Fenix

Vandaag, 19 mei, is het de Internationale Dag van de Huisarts. Deze dag is opgericht in 2010 en wordt sindsdien ieder jaar gevierd op 19 mei om aandacht te vragen voor het nobele en belangrijke beroep van de huisarts. Die is in veel gevallen het eerste aanspreekpunt van gezondheidskwalen die van een naar hoestje tot dodelijke ziektes gaan. Daar mogen we best een beetje dankbaar voor zijn.

Van de week zag ik op het journaal dat er in Rotterdam een nieuw museum geopend ging worden, nog wel op mijn verjaardag, door koningin Máxima; Fenix. 's Werelds eerste migratiemuseum. Meteen vrienden Rick en Chris erover bericht en die hadden het er ook al over gehad. Ik stelde voor om over een tijdje als de eerste drukte voorbij zou zijn er eens een bezoek aan te brengen want wat ik te zien kreeg in het nieuwsitem en de hele insteek sprak me enorm aan.

Zaterdag appte Rick me om zondagmiddag iets af te spreken, uiteindelijk besloten we om te gaan kijken bij Fenix en als het niet te hysterisch was konden we misschien al het museum bezoeken. Ik kwam aangewandeld over de Rijnhavenbrug en zag meteen het imposante gebouw staan met het in het oog springende kunstwerk Tornado erop. Rick en Chris waren er al en het zag er qua drukte prima uit om het museum binnen te lopen. 

Wat een ongelooflijk mooie, ontroerende en intense ervaring. Een prachtig ruim opgezet museum in een voormalig historische havenloods. 'Hier vind je verhalen over liefde en afscheid over thuiskomen en je thuis voelen, over het navigeren van identiteit of het zoeken naar geluk. Verhalen van toen en nu. Van hier en daar.' Zo prijst het museum zich aan. 

Eerst hebben wij het kofferdoolhof bezocht. Indrukwekkende stapels van ruim tweeduizend koffers die als een soort doolhof zijn gestapeld en waardoor je een audiotour maakt waarbij je de verhalen achter sommige koffers hoort. Nou, u kent me, ik hield het niet helemaal droog bij sommige verhalen. Niet alle verhalen zijn triest, er zitten ook mooie liefdesverhalen tussen, maar de koffer van de Joodse dame of die van de Syrische jongeman zijn verhalen om van te ijzen. De oudste koffer is uit 1898 en de nieuwste zijn vorig jaar nog gebruikt. Het bezoek aan dit kofferdoolhof en de bijbehorende verhalen van de mensen uit verschillende delen van de wereld is fantastisch opgezet. 

Daarna hebben we een late lunch genoten in het museumrestaurant Anatolian café en bakery van sterrenchef Maksut Aşkar. Op de menukaart diverse gerechten uit de keuken van Anatolië. Heerlijk! We zijn verder het museum ingegaan en hebben prachtige kunst gezien betreffende migratie, ook hebben we de al eerder genoemde Tornado beklommen, gemaakt van roestvrij staal en houten trappen. Ontworpen door Ma Yansong, het is een kunstwerk en uitkijkpunt tegelijk. De trappen staan symbool voor de reis van de migrant. De trap heeft twee opgangen en je kunt meerdere routes kiezen, de weg naar boven heeft onverwachte wendingen en biedt steeds nieuw perspectieven, zoals dat voor de weg die een migrant gaat zou kunnen gelden. Eenmaal boven heb je een adembenemend uitzicht op Rotterdam. 

Weer beneden hebben we de fototentoonstelling 'The Family Of Migrants' bezocht. Ook weer zo indrukwekkend en, laten we er eerlijk over zijn, met de neus op de feiten drukkend. Vertrek, reis een aankomst, van verleden tot heden. De mensen op de foto's zijn allemaal onderweg. Ze willen betere kansen, avontuur of veiligheid, een nieuw begin. Sommigen pakken koffers, maar anderen hebben niet de kans om spullen mee te nemen. Het zijn verhalen van afscheid, verdriet, liefde, familie en hoop. 

Vervolgens hebben we een wijntje gedronken op het Deliplein en een hapje gegeten op de Wilhelminapier. Even napraten over dit geweldige nieuwe museum, een aanwinst voor de stad, wat zeg ik, voor het land. Ik raad u ten zeerste aan Fenix te bezoeken. Want dit museum laat zien wat u en ik natuurlijk al wel wisten, maar het is goed om er eens wat langer bij stil te staan, zeker in deze bange tijden: migratie is van alle tijden en gaat bovenal over mensen.

Museum Fenix met het kunstwerk/uitkijkpunt Tornado

Het indrukwekkende kofferdoolhof.

Uitzicht vanaf de Tornado richting Wihelminapier.