Wilkommen, bienvenue, welcome

Nu het wereldomvattende vluchtelingenprobleem sinds maanden iedere avond middels berichtgeving en beelden mijn huiskamer binnenkomt, ben ik gefascineerd door mensen die, daar waar politici niet weten hoe de situatie het hoofd te bieden, heel duidelijk en simplistisch zijn in wat ze daar van vinden. Niet gehinderd door enige kennis van zaken roeptoeteren ze maar wat, of papagaaien ze anderen na. Bijzonder vind ik dat het veelal mensen zijn die zelf, al dan niet terecht, gebruik maken van sociale voorzieningen de grootste mond hebben en binnen hun beperkte vocabulaire doorspekt met scheldwoorden en taalfouten aangeven dat het 'allemaal gelukszoekers zijn', die niet werken, maar wel een woning zullen gaan krijgen en godbetert, zelfs een uitkering! Precies dat waar zijzelf ook gebruik van maken en ontvangen, maar ja 'eige volluk eers' (sic) ligt bij deze onderlaag van de bevolking voor in de mond. Daarnaast is het grappig om te zien dat zo hier en daar dezelfde mensen die op enigszins passief-agressieve toon het sprookjesfiguur Zwarte Piet koste wat het kost willen behouden echte mensen in nood de rug toe keren, maar dit geheel terzijde.

Gelukkig zie ik ook steeds meer initiatieven vanuit de samenleving, van de politiek moeten we het in dit geval zeker niet hebben, die een heel ander geluid laten horen en zien. Ik zag in Duitsland de bevolking met applaus de vluchtelingen een warm welkom heten, Ready2Help in het leven geroepen door het Rode Kruis krijgt ongelofelijk veel respons en meer hartverwarmende soms kleinschalige initiatieven doen me hopen dat het toch nog goed zal komen met de menselijke soort, al sluit ik mijn ogen niet voor al het lelijks wat er gebeurd. De mensensmokkelaars voorop of zij die in hun veilige Europese land de vluchtelingen voor woekerprijzen in hun taxi's en auto's naar de grens brengen, of anderen die uit de nood van deze mensen een slaatje weten te slaan, zij staan wat mij betreft nog onder de pissebedden. En wat te denken van Arabische en Oost-Europese landen die zeggen de vluchtelingen niet te willen. Hoe snel is Hongarije hun ongeveer 200.000 vluchtelingen in 1956 vergeten?

Ik zie die vluchtelingen als mensen die het heft in eigen handen genomen hebben, zeker niet als zielig, zoals ultra links Nederland het graag mag etaleren tot het tot boegbeeld maken van een aangespoeld dood kind aan toe, maar als daadkrachtige mensen die een heel moeilijke maar duidelijke beslissing hebben genomen: ze kiezen ervoor om hun leven op drastische wijze een andere wending te geven. Ik zie ze ook niet als een bedreiging of testosteronbommen (hoe kom je er op?) zoals ultra rechts Nederland het graag wil doen geloven, maar veelal als goed opgeleide mensen, die graag deel willen uitmaken van een democratische samenleving en hun studie hier willen voortzetten of hun al behaalde diploma's naar Europese maatstaven willen aanpassen en iets voor de samenleving willen betekenen. En natuurlijk zitten er bij die duizenden mensen ook genoeg die helemaal niks willen, net zoals iedere bevolking mensen heeft die de maatschappij alleen maar geld kosten, maar dat tolereren we, knarsetandend, van onze eigen bevolking ook, dat weegt niet op tegen het volgens mij overgrote deel die hier in Europa een menswaardig bestaan willen gaan opbouwen en zelfredzaam willen zijn.

In het o zo tolerante en gastvrije Nederland, zoals we onszelf graag etaleren, hebben we wat dat betreft nog wel wat goed te maken, denk maar eens aan de manier waarop de overheid en de bevolking de holocaust overlevenden en later de repatrianten uit Nederlands-Indië hebben ontvangen. Het zou fijn zijn als deze vluchtelingen na alle temptaties die ze hebben doorstaan wél verwelkomt worden door lachende gezichten, uitgestoken handen en begrip, dat ze hun verhaal kwijt kunnen, het een plekje kunnen geven en hier de rust kunnen vinden die ze in eigen land niet gegund is.