij een once-in-a-lifetime-experience, en ik heb er heel bewust ook van genoten omdat ik wist dat er voor mij niet gauw een tweede keer zal komen, of ik moet de loterij gaan winnen.

Het contrast tussen Toronto en Schiermonnikoog kon niet groter zijn, de wereldstad versus het kleinst bewoonde waddeneiland, en ook daar heb ik het met Nadira, Rick en Chris ongelofelijk leuk gehad. We hadden heerlijk weer, de rust en de kleinschaligheid waren een weldaad, en wat hebben we gelachen tijdens de wandel-, en fietstochten, om over de spelletjesavonden maar te zwijgen.

Vanavond vier ik, net als vorig jaar, oud en nieuw bij vrienden Talitha, André en Edo en zullen wij proosten op een fantastisch en vooral gezond 2014.

Promotie Christian

Examenstuk "Eten" van Rick

Talitha 40, hier met André

Toronto

Schiermonnikoog: we were there

31-12-12 

27-05-13 min dertien kilo

Duizend

Ja lieve lezers, dit is mijn duizendste blogje net als mijn blogcollega en vriend Harry een paar dagen eerder. Op 3 april 2011 was er een voorzichtig begin en ik wist eigenlijk niet zo goed wat en hoe, en zie hier blogje duizend is een feit, en ik ben nog lang niet van plan om te stoppen. Er is zoveel om over te schrijven, gedachten, gebeurtenissen, muziek, wat nostalgie, een (tegeltjes)wijsheid hier en daar.

Sommigen van jullie beginnen je dag er mee, anderen lezen maar zo af en toe, en sinds ik het blogje ook op Facebook plaats, waar ik eerst even over getwijfeld heb omdat ik niet zo van de 'zelfpromotie' ben, bereiken mijn schrijfsels nog weer meer mensen.

Ik vind het leuk om te doen en het hoort gewoon bij mijn dagindeling om jullie steeds weer te verrassen  met een leuke, inspirerende soms confronterende blog, maar altijd met een knipoog, mijn grootste compliment is als jullie 'm met een glimlach lezen.

Zelf heb ik niets met vuurwerk, en ik hoor al weer de meest vreselijke dingen, de eerste ongelukken zijn al weer gebeurd, maar hoe erg ook, ik vind nog steeds de aloude slogan actueel "JE BENT EEN RUND ALS JE MET VUURWERK STUNT". Mensen kunnen namelijk kiezen iets wel of niet te doen.

Anders is het voor de dieren, daarom hieronder wat tips van de dierenbescherming om oud en nieuw voor de huisdieren zo plezierig mogelijk te laten verlopen. Een heel ander punt zijn mensen die dieren moedwillig belagen met vuurwerk, daar kan ik niets over zeggen omdat mijn denken gewoon stopt en ik er letterlijk geen woorden voor heb, bij geen enkel dierenleed trouwens bewust door mensen aangedaan.

Een heel fijne jaarwisseling voor alle dieren.

Vuurwerktips

Zo vlak voor de jaarwisseling vraagt de Dierenbescherming dringend aandacht voor de situatie van huisdieren bij het afsteken van vuurwerk. Voor veel dieren betekent vuurwerk immers veel angst en stress. De Dierenbescherming komt dan ook met tips om de jaarwisseling ook voor dieren prettig te houden.

• Laat je huisdier langzaam en tijdig wennen aan vuurwerk. Er zijn CD's met vuurwerkgeluiden te koop

• Volg een vuurwerktraining bij een hondenschool. Begin daar wel tijdig mee! (Voor volgend jaar…)

• Het gebruik van kalmerende medicijnen is niet ideaal. In sommige gevallen wordt het dier wel verdoofd, maar blijft het gehoor hetzelfde. Soms wordt het dier zelfs gevoeliger voor geluid. Zo is het dier wel degelijk angstig, maar kan daar door de verdoving niet op reageren. Als de hier beschreven alternatieven niet werken, overleg dan altijd met uw dierenarts voor de juiste medicatie

• Laat de hond op oudejaarsnacht voor 22.00 uur aangelijnd uit

• Houd katten in huis en zorg dat kattenluik, ramen en deuren gesloten zijn

• Stel het avondeten uit tot later op de avond. Als dieren hongerig zijn hebben zij minder aandacht voor het vuurwerk

• Laat je dier liefst zelf een plekje in huis opzoeken waar het zich prettig voelt

• Sluit de gordijnen, laat het licht aan en zet radio of TV aan. De prikkels van buiten vallen dan iets minder op

• Zorg dat je dier gechipt en geregistreerd is en zijn naamkokertje om heeft. Zo kan het bij weglopen makkelijker teruggevonden worden

• Troost je dier niet overdreven. Het dier krijgt daardoor bevestigd dat er iets mis is en dat zijn angst terecht is. Gedraag je zo normaal mogelijk

• Straf je dier niet bij een angstige reactie

• Ook voor pony's en paarden geldt dat ze met de jaarwisseling beter af zijn als ze binnen staan.

Tegeltjeswijsheid 104

Verrassingsboost

Tussen de kerstkaarten lag vorige week een hele dikke enveloppe, zwaar ook. Wat kon daar nou in zitten? Eenmaal binnen de enveloppe opengemaakt en er bleken twee boeken in te zitten: BodieBoost-Het Kookboek en BodieBoost-Het Dagboek van Charlotte Willems.

Voor wie mijn blogjes regelmatig leest weet dat Charlotte dit jaar voor mij de belangrijkste vrouw in mijn leven is geweest, na vriendin Talitha natuurlijk, die Charlotte bij mij heeft geïntroduceerd. En voordat jullie gedachten afzakken naar de goot; ik bedoel natuurlijk het fantastische BodieBoost-dieet waarmee ik 13 kilo en 20 cm buikomvang ben kwijtgeraakt. Op de website www.bodieboost.nl kan je er alles over lezen.

Omdat ik er in mijn blogjes aandacht aan heb besteed en ik op de nominatie stond om met mijn 'succesverhaal' in het nieuwe boek te komen, wat niet is doorgegaan omdat er zoveel mensen succesvol zijn afgevallen met deze andere manier van eten en er natuurlijk maar ruimte is voor een beperkt aantal, heeft Charlotte via haar uitgeverij me de boeken toe laten sturen. Hoe leuk en lief is dat?!

Ik heb zoveel leuke reacties mogen ontvangen afgelopen jaar op mijn nieuwe slankere ik, zelfs door een onbekende medeforens die me er over aansprak omdat het hem was opgevallen en die ik de BodieBoost methode heb aangeraden, zoals ook aan een aantal vrienden en collega's.

Maar nu we toch zo onder elkaar zijn moet ik even opstaan en zeggen: "Mijn naam is Aidan, ik ben een BodieBooster en ik heb een kleine terugval". Je kan een speld horen vallen, verschrikte uitdrukkingen en openvallende monden, een traan zelfs zou in een oog kunnen opwellen. Een toch, het is zo, ook ik ben maar een mens, en nu we allemaal weten dat suiker dus verslavend is, en je het spul op iedere hoek van de straat kunt verkrijgen vermomd als kleurrijke gebakjes, verrukkelijke bonbons en tongstrelende chocolade, is het niet zo moeilijk om één en één bij elkaar op te tellen.  Plots bleken de twee toegestane snoepmomenten per week niet meer voldoende en wilde ik meer, meer, meer....Bovendien kun je het iedere ex-verslaafde horen zeggen ook al gebruik je niet meer, verslaafd ben je je hele leven lang, het blijft een gevecht.

Het feit dat ik de terugval onderken en het hier entre nous ook volmondig beken geeft al aan dat ik het weer onder controle ga krijgen, want is het niet Charlotte die zegt 'altijd positief te blijven, ook al heb je het even zwaar'. En ik ben al weer goed bezig met een zowel simpele als doeltreffende oplossing: als het niet in huis is kan het ook niet opgegeten worden. De twee snoepmomenten blijven vanzelfsprekend anders komt Charlotte mij persoonlijk slaan, maar ik haal dan ook echt maar twee dingen, een niet een zak(je) of meerstuksverpakking van het één of ander. Ik moet beseffen dat ik die verantwoordelijkheid op de lange duur niet aankan, terwijl ik in het begin van het BodieBoosten overal af kon blijven.

Het naar mij toe sturen van de twee boeken geeft mij weer een boost om er weer heel serieus mee aan de slag te gaan, ik eet nog steeds volgens de BodieBoost methode, maar ik snoepte te veel tussendoor, en ik ben het aan mijzelf, mijn bewonderaars (zo hé 13 kilo!!), en vanzelfsprekend Charlotte verplicht om haar en mijn goede naam hoog te houden.

Hoeveel ik dan wel niet ben aangekomen? Euh nou ja, euh, 2 kilo maar, maar als je daar té licht over denkt zitten de volgende 2 kilo er ook zo weer aan. Mijn naam is Aidan, ik ben een BodieBooster en ik ga er weer volledig voor!

BodieBoosters for life: Talitha & Aidan

A walk down Christmas Memorylane

Ik heb niet zoveel met kerstmis, niet te verwarren met er een hekel aan hebben, het gegeven dat er nu eenmaal kerst is vind ik prima, maar in de loop der jaren is mijn gevoel erbij veranderd. Mijn vader die erg van tradities was maakte kerst thuis altijd een bijzondere gebeurtenis, en die herinneringen er aan behoren tot mijn meest dierbare, dat was kerst zoals 'het hoorde'.

Eenmaal uit huis heb ik enige jaren de traditie van thuis voortgezet, en behoorde een bezoek aan mijn ouders, die destijds in Doetinchem woonden, tot een jaarlijks terugkerende gebeurtenis waar ik ook hele fijne herinneringen aan heb, ook omdat een aantal mensen met wie kerst gevierd werd er niet meer zijn.

Nu heb ik een andere kijk op het hele kerstgebeuren, ik zie de gestreste mensen in de winkel die cadeautjes moeten kopen en daar zichtbaar helemaal geen zin in hebben, er word gesnauwd naar echtgenote(n)s, kinderen, het personeel. Vervolgens moet er een kerstdiner bereidt worden, en eet men in 2 dagen waar men normaal een week over doet. Om over de sociale druk om verplichte bezoeken af te leggen aan familieleden maar te zwijgen. En de mensen kiezen er allemaal zelf voor, je kan ook besluiten er mee te stoppen of het een tandje minder te doen. Ik heb voor minimalistisch gekozen, ik ga naar mijn moeder omdat ik dat leuk vind, en verder doe ik rustig aan, geen boom of versieringen alleen hangen de ontvangen kerstkaarten aan een lint. Mijn gedachten gaan naar de voor mij magische kerstdagen van weleer, hieronder wat kerstmomenten uit vervlogen tijden.

1983: Mijn ouders bij de kerstboom.

1983: Kerstcadeautjes; LP's en op schoot Telebingokaarten.

1987: Eerste kerst op mezelf. De eerste en
de laatste keer dat ik een echte boom had.

1988: Witte kunstboom met roze ballen. Een vriendin
uit die tijd, Anke had dezelfde boom met blauwe
ballen. Samen gekocht bij de Bijenkorf. Boom is jaren
meegegaan.

1991: Een ander huis, dezelfde boom. Met
mama. Let op 'the big hair'.

1992: met zus Els bij onze ouders in Doetichem bij de oude kersstal.

Lijstjes

Ieder jaar eindigt weer met verschillende lijstjes, de meeste dit, de hoogste dat, belangrijkste nieuwsfeiten, en natuurlijk sinds 1999 de Top 2000, beginnend op de Eerste Kerstdag tot middernacht op oudejaarsnacht. De Top 2000 wordt door middel van stemming door de luisteraars bepaald. Heel democratisch, maar ik vind er niet veel aan omdat er ieder jaar dezelfde nummers in staan, de zogenaamd ' breed maatschappelijk aanvaardbare muziek'. Sinds jaar en dag staat de top 10 al vast met als dooddoener op 1 Queen's "Bohemian Rhapsody", een geweldig nummer, laat dat duidelijk zijn, maar zo weinig verrassend. In 2005 was iedereen dat gegeven eigenlijk ook wel zat werd door middel van manipulatie het lied "Avond" van Boudewijn de Groot de nummer 1.

Vreemd, want het is nooit een echte hit geweest, in eerste instantie heeft Boudewijn samen met de onvermijdelijke Lennaert Nijgh het nummer geschreven als albumstuk voor Rob de Nijs op diens album "In De Uren Van De Middag" uit 1973. Pas in 1996 nam Boudewijn het op voor zijn album "Een Nieuwe Herfst" en werd het een jaar erna als single uitgebracht, maar het werd geen grote hit. In 2002 neemt Boudewijn het opnieuw op in duet met Willeke Alberti, maar ook dan wordt het geen hit. In de aanloop naar de Top 2000 van 2005 en het plan om dit nummer op de eerste plaats te krijgen verschijnt er onder de titel "De Avonden" een CD-single met 5 verschillende versies van het nummer.

Ik draag dit jaar ook maar eens m'n steentje bij met wat eigen lijstjes, ter leering ende vermaeck.
Mijn muziek collectie bestaat, op dit moment,  uit 44330 verschillende nummers, wat gelijk staat aan 2508 uur muziek. Van deze artiesten heb ik de meeste nummers:

1. Frank Sinatra 1005

2. Shirley Bassey 558

3. Barbra Streisand 520

4. Rob de Nijs 474

5. Sammy Davis Jr. 471

6. Willeke Alberti 456

7. Eydie Gormé 404

8. Barry Manilow 403

9. Neil Diamond 389

10. Zangeres Zonder Naam 386

Ook een lijstje uit welke jaren ik de meeste muziek heb, wat direct al aangeeft waar voor mij het zwaartepunt ligt over de periodes die mij het meest aanspreken. 

1. 1975

2. 1968

3. 1977

4. 1969

5. 1979

6. 1971

7. 1966

8. 1972

9. 1978

10.1967

En tot slot heb ik ook alle liedjes die vanaf 1956 tot nu hebben meegedaan aan het Eurovisie Songfestival in mijn bezit, dat zijn er 1319, welke landen de meeste bijdragen hebben ingezonden verdient natuurlijk ook een lijstje:

Duitse winnaressen Nicole (1982) en Lena (2010)

1. Duitsland 58 (2 overwinningen)

2. Frankrijk 57 (5 overwinningen)

3. België/Engeland 56 (1/5 overwinningen)

4. Nederland/Zwitserland 55 (4/2 overwinningen)

5. Zweden 54 (5 overwinningen)

6. Spanje 53 (2 overwinningen)

7.Noorwegen 51 (3 overwinningen)

8. Finland 47 (1 overwinning)

9. Oostenrijk/Portugal 46 (1/0 overwinningen)

10. Denemarken 42 (3 overwinningen)

Herinnert U zich deze nog? #41

DANA

"IT'S GONNA BE A COLD COLD CHRISTMAS"

1975

Geen hitnotering in Nederland

Ondanks dat het geen hit was in Nederland, kent iedereen deze kerstsingle van de Ierse Dana en is het een 'kerst-evergreen' geworden. Als 18 jarige deed ze in 1970 voor Ierland mee aan het Eurovisie Songfestival en won met "All Kinds Of Everything". In de jaren die volgden na de overwinning bleef ze populair en kreeg haar eigen TV show in Ierland. Ze ging zich meer en meer toeleggen op christelijke muziek en verhuisde naar Amerika waar de markt voor dat genre veel groter is. 

Weer terug in Ierland ging Dana de politiek in en voerde campagne om president van Ierland te worden, ondanks veel stemmen lukte dat niet. Ze ging naar het Europees Parlement waar ze zich niet aansloot bij een politieke partij, maar streed tegen abortus, scheidingen, geboortebeperkingen, enz. 

Helemaal onomstreden is deze christelijke dame niet, in 2011 deed ze weer een gooi naar het Ierse presidentschap, maar wat onhandige uitspraken hier en daar, haar dubbele nationaliteit (Iers en Amerikaans) en het feit dat haar broer John Brown was opgepakt voor het misbruiken van minderjarige meisjes deden haar geen goed. 

Dana is nu 62 jaar, getrouwd sinds 1978 met Damien Scallon en ze hebben 4 kinderen.

Victorious kindergarten

Ik doneer niets aan goede doelen, niet omdat ik geen hart heb en het leed van anderen me niets doet, maar om het simpele feit dat ik het niet vertrouw, ik zit ook met tranen in mijn ogen het journaal te bekijken na een humanitaire ramp en zou dan een bedrag(je) kunnen overmaken op het welbekende gironummer 555 om mijn geweten te sussen en het gevoel te hebben dat ik er iets aan gedaan heb, en dat is voor vele mensen voldoende, maar hoeveel geld is er niet opgehaald voor diverse omvangrijke rampen en hoe vaak bleek achteraf dat het in verkeerde handen terecht is gekomen en/of aan de strijkstok is blijven hangen.

Ooit was ik Foster Parent van Maria uit Colombia, mijn brieven en kleine cadeautjes kwamen aan en ik zou het meisje tot haar 16e mogen ondersteunen. Plots besloot Foster Parents Plan de ondersteuning in haar dorp zonder opgaaf van redenen te staken en werd mij een ander kind toegeworpen. Deze gang van zaken beviel mij totaal niet, hoe ging het nu verder met 'mijn' Mariaatje? Ik heb mijn ondersteuning van FPP gestopt, zo ga je niet met hulpbehoevenden om.

Het enige goede doel waar ik wel van harte aan geef is waar mijn collega Margo Coutinho zich voor inzet, ik heb er al eens een blogje over geschreven onder de titel Hartverwarmend. Ieder jaar gaat Margo naar Kenia naar de kinderen van Victorious kindergarten, en staat het hele jaar in het teken van geld inzamelen voor 'haar' schooltje. Vorig jaar uniformpjes en dit jaar heeft ze o.m. bankjes met tafeltjes kunnen kopen die ze ter plekke laat maken om het geld ook dáár te investeren. Sinds kort is er door Margo's dochter een website gemaakt, neem er maar eens een kijkje:  http://victoriouskindergarten.123website.nl/282667259.
Als je geld doneert aan Margo voor Victorious Kindergarten weet je zeker dat het heel goed besteed wordt, de kinderen van het schooltje dansen ieder jaar van vreugde als Margo en haar familie weer aankomen.

Dansen in de nieuwe uniformpjes

Tandenborstels!!

Les gewoon zittend op de grond....

....maar nu zijn er bankjes!!

Toen en Nu: The Nanny

Het is nu 20 jaar geleden dat de sitcom "The Nanny" begon, de serie bestaat uit 6 seizoenen van in totaal 146 afleveringen en heeft gelopen van 1993 t/m 1999. Ik vond en vind het een geweldige serie, waarvan in Europa alleen de eerste 3 seizoenen op DVD zijn verschenen helaas. Ik had ooit al eens een 'Toen en Nu' gepubliceerd van Madeline Zima, maar het is na 20 jaar wel eens leuk om te zien hoe ze er allemaal uit zien.
Oy vey, such a muschuggener idea!

Fran Fine/Fran Drescher

Maxwell Sheffield/Charles Shaughnessy

Niles/Daniel Davis

Chastity Claire (CC) Babcock/Lauren Lane

Margaret 'Maggie' Sheffield/Nicholle Tom

Brighton Sheffield/Benjamin Salisbury

Grace Sheffield/Madeline Zima

Sylvia Fine/Renée Taylor

Yetta Rosenberg/Ann Morgan Guilbert

Val Toriello/Rachel Chagall

Tegeltjeswijsheid 103

In Memoriam: Geneviëve Ethard

Ze voelde zich niet lekker, en haar moeder zei dat ze maar weer even in bed moest gaan liggen, toen ze later ging kijken hoe het met haar was, was ze al overleden, slechts 21 jaar oud onze collega uit het restaurant Geneviëve Ethard.

Dit verschrikkelijke nieuws sloeg in als een bom bij ons allemaal en met name haar directe collega's uit het restaurant, waar Geneviëve ruim 4 jaar werkzaam was. Ik durf me niet in te denken hoe deze onverwachte tragedie moet zijn voor haar ouders, haar familie en haar vrienden.
Op de rouwkaart stond deze mooie tekst, wat een wijze les is aan ons allen:

Doe wat je altijd deed
toen ik er nog was
Leef elke dag voluit
en met heel je hart

En je vindt mij
En je voelt mij
Ik ben dicht bij je
Mis mij
Het is oke
want ik mis je net zo

Geniet alsjeblieft als je kunt
elke dag voor mij
Koester elk moment
het is zo voorbij

Geneviëve's ouders, haar familie en iedereen die haar lief was wil ik heel veel sterkte toewensen om dit grote verlies te verwerken