Winnaars

Vandaag, 11 mei, is het Moederdag. Zoals bekend is het elke tweede zondag in mei Moederdag. Verwen haar maar eens vandaag.

In 1987 schreef Johnny Logan geschiedenis door als eerste zanger voor de tweede keer het Eurovisie Songfestival te winnen. In 1980 won hij met 'What's Another Year' en in 1987 met het daarop lijkende 'Hold Me Now', beide keren voor Ierland. Voor Zweden deed zangeres Loreen hetzelfde in 2012 met 'Euphoria' en in 2023 met een regelrechte kopie daarvan, 'Tattoo'. Ik begrijp dat nooit zo, als je als artiest het winnen van het Eurovisie Songfestival van je to do- of wensenlijstje kan afvinken is het toch klaar. 

Maar Johnny en Loreen zijn niet de enigen die na een Eurovisie overwinning nog maar een keer de strijd zijn aangaan. Ik heb vaak het idee dat zo'n hernieuwde Eurovisie deelname weer voor de broodnodige publiciteit zorgt voor een enigszins in het slob geraakte carrière als de roes en aandacht van de overwinning is weggevaagd. Niet voor elke winnaar is een carrière als ABBA (1974) of Celine Dion (1988) weggelegd. Ik ben er eens ingedoken en naast Johnny en Loreen zijn er best wel een aantal die niet het geluk hadden die hen wel ten beurt viel; twee keer winnen.

De eerste winnares Lys Assia (1956) deed de twee daaropvolgende jaren nogmaals mee voor Zwitserland en toen ze al ergens ver in de tachtig was deed ze in 2011 en 2012 nog een poging om voor Zwitserland uit te komen maar dat heeft geen doorgang gevonden. Corry Brokken (1957) deed het jaar erop nog een keer mee. Jean-Claude Pascal won in 1961 voor Luxemburg om twintig jaar later in 1981 op 53 jarige leeftijd nog eens voor dat land aan te treden. Isabelle Aubret (1962) deed in 1968 weer mee, beide keren voor Frankrijk. Italië won in 1964 met de 16 jarige Gigliola Cinquetti, ze ging in 1974 opnieuw en werd toen tweede met zes punten verschil van de winnaar ABBA.

Anne-Marie David (1973) won voor Luxemburg en ging in 1979 nog eens maar nu voor Frankrijk naar het festival. De eerste overwinning van Israël in 1978 staat op naam van Izhar Cohen die in 1985 weer aantrad voor dat land. Carola Häggkvist had in 1983 als tiener al eens meegedaan voor Zweden, won in 1991 en deed daarna tóch nog een keer mee in 2006. De overwinning van Dana International (1998) smaakte ook naar meer in 2011 deed ze weer mee voor Israël maar kwam nu niet door de voorronde. 

Zweden won maar weer eens in 1999 met Charlotte Nilsson, in 2008 deed ze met een andere achternaam (Perrelli) nog een keer mee. Alexander Rybak haalde destijds de hoogste score ooit in 2009, maar toch wilde hij nog een keer meedoen in 2018, beide keren voor Noorwegen. De tweede overwinning voor Duitsland staat op naam van Lena Meyer-Landrut in 2010, direct na haar victorie deelde ze mee het jaar erna weer mee te willen doen, alzo geschiedde. 

U ziet er zijn genoeg artiesten die aan één Eurovisie overwinning niet genoeg hebben. Er zijn natuurlijk meer artiesten die vaker hebben meegedaan, zonder ooit te winnen zoals onze eigen Sandra Reemer (drie keer), de Belgische Fud Leclerc (vier keer) of de Zwitserse Peter, Sue & Marc (vier keer, in vier verschillende talen). Of artiesten die vóór hun overwinning al eens meededen zoals Udo Jürgens, Vicky Leandros en Dima Bilan. De toekomst zal ons leren of de winnaar van 2025 later nog een keer te zien zal zijn op het Eurovisie podium. 

Gigliola Cinquetti, Italië 1964 en 1974

Dana International, Israël 1998 en 2011

Alexander Rybak, Noorwegen 2009 en 2018.