De zinloze uitslag

Vorige week maandag heeft mijn moeder in het IJssellandziekenhuis een scan van haar bloedvaten in haar benen ondergaan, en gisteren, een week later konden we terugkomen, op haar verjaardag nota bene, om de uitslag te vernemen en nog veel belangrijker wát er aan gedaan zou worden.

Na een eerder vaten onderzoek twee weken geleden werd er al vastgesteld dat er óf gedotterd zou gaan worden, óf nog een operatie zou gaan plaatsvinden, deze laatste mogelijkheid is bij mijn hoogbejaarde moeder vanzelfsprekend niet favoriet, maar de pijn is zo ondragelijk dat ze wel zo ver is dat als het moet, doe het dan in godsnaam maar.

Ik hoefde niet speciaal vrij te nemen omdat ik voor haar verjaardag al vrij had, maar anders had dat wel gemoeten, want wat de assistente/dokter wil gebeurt, zoals ik al eerder vermeld heb was het feit dat deze uitslagendag op de verjaardag van mijn moeder viel geen reden om het anders in te plannen.

De hele week na het onderzoek tot aan de dag van de uitslag heeft voor mijn moeder natuurlijk in het teken gestaan van onzekerheid en nog steeds de vreselijke pijnen, zelfs zo dat ze gisterochtend opstond met in haar hoofd alleen de gang naar het ziekenhuis en het verlossende woord. Pas toen ze een kaart op de deurmat zag liggen dacht ze: "O ja ik ben ook nog jarig vandaag". 

En zo gingen we op weg, wij waren op tijd, maar de assistente deelde mee dat de dokter een half uurtje uitliep. Al de keren dat we er waren waren we veel later aan de beurt dan afgesproken, maar nu werd het plots medegedeeld. Uiteindelijk zaten we in de spreekkamer om te horen wat er ging gebeuren. Daar verscheen de dokter, die vertelde dat het was verslechterd en dat er gedotterd zou gaan worden of misschien wel een operatie, maar dat ging hij met de behandeld arts van mijn moeder overleggen, en die gaat haar volgende week dinsdag telefonisch op de hoogte brengen wat er besloten is.

Hallo, bent u daar nog? Dat wisten we 2 weken gelden ook al, er zou afgelopen week overleg hebben plaatsgevonden over wat te doen, en nu weten we nog niks. Het was een totaal zinloze actie om gisteren de uitslag te horen, en de onzekerheid over wat er nu te gebeuren staat is er nog steeds. 

Een hele ochtend weg, een auto gehuurd, (in feite) vrij genomen, (in principe) verjaarvisite afgezegd om vervolgens net zo wijs te zijn als toen we binnenstapten.

Heel jammer dit.