"Papa ik lijk steeds meer op jou"
Stef Bos, 1991
Vandaag is het de geboortedag van mijn vader, en zoals uit de titel van dit blogje valt op te maken is het dit jaar 10 jaar geleden dat hij is overleden. Ik heb het liedje "Papa" van Stef Bos altijd een beetje zeikerig nummer gevonden, maar met terugwerkende kracht moet ik daarop terug komen, want net zoals in het nummer gesteld wordt snap ik mijn vader steeds beter, en ja, zie ik de gelijkenissen tussen hem en mij, niet alleen qua uiterlijk, maar ook hoe ik tegen bepaalde dingen aankijk nu.
Mijn vader was van het type als je iets beloofd of afspreekt, dan hou je je daaraan, en ik moet zeggen dat ik dat ook hoog in het vaandel heb staan, voor mezelf. Als anderen dat niet zo nauw nemen vind ik niet mijn probleem, dat is hun pakkie an. Maar toen een vriend in het verleden maar liefst negen keer zijn afspraak met mij niet nakwam, was het moment van loslaten wel aangebroken. Voorts was mijn vader een vrij nuchter persoon, en tot op zekere hoogte ben ik dat ook. Dingen zijn zoals ze zijn en ik hou er erg van om de realiteit onder ogen te zien en daar naar te handelen of al op te anticiperen. Mijn moeder daarentegen is een nogal paniekerig persoon, en ook dat zit in me maar uiteindelijk overwint de nuchtere, pragmatische kant.
Naar harmonie strevend en conflict vermijdend was hij ook, en dat is tevens naadloos op mij van toepassing, maar ook dit tot op zekere hoogte. Van mijn moeder heb ik het 'tot hiertoe en niet verder', zij is sneller geneigd om eens even te zeggen wat ze ervan vindt, ik vind vaak niet zo heel veel, maar als ik al subtiel heb aangegeven dat ik iets niet wil, er niet mee eens ben of niet leuk vind en het wordt niet opgepikt dan zal ik op een gegeven moment wel duidelijk maken dat ik er ook nog ben, maar dan is men wel al heel ver gegaan en zijn de kleine aanwijzingen van mijn kant niet opgemerkt.
Ik denk vaak aan mijn vader, ik denk zelfs iedere dag wel, niet heel dramatisch van het niet kunnen accepteren dat hij er niet meer is, maar met veel warmte en liefde voor alles wat ik van hem heb geleerd van hoe hij in het leven stond tot kleine dagelijkse dingetjes. En als ik wel eens over hem droom, dan word ik heel blij wakker, net alsof hij even op visite is geweest.
"De waarheid die je zocht
en die je nooit hebt gevonden.
Ik zoek haar ook
en tevergeefs
zolang ik leef.
Want papa, ik lijk steeds meer op jou.
En papa, ik hou steeds meer van jou."
 |
| Mijn vader, uiterst rechts, in de zomer van 1949 een uitstapje met vrienden. Een enorme parallel met mijn vele uitstapjes met vrienden nu. |
 |
| Als jonge bruidegom. |
 |
| 18 Juni 1966 |
 |
| Vakantie 1969 samen met mijn moeder luieren in de ligstoel. |
 |
| Aan de kleding te zien eind jaren 60, even een gek moment als hij danst met m'n moeder. (ome Ton staat tussen hen in) |
 |
| Mijn vader ten voeten uit met hoedje op vakantie in 1983. |
 |
| Juni 1985, en weer werd er gedanst. |
 |
| Juli 1987, mijn vader samen met tante Riet en ome Ton aan een Irish Coffee. |
 |
| Oktober 1987, Mijn ouders hadden op mijn huis gepast in de Dalfsenstraat in Den Haag toen ik op vakantie naar Ibiza was, vandaar die hysterisch bruine kleur. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten